Onderwerp: CABARET
18 Januari 2008
The Kransky Sisters - We Don’t Have Husbands
Door Chantal van den Boogaard met foto's van de Kransky Sisters
De Australische comédiennes Annie Lee, Christine Johnston en Carolyn Johns vormen het creatieve brein achter deze bijzonder voorstelling. Ze bereiken een ongekend niveau in 'We don't have husbands'. In 2006 werd deze prestatie reeds beloond met de prestigieuze Herald Angel in Edinburgh.
De show draait om de drie zussen, Mourne (Lee, gitaar), Eve (Johnston, zingende zaag, keyboard) en Dawn Kransky (Johns, tuba), afkomstig uit Esk, een dorpje op het platteland van Queensland, Australië. De dames reizen de wereld rond om muziek te maken en hun verhaal te vertellen. Daarbij gaan zijn gekleed in lange zwarte plooirokken met daarboven witte blouses met zwarte stipjes. Alle drie hebben ze stijl, recht afgeknipt, zwart haar. Ze zijn wereldvreemd en onnozel, maar ook zonder vrees of schaamte. Hun kennis komt uit gedateerde glossy magazines, de kranten van vorig jaar en een paar door truckers achtergelaten cd’s. De eerste indruk die de zusters wekken roept uiteenlopende emoties op; van plaatsvervangende schaamt tot hilariteit, verwondering en bewondering. Maar al gauw heeft Mourne het publiek op haar hand. Mourne is een dominante feeks en een grote zus, zij heeft graag de touwtjes in handen en zet haar zus Eve en halfzus Dawn graag op hun nummer. Eve is naarstig op zoek naar een man, hetgeen de nodige hilariteit oplevert. Dawn is....... Dawn; het zwarte schaap van de familie. Zij heeft in de show minder dan geen tekst. Haar non-verbale communicatie daarentegen, spreekt boekdelen. Reken mij gerust tot een van haar grootste fans.
De show gaat over alles en niets; de zusters maken je deelgenoot van hun totale leven. Van hun jeugd, reizen, muziek, hun verlangens tot en met de toekomst, alles passeert de revue. Maar de levens kenmerken zich door een ongekende treurigheid en leegte waaraan de dames zich niet lijken te storen, of waarvan ze zich niet bewust lijken te zijn.
De teksten zijn vlijmscherp, gevat, treffend en hilarisch. Af en toe zal een grap niet bij het totale publiek doordringen omdat niet alle woordgrappen even goed zijn te verstaan. Maar dat mag de pret niet drukken. Je komt ogen en oren te kort tijdens deze voorstelling. Het is een afwisselende voorstelling met veel verrassende elementen.
Op muzikaal vlak leveren de zusters eveneens hoge kwaliteit. Zij bespelen de gitaar, tuba en een oudbakken orgeltje met een ogenschijnlijk gemak. Daarnaast hanteren zij allerlei andere attributen om muziek te maken, zoals een zaag, wasbord en zelfs een wc-borstel. Wat ze ook hanteren, het klinkt muzikaal.
Ook zingen doen de zusters niet onverdienstelijk, dat wil zeggen Mourne en Eve. Want ook op dit punt werd Dawn nauwelijks een noot of toon toebedeeld. Tja, je bent het zwarte schaap of je bent het niet.
The Kransky Sisters integreren in hun show hun geheel eigen versies van bekende nummers van o.a. The Sugarbabes, Simon and Garfunkel, Talking Heads en ‘Highway to Hell’ van AC/DC. De manier waarop zij deze hits bewerken laat zich niet makkelijk omschrijven, maar grenst aan het geniale. Ze weten er een ongekende eigenheid aan te geven die naadloos aansluit bij hun imago.
Wie passief naar een voorstelling denkt te kunnen gaan komt bedrogen uit. Herhaaldelijk wordt op een onbewaakt moment het publiek actief betrokken bij de show. Een enkele uitverkoren toeschouwer mag zelf ten tonele verschijnen en wordt gedoopt tot de vierde Kransky-sister, compleet met pruik, rok en blouse. De slagroom op de taart vormt het feit dat deze persoon de triangel mag bespelen. Als dank wordt dan wel een uniek Kransky-sister-certificaat uitgereikt.
Een ronduit hilarisch geheel dus, deze voorstelling. Zeer de moeite waard. Helaas hebben de zusters hun reis weer voortgezet, buiten de grenzen van ons land. Maar wie weet welke ervaringen ze tijdens deze reis weer opdoen, en welke CD’s er daarbij weer blijven slingeren op hun achterbank.
Hopelijk doen ze ons land in de nabije toekomst nog eens aan. Ik zie er in elk geval naar uit..
The Kransky Sisters - website