Onderwerp: WERELDMUZIEK
24 Mei 2007
Izaline Calister wil niet in een hokje worden geplaatst
Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Het is een wel zeer zomerse maandag in april die prima past bij de afspraak die we hebben met niemand minder dan Izaline Calister. Vandaag zijn we bij het zonnetje van Cura §ao thuis in Groningen om eens bij te praten.
We schuiven aan tafel in een gezellige licht gekleurde moderne open hoekkeuken die grenst aan een knusse huiskamer, waar de kleuren kaki, wit en ecru de boventoon voeren. Izaline in haar oranje met roze gekleurde zomerjurkje steekt bij deze neutrale tinten af als een prachtige exotische bloem. Onder haar jurkje draagt voor de verandering ook eens schoeisel in de vorm van witte slippers met gouden bandjes. Degenen die Izaline Calister’s optredens wel eens hebben bezocht, weten dat ze op het podium steevast op haar blote voetjes loopt. “Ik hoef me tijdens optredens dan niet druk te maken over wat ik voor schoenen aan moet doen en daarbij voelt het prettig en gemakkelijk” vertelt ze. De op Cura §ao geboren Izaline woont inmiddels zo’n twintig jaar in Nederland en al die tijd in Groningen. Ze bivakkeert wel praktisch ieder jaar minimaal twee keer op Cura §ao. “Ik zorg er in ieder geval altijd voor dat ik een warme kerst heb” zegt de sympathieke zangeres. Toen ze hier kwam heeft ze Bedrijfskunde gestudeerd maar na afloop ging ze naar het conservatorium om haar muzikale liefde verder te ontwikkelen. Afgezien van een stage op kantoor zou Izaline niet meer beroepsmatig achter een bureau terugkeren en stortte zij zich helemaal op de muziek. “In die tijd was ik al heel veel met muziek bezig. Ik trad heel vaak op en ik zat in verschillende groepen. Voor Bedrijfskunde heb ik zes jaar gestudeerd en afgemaakt maar ik dacht: ik word geen goede manager. Toen ik eenmaal een jaar conservatorium achter de rug had nam ik eigenlijk van het een op het andere moment de beslissing om verder te gaan met muziek. En dat bleek ook uiteindelijk de goede beslissing te zijn geweest zoals eigenlijk veel van mijn goede beslissingen impulsief gebeuren”.
Izaline’s behoorlijke haardos is vandaag voor een deel naar achteren gestreken met haarspelden maar aan de achterkant zie we die mooie kenmerkende krullen. Ze heeft last van een verkoudheidje en heeft daarom een groot glas thee voor zich staan. Ze is waarschijnlijk aangestoken door Yma America, de vaste zangeres van Lucas van Merwijk’s Cubop City Big Band waarmee Izaline twee dagen voor dit gesprek het laatste concert van de Latin Diva’s tour heeft afgesloten in Rotterdam. De nadruk bij de Cubop City Big Band ligt op salsa maar Izaline ontfermt zich tijdens deze optredens over haar eigen liedjes die zijn geëind op de muziekstijlen van Cura §ao. Hoewel Izaline’s voorkeur uitgaat naar die richting heeft ze genoeg uitstapjes gedaan naar andere muziekstromingen. Ver voordat haar prachtige debuut Sono Di Un Muhe (A Woman’s Dream) uitkwam heeft ze diverse muziekprojecten gedaan en een daarvan was haar eigen groep Aquarela do Brasil waarin ze Braziliaans repertoire heeft gezongen van onder andere Joao Gilberto, Antonio Carlos Jobim en haar persoonlijke favoriet Elis Regina. Deze laatste is ook een inspiratiebron geweest: “Ik ben een perfectionist en ik leg de lat voor mezelf hoog met zingen. Toch kun je wel eens van die dagen hebben dat je bepaalde noten niet haalt. In het begin vond ik dat vreselijk maar nu ga ik daar iets makkelijker mee om. Van Elis heb ik meegenomen dat je niet altijd perfect hoeft te klinken. Zij zat er ook wel eens naast maar ze was briljant, virtuoos, en zong met veel emotie en spelplezier”.
Luistert Izaline zelf eigenlijk nog naar muziek de laatste tijd? “Ik luister vooral naar muziek als ik in de auto zit. Dat zijn eigenlijk de enige momenten dat ik echt in de gelegenheid ben om naar muziek te luisteren. Ik hou van verschillende soorten muziek: pop, salsa, latin, jazz. De laatste tijd luister ik veel naar Rita Reys bij wie ik nu lessen volg maar ik luister ook graag naar groepen en artiesten als Los Van Van, Juan Luis Guerra en Silje Nergaard”. Ze graait tussen de papieren en CD’s op tafel en toont vervolgens met trots de kaartjes die ze heeft voor het concert dat Silje Nergaard in mei in Paradiso geeft.
Door de jaren heen heeft Izaline internationaal al behoorlijk aan de weg getimmerd en heeft ze in veel landen en op prestigieuze plekken opgetreden. Een van de leukste ervaringen was de tour die ze heeft gemaakt door Mexico in 2005 tijdens de promotie van de CD Krioyo.
“De shows waren onderdeel van een groot festival. Drie weken lang tourden we op de ouderwetse manier met een touringcar door het prachtige land. We hadden ontzettend veel plezier. Overal waar we kwamen ging het publiek uit hun dak. De muziek sloeg zo goed aan. De mensen waren ontzettend aardig en we werden overal zo goed behandeld en altijd lekker eten. We hadden waarschijnlijk nog wel 25 shows kunnen doen” vertelt ze enthousiast.
De internationale optredens zetten zich ook binnenkort voort want in juni zal Izaline met haar band voor een aantal optredens afreizen naar New York. Voor veel artiesten is het een droom om ergens op de planken van New York te staan. Izaline is er toch redelijk nuchter onder:
“Natuurlijk vind ik het leuk om in New York op te treden maar het is ook weer niet zo dat daarmee mijn grootste droom is uitgekomen. Ik ben er ooit een keer eerder geweest met Michiel Borstlap om met een project van hem mee te doen en nu mag ik er dan solo spelen. Ik weet nog niet eens welke lokaties ik ga aandoen (ze pakt haar laptop erbij om informatie te achterhalen en constateert dat het bekende Joe’s Pub een van de lokaties blijkt te zijn). Volgens mij zijn de jongens van de band er nog enthousiaster over dan ik. Die staan zowat te springen”!
Nieuw terrein dat ze zal betreden is Indonesië, waar ze Izaline nog niet kennen. Ze zal daar zeven optredens geven in het kader van haar programma Singing Stories dat afgelopen januari in première is gegaan als onderdeel van het literaire festival Winternachten.
“Winternachten is een tweejarig project. We zijn in januari begonnen. Ik zing zelf geschreven liedjes die zijn gebaseerd op volksverhalen uit verschillende landen en culturen. Het programma is nog steeds in ontwikkeling en ik schrijf dan alleen of met Ed Verhoeff ook steeds weer liedjes erbij . We zijn er pas mee in Cura §ao, Sint Maarten en Aruba geweest waar men heel enthousiast heeft gereageerd. We gaan er ook mee naar Zuid Afrika en Suriname en mogelijk komt er een Nederlandse theatertour”.
Vorig jaar bracht Izaline haar vierde CD, Kanta Hélele, uit. Deze CD ligt in het verlengde van voorganger Krioyo waarmee ze eer doet aan de traditionele muziekstijlen van haar geboorteland. Wil de ambassadrice van Cura §ao, zoals ze vaak wordt betiteld, nog een zelfde plaat uitbrengen om zo een trilogie te vormen?
“Ik weet het nog niet. Ik vind het hartstikke leuk om die muziek te maken maar ik wil ook niet in een hokje worden geplaatst anders krijg ik straks het gevoel dat ik niets anders meer mag doen. Misschien kom ik wel met iets heel anders&hellip”.
Dat Izaline niet in een hokje wil worden geplaatst heeft ze recentelijk getoond met een artistieke triomf tijdens de double bill concerten met het Peter Beets Trio waarin ze selecties van Porgy & Bess ten beste liet horen. Is het niet wennen om met een Peter Beets Trio te spelen of met haar reguliere band?
“Met Peter heb ik een geweldige tijd gehad. Het was leerzaam maar soms ook best moeilijk om samen te werken. Dat heeft ermee te maken dat wij beiden bandleiders zijn en dan ga je opeens een samenwerkingsverband aan en loop je soms wel eens tegen meningsverschillen op. Gelukkig heeft het verder allemaal goed uitgepakt en vind ik het heel jammer dat het is afgelopen. Ik zal die tijd enorm gaan missen. Ik hoop dat er nog vervolgconcerten komen in het najaar”.
Het zou toch leuk zijn als er een CD komt van dit project&hellip
“Die vraag heb ik eerder gehoord maar er zijn niet direct plannen. Dit project is in eerste instantie bedoeld als theatertour. Het zou op zich leuk zijn maar dan wil ik er ook wel iets moois van maken en niet alleen maar een opname van een live optreden gebruiken. Daarbij moet je ook afvragen of er wel voldoende markt voor is voor een dergelijke CD. Dat is best een dure aangelegenheid en als je vervolgens met een overschot aan CD’s zit dan is dat wel zonde. Je maakt geen CD’s om het maken van CD’s”.
Zijn er nog specifieke artiesten met wie ze zou willen samenwerken?
“Niet direct maar wat ik wel interessant zou vinden is om eens te worden geproduceerd door iemand. Ik stel me dan zo voor dat ik met een aantal kale liedjes kom aanzetten en daar vervolgens met een creatieve producer mee aan de slag ga. Dat lijkt me erg leuk”.
Er moeten nog een paar portretten van Izaline worden gemaakt en onze fotografe stelt voor om een charmant speeltuintje vlak achter haar huis als locatie te gebruiken. Als ze zich in de schommel laat fotograferen vragen we nog aan haar wat haar volgende doelen zijn: “Hmmm&hellip nog beter zingen. Ik hoop tot mijn tachtigste door te kunnen gaan met zingen. Daarnaast zou ik ook liedjes voor anderen willen schrijven. Soms krijg ik wel eens die vraag om wat voor andere artiesten te schrijven en dan maak ik iets maar dan kan ik er geen afstand van doen en dan gebruik ik het uiteindelijk zelf. Ik zou moeten leren om dat los te laten. En verder&hellipde muziek die ik maak is misschien niet voor een hele grote doelgroep maar de mensen die deze muziek leuk vinden hoop ik wel allemaal te kunnen bereiken en voor te kunnen spelen. En dat hoop ik voort te kunnen zetten”!
Izaline Calister is de komende tijd met regelmaat op tournee en ze zal ook in Nederland weer een reeks concerten geven. Voor de meest actuele informatie over Izaline’s activeiten kun je kijken op haar officiële website.
Izaline Calister - website