Onderwerp: LES MISERABLES WEBLOG, MUSICAL
22 April 2008
Les Miserables maakt indruk met jonge cast
Door Mieke Kreunen met foto's van Joris Jan Bos en Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Zelfs op de achterste rij van de zaal waar wij zaten waren te kruitdampen te ruiken van de strijd op de barricades tussen de studenten en de havelozen enerzijds en het gezag aan de andere kant. Les Misérables was indertijd in 1991 het startpunt van de populariteit van het musicalgenre in ons land en bovendien van het bijbehorend commercieel succes van producent Joop van den Ende. Toen was de productie een springplank voor allerlei, toen nog onbekend, musicaltalent zoals Henk Poort, Joke de Kruijf, Simone Kleinsma en Stanley Burleson en ook nu is het weer een jonge cast die de kans krijgt zich te bewijzen.
Victor Hugo's roman Les Misérables werd door Alain Boublil en Claude-Michel Schönberg bewerkt tot musical en beleefde in 1980 haar wereldpremière. Producent Cameron Mackintosh bracht in 1985 een nieuwe versie uit in Londen waar het sindsdien niet meer weg is geweest en daarmee meteen de langs lopende grote musical ter wereld is.
De musical vertelt het verhaal van Jean Valjean (René van Kooten), die na 19 jaar dwangarbeid voorwaardelijk wordt vrijgelaten. Om zich te bevrijden van het stigma 'eens een dief altijd een dief' neemt Valjean een andere identiteit aan en werkt zich op tot fabriekseigenaar en burgemeester. Politiecommissaris Javert (Wim van den Driessche) komt hem echter op het spoor en achtervolgt Valjean, ook wel bekend als gevangene 24601. Valjean heeft zich ondertussen ontfermd over het weesmeisje Cosette (Suzan Seegers) dat hij vrijkoopt van het herbergiersechtpaar Thenardier (Carlo Boszhard en Marjolein Algera) waar het kind schandelijk wordt misbruikt terwijl hun eigen dochter Eponine (Celine Purcell) schandalig wordt verwend.
Als er opstand uitbreekt en de studenten de barricades bestormen namens de havelozen en het uitschot wordt Eponine verliefd op studentenleider Marius (Jamai Loman) die op zijn beurt weer als een blok valt voor Cosette. Als Cosette en Marius trouwen komen ze achter de ware afkomst van Cosette.
Absolute uitblinker is - zonder daarmee anderen tekort te willen doen - René van Kooten die niet alleen een geloofwaardige Valjean neerzet maar bovendien zijn rol zowel theatraal als muzikaal karakter, kleur en diepte weet te geven. Zijn Valjean is een rechtschapen en rechtvaardig man die indruk maakt. Dat doet Van Kooten trouwens ook met zijn stem die zowel kracht kan uitstralen als adembenemend klein en breekbaar zonder aan zeggingskracht in te boeten zoals in 'Breng hem thuis'. Na afloop van de voorstelling sprak ik René even kort over zijn voorbereiding en vertelde hij dat negen maanden lang gefocust is geweest op deze dag en er alles aan gedaan heeft wat hij menselijkerwijs kon doen. Dat was niet alleen het lezen van het boek maar ook zangles bij zangpedagoog Edward Hoeperman maar ook spelles bij Hajo Bruins en het heeft hem geen windeieren gelegd. Stralend nam hij alle felicitaties in ontvangst en de loftuitingen die zijn deel waren.
Maar Les Misérables heeft naast Van Kooten nog een heel aantal hoofdrolspelers die hier niet overmeld mogen blijven. Wim van der Driessche geeft zeer geloofwaardig gestalte aan de heel wat minder rechtschapen Javert die ondanks zijn functie bij de sterke arm toch als de slechterik wordt neergezet want harteloos en zonder genade. Ook was ik zeer onder de indruk van Céline Purcell die diepte weet te geven aan haar personage Eponine waarmee de toeschouwer meeleeft als de man van haar dromen dank zij haar hulp naar zijn geliefde Cosette kan gaan en die dramatisch omkomt op de barricades.
Carlo Boszhard en Marjolein Algera zetten een kortzichtig, hebberig en vals echtpaar Thenardier neer dat bovendien zorgt wat kluchtige luchtige elementen in het drama dat zich voltrekt. Ze kunnen lekker los en al hun vileine en komische talenten in de strijd gooien want ze zijn aan elkaar gewaagd. Zonder enige gene ontbloten ze de rottende tanden in een zalvende of galmende lach en dansen ze als kleurige bonbons opgedrikt rond op het bal.
Freek Bartels en Jamai Loman zijn uitstekend gecast als studentenleiders Enjolras en Marius en verdienen absoluut lof voor hun interpretatie. Nurlaila Karim heeft als Fantine maar een kort optreden hoewel ze in de finale nog even terug mag komen maar maakt indruk met 'Mijn droom'. Suzan Seegers vormt met Jamai een prachtig plaatje en de interactie tussen hun personages is geloofwaardig. Kortom een sterke cast met een enorme potentie. Petje af overigens ook voor de kinderen die de rollen van Cavroche en de kleine Cosette en Eponine speelden op de premièreavond.
De prachtige muziek is één van de meest indrukwekkende aspecten van Les Misérables en vooral de ensemblenummers zoals 'Hoor je 't zingen op de straat' en 'Nog een dag' blijven meteen in je hoofd hangen. Het is daarom te hopen dat het castalbum snel het levenlicht zal zien bovendien zijn daar dan hopelijk ook de teksten in na te lezen die niet altijd even goed verstaanbaar waren in de meerstemmige of ensemblestukken. Ook het decor imponeert en draagt bij aan het theatrale aspect van de voorstelling en door de draaischijf verlopen de changementen naadloos en soepel.
Al met al een productie die absoluut de moeite waard is om te gaan bekijken in het Nieuwe Luxor in Rotterdam waar de voorstelling beperkte tijd te zien zal zijn. De musical der musical dat weet ik niet maar absoluut een stuk dat zowel theatraal als muzikaal van hoge kwaliteit is met een jonge getalenteerde cast om trots op te zijn.
Les Miserables - website