Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Jul 2022 Nov 2019 Sep 2019 Aug 2019 Jul 2019 Jun 2019 Jan 2019 Nov 2018 Sep 2018 Aug 2018 Jul 2018 Jun 2018 Apr 2018 Dec 2017 Nov 2017 Sep 2017 Aug 2017 Jul 2017 Jun 2017 Apr 2017 Aug 2016 Jul 2016 Jun 2016 Apr 2016 Mrt 2016 Feb 2016 Dec 2015 Nov 2015 Okt 2015 Sep 2015 Aug 2015 Jul 2015 Jun 2015 Mei 2015 Apr 2015 Mrt 2015 Feb 2015 Jan 2015 Dec 2014 Nov 2014 Okt 2014 Sep 2014 Aug 2014 Jul 2014 Jun 2014 Mei 2014 Apr 2014 Mrt 2014 Feb 2014 Jan 2014 Dec 2013 Nov 2013 Okt 2013 Sep 2013 Aug 2013 Jul 2013 Jun 2013 Mei 2013 Apr 2013 Mrt 2013 Feb 2013 Jan 2013 Dec 2012 Nov 2012 Okt 2012 Sep 2012 Aug 2012 Jul 2012 Jun 2012 Mei 2012 Apr 2012 Mrt 2012 Feb 2012 Jan 2012 Dec 2011 Nov 2011 Okt 2011 Sep 2011 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Apr 2011 Mrt 2011 Feb 2011 Jan 2011 Dec 2010 Nov 2010 Okt 2010 Sep 2010 Aug 2010 Jul 2010 Jun 2010 Mei 2010 Apr 2010 Mrt 2010 Feb 2010 Jan 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Mrt 2009 Feb 2009 Jan 2009 Dec 2008 Nov 2008 Okt 2008 Sep 2008 Aug 2008 Jul 2008 Jun 2008 Mei 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007 Okt 2007 Sep 2007 Aug 2007 Jul 2007 Jun 2007 Mei 2007 Apr 2007 Mrt 2007 Feb 2007 Jan 2007 Dec 2006 Nov 2006 Okt 2006 Sep 2006 Aug 2006 Jul 2006 Jun 2006 Mei 2006 Apr 2006 Mrt 2006 Feb 2006 Jan 2006 Dec 2005 Nov 2005 Okt 2005 Sep 2005 Aug 2005 Jul 2005 Jun 2005


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

18 April 2007

Daniel Johnston en de duivel in het Paard

Daniel Johnston Daniel Johnston Daniel Johnston
Door Emiel Goor met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
15 April 2007 “ Paard van Troje


Begin 2005 verscheen de documentaire ‘The Devil and Daniel Johnston’. Hierin maken we kennis met de manisch depressieve Johnston. We zien een man van 45, inwonend bij zijn ouders en zichtbaar labiel. Zo op het eerste oog snap je eigenlijk niet waarom bands als Sonic Youth en Butthole Surfers hem op handen dragen. Kurt Cobain werd zelfs regelmatig in een Daniel Johnston t-shirt gefotografeerd.
Voordat hij in 1985 dankzij MTV ontdekt werd, nam Johnston, thuis in zijn woonplaats Austin in Texas, ontelbaar veel cassettes op. Deze cassettes waarop hij zingt, ondersteunt door zijn eenvoudige gitaar- of pianospel, werden een gewild item in hippe platenzaken door heel Amerika. Na wat releases op een indie label tekende Johnston bij het grote Atlantic. De druk van het presteren werd hem echter te veel en hij raakte in een diepe depressie. Hij werd vijandig, dacht dat de duivel het om hem gemunt had en was totaal onhandelbaar. Dankzij een juiste mix van medicijnen stabiliseerde zijn conditie de laatste jaren weer enigszins.

Het is eigenlijk een wonder dat de man vanavond hier in het Paard op het podium staat. Zijn fans en bewonderaars moeten echter nog even geduld hebben. Eerst is er muziek van het Nederlandse Smutfish. De op Amerikaanse leest geschoeide country-blues wordt in de zaal losgelaten en vindt hier en daar wel wat gehoor, maar wordt door het overgrote deel van het publiek matjes ontvangen. Misschien dat iedereen nog even moet bijkomen van het loungen, er zijn namelijk her en der in de zaal wat zitzakken en bankjes neergezet. Gaandeweg het optreden weet de band het publiek toch wat naar zich toe te trekken en kunnen ze na het laaste nummer rekenen op een luid applaus. Na een korte pauze komt er ineens iemand in een vale, zwarte joggingbroek en een vlekkerig wit t-shirt het podium op lopen. Als je niet beter wist zou je denken dat de roadie nog wat laatste werkzaamheden wil verrichten. Het is echter Daniel Johnston. De man die veel liever thuis bij zijn ouders in Texas is dan duizenden kilometers verderop in een concertzaal in Den Haag. Hij ziet er oud uit. Je zou hem geen 46 jaar schatten, hij ziet er eerder uit als iemand van 60. Door de medicijnen is hij ook behoorlijk in omvang toegenomen. Hij heeft twee flesjes water bij zich en zijn tekstboek houdt hij stevig onder zijn arm (sinds hij jaren terug een epileptische aanval heeft gehad, kan hij zijn teksten niet meer onthouden).

Daniel Johnston Daniel Johnston Daniel Johnston

Johnston begint zijn optreden, zoals verwacht, alleen, met zijn akoestische gitaar. Eerst moet zijn gitaar alleen nog even gestemd worden. Hij wekt de indruk dat het hem niet lukt en de gitarist van Smutfish biedt hulp. Dat hij ook een acteur is, liet eerder genoemde documentaire al zien. Dan is hij klaar om te beginnen. Het publiek kijkt en luistert aandachtig hoe hij vervolgens de regels van het blad afleest en zijn teksten via zijn tandenloze mond op hun loslaat. Zijn kinderlijke manier van zingen en zijn houterige gitaarspel maken het een aandoenlijk gezicht. Hier en daar levert het wat verbaasde blikken en gegrinnik op. Toch liegen zijn teksten er niet om. Neem alleen al ‘Devil Town’ van het album 1990. “And all my friend were vampires. Didn't know they were vampires. Didn't know I was a vampire myself. In the Devil Town”. Johnston’s liedjes gaan over het leven, z ­jn leven. Hij heeft het zwaar gehad, dat is aan hem af te zien. Toch wil hij hoop houden voor de toekomst getuige tekstfragmenten als “Don’t wanna be free of hope” en “Real love will find you in the end.”

Na drie nummers alleen te hebben gespeeld, vraagt hij de band Smutfish om hem voor de rest van het optreden te begeleiden. Dat is jammer. Het neemt de intimiteit weg waar zijn liedjes om vragen. De mannen van Smutfish zullen er niet om rouwen, die kunnen zeggen dat ze met Daniel Johnston hebben opgetreden. Door zijn diabetes kan Johnston niet lang optreden, zijn trillende handen verraden zijn verzwakte conditie. Na een klein half uurtje verdwijnen hij en de band dus voor een korte pauze backstage. Het publiek verwelkomt Daniel na een minuut of 10 met een warm applaus terug op het podium. Het nummer ‘Rock n’ roll ega’ wordt ingeluid met de vraag of we misschien wat rock n’ roll willen horen? Waarom ook niet? Het overgrote deel van het publiek vindt alles prachtig wat hij doet en springt enthousiast op en neer op de maat van het nummer.

Na in totaal een klein uur gespeeld te hebben sluit Johnston af met de toegift Devil Town. Dan loopt hij van het podium, met zijn handen de felle schijnwerpers afschermend. Het was kort, maar sommige optredens hoeven ook niet lang te duren. Hier telde niet de duur van de show, maar enkel de show op zich. Het optreden wordt door het achtergebleven publiek nog even uitvoerig besproken. In de hal kun je een Daniel Johnston t-shirt kopen, met tekeningen erop die door hemzelf gemaakt zijn. Kunstgalerijen over de hele wereld exposeren momenteel zijn schilderijen. Je kunt jezelf hiermee afvragen of Johnston wel zo maf is als hij doet voorkomen of is het een doodgewone marketingtruc die hij zelf in stand houdt?

Daniel Johnston - website en MySpace en de documentaire The Devil and Daniel Johnston
Smutfish - MySpace

CD's
Fear Yourself<br  />Daniel Johnston
Fear Yourself
Daniel Johnston
Trough A Slightly Open Door<br  />Smutfish
Trough A Slightly Open Door
Smutfish

Gebruikte Tags: , ,

=================

gravatar for Lou

het is natuurlijk true love..

Lou - 19-04-’07 08:02


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.