Onderwerp: MUZIEK, PODIUM FOTO
6 Oktober 2007
Statische David Sylvian
Door Aukje met foto's van Klaas Guchelaar (klik voor vergroting)
Rai Amsterdam 2 oktober
Het auditorium van de Rai, waar wel vaker concerten worden gegeven, is niet mijn favoriete concertzaal. Het is er saai en het zicht niet overal even goed; de stoelen zijn namelijk achter elkaar geplaatst. Bij het concert van David Sylvian zit ik op de eerste rij van het balkon. D ¡ ¡r is het zicht wel goed, maar is de afstand naar het podium in mijn ogen te ver. Logisch wanneer je bedenkt dat David Sylvian mijn jeugdheld is. Het is de eerste keer dat ik zijn concert bezoek. Om dan zo veraf te zitten, is op zijn minst gezegd balen. Aan de andere kant mag ik blij zijn dat ik een kaartje heb kunnen bemachtigen voor deze populaire muzikant die al vele jaren meedraait in de muziekbusiness.
Het is ook meteen de laatste kans om oude nummers live te horen. Sylvian heeft namelijk aangekondigd dat hij zijn oude repertoire na deze toer nooit meer live ten gehore zal brengen. “Vieren en dan laten gaan,” zegt hij in een interview met Frank de Munnik dat verscheen in de VPRO-gids. Hij gebruikt in het interview het woord catharsis: de verdrongen herinnering wordt verwerkt waardoor emoties vrijkomen. Sylvian belandde in een persoonlijke crisis na zijn eerste drie soloalbums. Stuk voor stuk goed ontvangen albums, waarmee hij na zijn tijd bij glamrockband ‘Japan’ een succesvolle solocarrière wist op te bouwen. De crisis overwon hij met behulp van een goeroe. Is het vanwege die persoonlijke crisis dat hij de nummers uit het verre verleden niet meer wil spelen? Of is hij ze gewoon zat? Een antwoord is er niet. Maar wie bij zijn concert van de wereldtoer ‘The world is everything tour’ is, kan zijn hart ophalen. Het concert is een ode aan zijn oude werk, maar laat ook genoeg recent werk horen.
Het concert start met ‘Wonderful World’ van zijn meest recente album ‘Snow Borne Sorrow’. Dit album is in 2005 opgenomen door de band ‘Nine horses’, bestaande uit David Sylvian, drummer en broer Steve Jansen en electronisch componist en remixer Burnt Friedman. De cd is uitgebracht door het eigen label van Sylvian: ‘Samadhi Sound’.
Met zijn muzikanten zet Sylvian een melancholische jazzy sound neer. Die sound vormt de rode draad van de avond, samen met de opvallende stilte die David Sylvian hanteert. Eén keer doorbreekt hij die stilte door te vertellen welk nummer hij speelde en g ¡ ¡t spelen, maar er is geen verdere interactie. Ook niet wanneer het publiek uit de zaal titels van nummers gaat roepen. Hij kijkt amper op, en zet gewoon het nummer in dat h ÂÂj van plan was te spelen.
De volgende nummers zijn ook van zijn meest recente albums, waaronder het prachtige ‘World Citizen’ dat hij opnam met Ryuichi Sakamoto. We gaan pas bij nummer zeven terug in de tijd wanneer ‘Fire in the forest’ overgaat in ‘Ghosts’, dat hem in 1982 een hit opleverde met zijn band ‘Japan’ en gezien wordt als hét nummer dat hem inspireerde tot een solocarrière.
Na het volgende nummer ‘Snow borne sorrow’ gaan we terug naar Sylvian’s derde solo-album ‘Secrets of the beehive’ met het prachtige ‘Mother and child’.. Meteen keer hij terug naar de 21e eeuw met ‘Atom and Cell’ van het album ‘Snow borne sorrow’. Het volgende nummer ‘Sugar Fuel’ is van de Franse multi-instrumentalist Readymade FC die met David Sylvian samenwerkte.
Een Duitse klarinettist, die blazer Theo Travis halverwege de tour verving, geeft een warme klarinetsolo op het intro van 'Brilliant Trees'. Het nummer gaat over in ‘Before the bullfight’ (‘Gone to earth’) en de set wordt afgesloten met het sfeervolle ‘The Librarian’ van ‘Snow borne sorrow’.
Sylvian heeft met zijn band een gevarieerde set gespeeld. En hoewel ongedompeld worden in zijn melancholische jazzy electronische muziek ontzettend fijn is, is het concert een beetje saai door de statische houding van de meester zelf. Zittend op een kruk, niets zeggend, creëert hij een afstand met het publiek. Het publiek zelf is er niet minder enthousiast om. Luid joelend wordt er gevraagd om een toegift. Natuurlijk staat ook bij dit concert de toegift vast. Eerst is daar ‘Every colour you are’ (‘Rain tree crow’) dat overgaat in ‘River man’ (‘Gone to earth’). Nogmaals verlaat de band het podium, om het inmiddels luid schreeuwende publiek daarna tevreden te stellen met het jazzy ‘Wanderlust’ (‘Dead bees on a cake’).
Prachtig is het wel om deze muzikale held live te zien optreden, want dat doet hij niet zo vaak. Een paar jaar geleden kondigde hij aan misschien nooit meer te willen optreden. Maar ideeën zijn voor verandering vatbaar. Wie weet gaat Sylvian in de toekomst toch nog een keer een oud nummer spelen!
David Sylvian - website en MySpace
Nine Horses - website
Samadhi Sound - website
Readymade FC - website
Line up:
David Sylvian “ zang / gitaar
Takuma Watanabe “ piano / laptop
Keith Lowe “ bas
Theo Travis - sax, klarinet, dwarsfluit
Steve Jansen “ drums