Onderwerp: CD EN DVD
3 Mei 2007
Bloc Party - A Weekend In The City
Bloc Party is een raar bandje. Ze zijn niet echt vergelijkbaar met hun generatiegenoten van de nieuwe Britpop-golf, die al een aantal jaren over de wereld spoelt. Hun debuut Silent Alarm (2005) bewees dat al. Waar de meeste bandjes de veilige weg kozen om zoveel mogelijk luisteraars aan te spreken, vulde Bloc Party het album met electronica en nerveuze drumritmes doorspekte songs.
De overslaande stem van de donkere Kele Okereke, die af en toe deed denken aan die van Robert Smith van de Cure, sloot daar geweldig bij aan. Het debuutalbum werd wereldwijd meer dan goed ontvangen, wat tevens de lat voor een opvolger erg hoog legde. Bloc Party is echter niet het type band die zich erg druk maakt om te voldoen aan de wens van het publiek. De eigenwijze zanger zegt in de laatste editie van OOR dat ze allerminst een 'pose' willen aannemen als de meeste 'myspace-bandjes' van tegenwoordig. Hij denkt ook, zegt hij verder in het interview, dat het nieuwe album nieuw publiek zal aanspreken en dat het 'oude' publiek zou kunnen afhaken bij het horen van de songs. Het is niet aan hem besteed om zich hier druk over te maken.Hoe klinkt het nieuwe album dan als je het met Silent Alarm vergelijkt? Waar Silent Alarm fris en spannend klonk en vooral vernieuwend, klinkt A Weekend In The City in eerste instantie wat ingetogener. De band heeft deze keer gekozen voor een thema; het leven in de stad. Over de individualisering en de eenzaamheid die daaruit voortvloeit zingt Kele in Song For Clay (Disappear Here); "So I enjoy and I devour flesh and wine and luxury. But in my heart I am luke warm nothing ever really touches me". De angst en paranoia die in de mensen leeft na de aanslagen van 2005 in Londen, zoals te horen in Hunting For Witches, "Despired and misinformed. Fear will keep us all in place", zingt hij hierover. Het nummer On snijdt het onderwerp cocainegebruik nog maar eens aan. Al met al geen vrolijke onderwerpen, maar de muziek klinkt verre van deprimerend. Er zit een bepaalde frisheid in de muziek van Bloc Party, waardoor er geen moment sprake is van een somber gevoel. Er klinkt iets in door van 'het leven is shit, maar we proberen er maar het beste van te maken'.
Het gebruik van electronica is ook nu weer niet geschuwd. De hiphop-achtige intro van The Prayer geeft zelfs het gevoel dat Timbaland zich met dit nummer heeft bemoeid. Dit geeft sommige nummers net dat beetje extra. Drummer Matt Tong weet de luisteraar opnieuw te boeien met tegendraadse en hypernerveuze ritmes.
De band klinkt volwassen op het nieuwe album en het geheel is beter gestructureerd dan Silent Alarm. Het nieuwe is er dan misschien wat af, Bloc Party heeft een prima plaat afgeleverd waarmee ze absoluut nieuwe zieltjes gaan winnen en tevens fans van het eerste uur niet zullen afschrikken. Met hun komende tour zullen ze hun live-reputatie hoog moeten zien te houden. Gezien hun daverende optreden op Lowlands vorig jaar zullen ze dat weer moeiteloos doen. Benieuwd hoe de nieuwe nummers live klinken? Op 7 november staat het volgende optreden in Nederland dit jaar gepland. Ze staan dan in de HMH in Amsterdam.
Blocparty - MySpace
Tracks:
Song For Clay (Disappear Here)
Hunting For Witches
Waiting For The 7.18
The Prayer
Uniform
On
Where Is Home
Kreuzberg
I Still Remember
Sunday
SRXT
Emiel Goor, 2 mei 2007