Onderwerp: FESTIVAL, LOCATIETHEATER
26 Juli 2007
Topvoorstelling Manon van Jean van Florette door Compagnie Marius
Van 19 t/m 22 juli vond alweer de dertiende editie plaats van het Internationaal Straattheaterfestival (ISTF) in Gent. Henry Krul sinds 2002 regelmatig te gast op het festival fotografeerde aldaar en doet verslag van enkele voorstellingen voor www.cultuurpodium.nl
Al jaren hoor ik van diverse mensen dat de voorstellingen van Compagnie Marius (voorheen De Onderneming) zo de moeite waard zijn. Ik hou persoonlijk niet van teksttoneel en bij het vernemen dat hun voorstellingen vaak 4 tot 6 uur in beslag nemen schrok mij tot dusver af.
Echter als je iets zelf niet meemaakt dan kun je er ook niet over oordelen en dus bezocht ik tijdens mijn laatste dag van het ISTF de voorstelling Manon van Jean van Florette.
Een wandeling van ca. 2,5 km vanaf het centrum van Gent door het prachtige Groot Begijnhof naar de speellocatie was al zeer de moeite waard. Bij de speellocatie aangekomen, gelegen in een “ongepolijst” park hing al een zeer ontspannen sfeer. Mensen zaten verzameld op bankjes genietend van een glaasje pastis of sirope de cassis.
Verder op weg naar de speellocatie, zo’n 200 meter verder, kon je gerust je drankje meenemen. “Vooral doen” werd gestimuleerd. De voorstelling was met 250 bezoekers uitverkocht en nadat iedereen een plekje op de prachtige tribune (met rugleuning en soort van tafeltje) gevonden had begon het stuk uit het niets (zo leek het tenminste).
Even wat feiten: Jean de Florette (1962) is het eerste deel van de dubbele roman L’eau des collines die Marcel Pagnol op 67-jarige leeftijd schreef. Het is de geschiedenis die voorafgaat aan Manon des Sources en wordt nu door Cie. Marius bewerkt tot Jean van Florette.
Het verhaal: Jean erft een boerderij van Florette, verlaat de stad en installeert zich met zijn gezin ‘op den buiten’ om er een nieuw leven te beginnen als boer. Papet en zijn neef Ugolin hebben hun oog laten vallen op Jean’s land en een waterbron die op de grond van de jonge boeren ligt en stoppen deze ‘per ongeluk’ dicht met beton. De zoektocht naar water wordt Jean fataal; Papet en Ugolin triomferen; de dorpelingen kijken toe en houden hun mond.
Manon des Sources vertelt het verhaal van de straf; Jean de Florette dat van de misdaad. Cie. Marius speelt eerst Jean van Florette en vervolgens Manon, omgekeerd dus aan de chronologie van Pagnol’s tweeluik. De twee stukken worden op één middag gespeeld om de grandeur van deze familiegeschiedenis te bewaren. De vragen over de misdaad en de straf worden en plein public gesteld; het toekijken en zwijgen van de toeschouwers wordt niet langer onschuldig gevonden...
Deze voorstelling, zeer humorvol in het Vlaams gesproken, en met prachtige karakters (dubbelrollen) is om van te smullen. Nooit gedacht dat teksttoneel en nog wel in de buitenlucht zo boeiend kon zijn. Na 2 uur, de tijd was omgevlogen, was er een pauze. Het decor werd omgebouwd en wij, de bezoekers, kregen de gelegenheid om weer een glaasje pastis voor slechts een euro met daarbij een portie kikkererwten geserveerd, te scoren. Echter, de voorstelling smaakte naar meer en dus ging iedereen, maar dan ook echt iedereen, vol goede moed terug voor deel 2. Wederom bijna 2 uur lang boeiend genieten met als afsluiting (wederom) voor de liefhebber een drankje.
’t Is dat ik na afloop andere verplichtingen had want nahangen in de sfeer van zo’n prachtige voorstelling op zo’n mooie plek had ik graag gedaan.
En voor wie nieuwsgierig geworden is. De voorstelling is deze zomer o.a. nog te zien van 30 augustus t/m 2 september op Landgoed Twickel te Delden (Ov) tijdens het Festival De Tuin der Lusten en 8 t/m 16 september tijdens het Theaterfestival in de Biesbosch.
ISTF - website
Kunstmin - website
Compagnie Marius - website
Tuin der Lusten - website