Onderwerp: TONEEL
7 November 2007
Alptraum: een juweeltje van een voorstelling
Door Mieke Kreunen met foto's van Antoinette Mooij (klik voor vergroting)
Ik ben geen liefhebber van clowns. Ik vind ze eigenlijk bijna nooit leuk en als er in het circus een clown optreedt zit ik het maar een beetje uit en wacht tot het voorbij is. Een hele enkele keer geniet ik van een clownsnummer maar dat is een uitzondering. Alptraum is een voorstelling over clowns die mijn hele overtuiging over het fenomeen clowns helemaal op de helling heeft gezet. Na deze voorstelling kon ik uit de grond van mijn hart zeggen dat ik clowns fantastisch vind!
Hoofdpersoon van deze voorstelling van Toneelgroep Oostpool is clown Django die op een dag drie muntjes wil inleveren bij de bank. Baliemedewerkers Rosalie ziet hem aan voor een bankovervaller en geeft de verbijsterde Django - die niet weet hoe hij het heeft - al het geld en ook nog haar juwelen mee. We komen in het verhaal als Django met de onvrijwillige buit rondzeult, politieagent Pulpo de opsporing voortvarend ter hand neemt, de Verslaggever een primeurtje ruikt en Rosalie op zoek is naar haar 'rovertje' omdat ze hem de geschikte vader vindt voor het door haar zo gewenste kind. Django's vriend Toutou ziet het allemaal met lede ogen omdat hij zijn allerbeste vriend dreigt te verliezen aan 100 kilo liefde en mannenverslindster Rosalie. Wat begon als een gewone dag wordt al heel snel een aaneenschakeling van misverstanden, absurde wendingen, noodlottige en komische verwikkelingen. De voorstelling Alptraum is gemaakt ter gelegenheid van het jubileum van regisseur Ted Keijser die zijn roots heeft in de mime. Dat is duidelijk zichtbaar aan de liefde waarmee de voorstelling is gemaakt en wordt gespeeld. Een schitterende tekst van Peer Wittenbols en het fenomenale spel van de vijf acteurs bezorgen het publiek niet alleen een heerlijke avond maar laten ook regelmatig een lachsalvo door de zaal gaan. Zelfs ik moet af en toe hardop lachen en dat komt net zo zelden voor als mijn appreciatie voor een clown.
De acteurs spelen rondom een enorme kubus die midden op het podium staat opgesteld en die alle personage de gelegenheid geeft zich te verstoppen, een attribuut tevoorschijn te toveren of even weg te glippen. De kostuums zijn mooie varianten op het clownsthema met enorme schoenen, malle hoedjes, rode neuzen en karikaturale outfits.
Servaes Nelissen ontroert als de argeloze en naïeve Django terwijl Remco Melles de lieve maar domme Toutou een tweede laag van intuïtief raffinement weet mee te geven. Maar zonder de anderen tekort te doen is het Heidi Arts die de show steelt als de tragikomische Rosalie die niet alleen 100 kilo liefde vertegenwoordigt maar evenzoveel eenzaamheid en verlangen. Gelukkig komt het allemaal goed en is iedereen aan het einde weer blij, ook de treurige Rosalie die ook nog kans ziet haar baby in de armen te sluiten. Ook de toeschouwers die de zaal verlaten zijn blij en lopen de deur uit met een glimlach op de lippen.
Alptraum is een juweeltje van een voorstelling die geschikt is voor iedereen van 8 tot 88 jaar en een absolute must voor iedereen die - net als ik deed - niet van clown houdt. Kijk naar het filmpje hieronder voor een klein voorproefje.
Toneelgroep Oostpool - website
spel:
Heidi Arts, Flip Filz, Olaf Malmberg, Remco Melles en Servaes Nelissen
tekst: Peer Wittenbols
regie: Ted Keijser