Onderwerp: ALGEMEEN
23 April 2008
GOUDEN NOTEKRAKER 2008 VOOR ARJAN EDERVEEN EN ERIK VAN DER WURFF
Door Rik van Boeckel met
foto van Mieke Kreunen
De lange en de kleine man stonden naast elkaar na afloop van de bekendmaking van de Gouden Notekraker 2008 naast elkaar op het podium van Paradiso. Arjan Ederveen won in de categorie toneel, Erik van der Wurff, pianist van Herman van Veen, in de categorie muziek. “Ik had dit niet verwacht,” zei een zichtbare verraste Arjan Ederveen tegen zijn het publiek. “Ik had gedacht dat Joan Nederlof zou winnen”. “Ik draag deze prijs aan iedereen op die een passie heeft voor muziek,” zei Erik van der Wurff die al een carriere van 43 jaar achter de rug heeft. “Hij is klein van stuk maar in zijn werk is hij groots en meeslepend,” zei Loes Luca met haar welbekende gevoel voor humor over hem.
Luca die vorig jaar de Gouden Notekraker in de wacht sleepte praatte het programma luchtig en humoristisch aan elkaar. Het was jammer dat de briljante Jimmy Rosenberg slechts te zien was op het scherm maar zoals Luca droog komisch opmerkte: “hij heeft ’t nu te drugs.” Frederik de Groot, voorzitter van de Norma die deze prijs vorig jaar weer een nieuw elan heeft gegeven, sprak in zijn beginrede over ‘een grote familie van de artiesten’ en liet weten moe te worden van ‘mensen die ons proberen te ondermijnen’. De Groot is lid van de nominatiecommissie met onder andere Loes Luca en Wende Snijders (winnaars van vorig jaar) en legde me later uit dat de selectiecriteria voor de nominaties zijn: originaliteit, talent en doorzettingsvermogen. Die nominaties waren voor toneel: Joan Nederlof, Arjan Ederveen, theatergroep Carver en Tjitske Reidinga. In de categorie muziek: Pete Philly & Perquisite, Jimmy Rosenberg, Erik van der Wurff en Tineke Postma. Over de muziek zei hij mij dat er heel bewust is gekozen voor een grote diversiteit. “Maar bij de kunsten is het altijd appels met peren vergelijken,” zei De Groot.
In de categorie muziek was dat heel duidelijk en dat bleek ook wel uit de optredens: de subtiele ingetogen jazz van saxofoniste Tineke Postma valt niet te vergelijken met de swingende uiterst muzikale hiphop van Pete Philly; het onnavolgbare gitaarspel van Jimmy Rosenberg is een wereld van verschil met het stemmige naar klassiek neigende pianospel van Eric van der Wurff. Maar het was wel allemaal even mooi. Van der Wurff stapte vol plezier uit zijn rol als begeleider van Herman van Veen. Hij speelde vier stukken waaronder een persiflage op de tango. “Die wordt de laatste jaren te populair, riep hij met gevoel voor understatement.”
De prijs vond hij een bekroning voor een langdurige carriere. “Die is mij, denk ik, toegekend omdat ik zo breed bezig ben. Dat wordt gewaardeerd door mijn collega’s want die stemmen tenslotte op je. Ik draag deze prijs op aan een ieder die passie heeft voor muziek. Als je wat wil bereiken, moet alles wijken voor de muziek. Het is een geweldig vak maar ook keihard, omdat je geen sociaal leven hebt. Daar heb je passie voor nodig.”
Die passie was bij alle genomineerden goed te zien en te horen.
De avond opende met een filmfragment uit het door Bep Melissen voor Carver geregisseerde stuk Tucht, daarna liet Tineke Postmaet twee stukken van haar laatste album A journey that matters horen. Ze zette met haar muziek meteen een mooie sfeer voor de hele avond. “Ontsla je wel eens musici,” vroeg Luca haar. “Nee nooit, dat hoeft ook niet met zulke goede musici.” En dat zijn: Marc Antoni van Roon (piano), Frans van der Hoeven (bas), Eduardo Righini (gitaar) en Joost van Schaik (drums). Bij elke genomineerde vroeg Luca naar hun plannen. Postma onthulde de theaters in te gaan met de Turks/Duitse zangeres Esra Dalfida.
Na Postma wandelde de jonge actrice Tjitske Reidinga vrolijk het podium op. Ze is bekend van haar rollen in ‘Alice in Glamourland’, ‘Ja zuster nee zuster’ en ‘Gooise vrouwen’ waaruit fragmenten worden vertoond. Na de vier stukken van Erik van der Wurff waaronder een persiflage op de tango was het de beurt aan Joan Nederlof (Mug met de Gouden Tand) om in het zonnetje te worden gezet. De getoonde scenes uit Hertenkamp waren weer absurd/komisch en tragisch tegelijk. Nederlof weet zeer scherp fabuleuze karakters met een dubbele bodem weet neer te zetten. De vraag van Luca naar de worsteling met kunstsubsidies pareerde ze door te zeggen dat ze daar niet zoveel problemen mee had.
Na een aantal videobeelden van Jimmy Rosenberg (in Paradiso en het Bimhuis) was het de beurt aan Arjan Ederveen. Hij liet samen met Johnny Kraaikamp jr. een lied horen uit de musical De Fantasticks die gespeeld gaat worden in de Westergasfabriek. En dat smaakte naar meer.
Aan het eind van de afwisselende avond had de organisatie Pete Philly & Perquisite geprogrammeerd en dat was een goeie keuze. Hun album Mystery repeats gooide al hoge ogen in de Nederlandse muziekwereld. Ze overstijgen de grenzen van de hiphop door ook instrumenten als contrabas, saxofoon en viool aan de uit laptop komende beats toe te voegen. Het werd tijd om te swingen op de muziek van de 21e eeuw die rapper Pete Philly met power Paradiso inslingerde. Musici, acteurs en actrices vlogen van hun stoelen en overbrugden zo de tijd naar de bekendmaking van de winnaars van de Gouden Notekrakers 2008.
Gouden Notenkraker - website