Onderwerp: WERELDMUZIEK, MUZIEK
25 Februari 2008
INTIEM CONCERT VAN GIANMARIA TESTA IN LEIDSE SCHOUWBURG
Door Rik van Boeckel met vervangend beeld (klik voor vergroting)
Op dit moment treedt de Italiaanse zanger/gitarist Gianmaria Testa op in diverse zalen in Nederland. Zijn tournee startte begin februari bij Vrije Geluiden. Vervolgens zwermden hij en zijn muzikale companen Nicola (contrabas) en Piero Ponzo (klarinet, fluit, saxofoon, harmonium, percussie, onder andere op koffer, doosje camembert en plastic zakje) uit over Nederland. De mooie zaal van de Leidse Schouwburg leende zich uitermate goed voor de intimiteit die de liedjes van de praatzanger met de hese stem nodig heeft. Testa komt net als Paolo Conte uit Piedmont (Noordwest-Italië) en heeft in zijn manier van zingen ook wel iets weg van zijn beroemde landgenoot. Maar Testa is een gitarist en geen pianist en is veel meer nog dan Conte een dichter, een singer/songwriter van het Italiaanse lied. De sfeer van Italië nam Testa uiteraard mee naar de concertzaal. En al is de tekst meestal niet te volgen, toch zou me dit niet storen.
Tijdens het concert in Leiden werd Testa echter bijgestaan door twee vertaalsters: Elsa en Emma, die zijn liedjes uitlegden aan het publiek en zijn soms te lange verbale intermezzo’s vertaalden. De vertalingen hadden wat mij betreft niet gehoeven, deden soms wat knullig aan en werden af en toe gecorrigeerd door de Italiaanse toeschouwers in de zaal. Hierdoor kwam het concert voor de pauze moeizaam op gang, al deerde dat het nette Leidse publiek geenszins. Er werd bij elke kwinkslag van Testa immers wel gelachen. Het verstilde begin van het concert was erg mooi en ook Testa’s schets van de romance tussen twee Romeinse geliefden (Gli amanti di Roma- van het album Lampo uit 1998, onlangs opnieuw uitgebracht) overtuigde maar daarna zakte het concert enigszins in. Na de pauze kwam Testa echter overtuigend terug, werd het spel sprankelend en nam hij de toeschouwer bij de hand in zijn muzikale verhalen over de immigranten die met bootjes naar Italië komen op zoek naar een beter leven. Die immigratie is dan ook het thema van zijn laatste album ‘Da questa parte del mare’. Seminatori di Grano werd mooi gespeeld. Bij elk nummer werd ook de rol van Piero Ponzo steeds duidelijker. Hij werd door Testa dan wel op komische wijze neergezet als jazzmusicus maar muzikaal zou zijn bijdrage aan Testa’s muziek zeker niet gemist kunnen worden. Hij gaf kleur aan Testa’s soms melancholische miniaturen, aan zijn poëtisch muzikale schetsen. Uitschieters van het concert waren Al Mercato di Porta Palazzo en een lied dat Testa van zijn moeder had geleerd. Testa kreeg er aan het eind van het concert steeds meer plezier in en verraste het publiek met twee in plaats van één toegift. En misschien had deze vaardige songsmid als het mogelijk was geweest daarna nog wel een tijdje willen doorgaan. Gianmaria Testa - website