Onderwerp: TONEEL, MUZIEK

6 Februari 2007

Premiere 'Aan het einde van de regenboog'

Door Mieke Kreunen met foto's van Deen van Meer en Mieke Kreunen (klik voor vergroting). Gezien op 13 februari 2007 in het Oude Luxor in Rotterdam

Helemaal aan het eind van de voorstelling, als duidelijk is dat het zo niet door kan met haar, zingt Judy Garland (gespeeld door Simone Kleinsma) het lied waarnaar de voorstelling is genoemd: Somewhere over the rainbow. Ze zit op de rand van het toneel en haar onluistering en breekbaarheid ontroert ons allemaal. Alle decorum is weg en de zaal is muisstil. Als het daverende applaus losbarst aan het eind van de voorstelling is ook Simone Kleinsma zelf zichtbaar aangedaan. Later horen we van haar dat dit niet alleen kwam door deze voorstelling maar ook omdat ze terugdacht aan de première van Sweet Charity, indertijd ook in het Oude Luxortheater, vlak na het overlijden van haar vader. En dat is niet zo gek na dit stuk dat gaat over vergankelijkheid.

Simone Kleinsma is als Judy Garland de onbetwiste ster van de voorstelling Aan het einde van de regenboog naar een toneelstuk van Peter Quilter in een vertaling van Laurens Spoor. Ze wordt gesecondeerd door Paul de Leeuw in de rol van haar homosexuele pianist en Kees Boot als haar nieuwe verloofde (nummer vijf). Het stuk gaat over de nadagen van Judy Garland die haar laatste krachten af om een comeback te maken met een serie concerten in Talk of the Town in Londen. Een half jaar later zal ze dood worden gevonden op het toilet van haar woning. We zien in de voorstelling de finale aftakeling van de vrouw die ooit als tiener de rol speelde van de onschuldige Dorothy in The Wizard of Oz en daarmee het lied Over de rainbow onsterfelijk maakte. Maar Garlands leven is wat minder onschuldig dan dat van Dorothy. Vanaf haar dertiende jaar staat ze stijf van de pillen die ze krijgt van MGM en haar moeder zodat ze op de been blijf, haar gewicht onder controle houdt en kan slapen. Later komt daar nog excessief alcoholgebruik bij waardoor ze uiteindelijk op haar 47e jaar fysiek en psychisch gesloopt is.



Simone Kleinsma doet geen poging het stemgeluid van Garland na te bootsen maar zet met haar versie van deze dramatische vrouw neer in alle aspecten. Dat doe ze perfect tot en met de manier waarop ze haar microfoon vasthoudt en de hoekige bewegingen die Garland maakte terwijl ze zong. Niet alleen Kleinsma's zang maar ook haar acteerwerk is daarbij indrukwekkend, aangrijpend en ontroerend. Aan Kees Boot en Paul de Leeuw heeft ze twee uitstekende tegenspelers die als respectievelijk Mickey Deans en Anthony Chapman kans zien hun rol op zo'n wijze te spelen dat ze Kleinsma kunnen laten schitteren. Paul de Leeuw imponeert vooral in het laatste gedeelte als Chapman zijn liefde verklaart aan Garland, die op dat moment helemaal kapot zit, en haar een huwelijksaanzoek doet. De Leeuw maakt van deze scene een aangrijpende hoogtepunt als hij de machteloosheid van Chapman toont die Garland zijn onvoorwaardelijke liefde biedt, beseffende dat ze toch niet voor hem zal kiezen.
Ondanks het drama in het stuk zit het ook vol met humor en scherpe teksten die door alle drie de acteurs perfect gedoseerd worden gebracht. Het wordt nergens ongepast of plat en er wordt nergens de komiek uitgehangen terwijl het wel de ontspanning geeft die - gezien de zwaarte van de thematiek - prettig uitgebalanceerd aanvoelt.

Door het stuk heen worden allerlei nummers van Garland gezongen met The Rainbow Connection (bekend van Kermit uit The Muppetshow ) als leidend motief, ingebracht door regisseur Paul Eenens die het stuk daarmee ook universelere betekenis heeft gegeven. Zijn interpretatie gaat over het verlangen om te mogen en kunnen geloven in een illusie op het moment dat de werkelijkheid niet meer te verdragen is. De songteksten zijn dan ook zo gekozen dat ze de scènes versterken zoals bij 'Almost like being in love' als Garland toch weer pillen heeft gekregen en 'I'm always chasing rainbows' in haar radeloosheid aan het eind. In de muzikale delen wordt de begeleiding verzorgd door een viermansformatie met piano, drums, bas en saxofoon dat soms achter de schermen en op andere momenten bij wijze van bigband in een nachtclub optreedt. Aardig gevonden is de manier waarop pianist Kino Haitsma af en toe in de mise en scene de plek van De Leeuw inneemt als er piano gespeeld moet worden.



Het decor is sober maar ingenieus met draaiende panelen waardoor een snelle wisseling kan worden gemaakt tussen de hotelkamer en de nachtclub of kleedkamer. Changementen verlopen soepel omdat alle spelers daar geruisloos aan meedoen en ook het omkleden van Kleinsma gebeurt heel soepeltjes op het podium.

Stage-Entertainment heeft met deze productie een klassestuk op de planken gebracht dat zowel theatraal als muzikaal een topper is en waarvoor eigenlijk alleen maar lof past. Simone Kleinsma heeft in dit stuk definitief laten zien dat ze tot veel meer in staat is dan ze tot nu toe heeft laten zien dat ze beschikt over uitstekende acteerkwaliteiten. Ik vond het een schitterende voorstelling. Reeds voor de première is de voorstelling op veel plaatsen uitverkocht dus wie er nog heen wil doet er wijs aan snel kaarten te reserveren.

Aan het einde van de regenboog - website

Cast
Simone Kleinsma - Judy Garland
Paul de Leeuw - Anthony Chapman
Kees Boot - Micky Deans
Paul Eenens - regie

Orkest
Boudewijn Groenhuijzen - bas
Kino Haitsma - piano
Bart van Hoof - saxofoon, trompet en flugel
Pim Dros - drum
Gebruikte Tags: bart_van_hoof, boudewijn_groenhuijzen, erwin_van_lambaart, joop_van_den_ende_theaterproducties, kees_boot, kino_haitsma, paul_de_leeuw, paul_eenens, pim_dros, simone_kleinsma

=================

Naam

E-mail (optioneel veld)

URL (optioneel veld)

Reactie

Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.
welk getal is een 1 en een nul achter elkaar?

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Ja, onthoud mij met een cookie.

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.