Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, FESTIVAL
23 Juni 2007
Tsi Tsi Tsigane door het Djordji Ferari Orkestar
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
De loods van Staatsbosbeheer is nieuw, dat zie je en ruik je. Het is daarom heel logisch dat de officiële opening door iemand met gezag net vandaag zal gaan plaatsvinden. Dat is even een aardig toeval! Na een korte speech met dankwoord is er ook een muziekje om de feestelijkheden op te luisteren: een zangeres die jazzy nummers speelt met begeleiding van een bassist.
Door de open 'garagedeur' zien we ondertussen een wonderlijke figuur met een bontmuts langskomen die op de voet gevolgd wordt door een donkere 'gangsterbak', een witte Mercedes en een sjofel bestelbusje. De donkere auto en de Mercedes draaien de loods binnen en in no time is er een heel orkest uitgepakt, compleet met keyboard, drumstel en wat dies meer zij. Het blijkt de zigeunerfamilie te zijn van Djordji Ferari die, nu de Europese grenzen dat mogelijk maken, hier naar toe is gekomen om te vertellen over hun cultuur en het leven van de Romazigeuners. Terwijl hij vertelt worden op allerlei plekken van de loods delen van het huishouden van de familie uitgestald. Djordji's vrouw (u noemt dat een verloofde) hangt de was op een klop de kleden op de balustrade boven. Het orkest speelt meeslepende muziek uit de Balkan.
Djordji is gecharmeerd van de jazz-zangeres en nodigt haar uit ook mee te zingen. Dat begint braaf maar al snel is ook zij - net als het publiek - gegrepen door de gepassioneerde zigeunerklanken. Djordji vertelt tussen de muziek door over de zigeunercultuur en over Pappa die te oud is om uit de auto te komen. Dan is het tijd voor een 'zigaretje' oftewel een zigeunercabaretje dat wordt gevolgd door opzwepende dansmuziek en een melancholiek nummer met klaaglijke zang. Door de hele scenery loopt het kleine hondje Dennis die precies weet waar hij moet zijn op welk moment voor een aai over zijn bol.
Djordi vat het snode plan op om ons toeschouwers voor te lichten over hoe een zigeunerbruiloft in z'n werk gaat. Een mooie gelegenheid om dat te doen met de jazz-zangeres. Zijn vrouw lonkt ondertussen met de knappe bassist/violist die ook wel wat in haar ziet. Dan klinkt er een gil: Pappa is dood! Groot verdriet alom meteen benadrukt door treurige muziek. De opvolging is geen enkel probleem en na de inwijdingsceremonie van de nieuwe pater familias besluit de nieuwe zigeunerkoning ook maar van vrouw te wisselen. Hij vertrekt met de jazz-zangeres. Ook het andere stelletje (de verloofde en de violist) blijft bij elkaar en als de auto's even snel vertrekken als ze kwamen is er toch nog een happy end.
Wat een enorm leuke voorstelling. Niet alleen vanwege de geweldige muziek maar ook omdat het zigeunerleven heel aardig in beeld wordt gebracht. Dit is de eerste keer dat dit gezelschap - bestaande uit maken van Jetje en haar Dansorkest, The Ashton Brothers en de Wereldband, dat eerder in deze samenstelling speelt. Wij zouden totaal geen bezwaar hebben tegen voortzetting van deze vruchtbare samenwerking die een fantastische voorstelling opleverde.
Oerol - website
Regie - Caspar Nieuwenhuis
Muziek & spel
Audrey Bolder (zang, accordeon)
Sanne van Delft (muzikaal leider, contrabas, basgitaar, tuba, trompet, trombone)
Michiel van Dijk (klarinet)
Sietse van Gorkom (viool, zang, bratsch)
Ro Krauss (gitaar, altviool, zang, bratsch, eufonium)
Joost Spijkers (zang, accordeon)
Jetta Starreveld (zang, accordeon)
Pieter-Bas van Wiechen (contrabas)
Caspar M ¼ller (drummer)