Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK
19 November 2006
The Killers: een goed concert ondanks slecht geluid
Door Aukje met foto's van Eva van der Valk (klik voor vergroting).
Gezien in Paradiso op 16 november.
In haar korte bestaansduur heeft de indie-rockband The Killers uit Amerika, opgericht in 2002, grote successen geboekt. In 2005 ontvingen ze niet alleen 9 nominaties voor verschillende Awards, ze wónnen er ook drie voor beste nieuwe artiest, beste internationale band en ’s werelds best verkopende nieuwe groep. In 2006 kwam daar de MTV Europe Music Award voor beste rockband bij.
Daarnaast waren ze in 2005 samen met de Kaiser Chiefs en Snow Patrol het voorprogramma van U2 in de Amsterdam ArenA, de belangrijkste band ter wereld volgens The Killers.
Een grote belofte voor de rockindustrie dus. Een belofte die The Killers gezien hun groeiende populairiteit waarmaken. Het concert in Paradiso is binnen vijf minuten uitverkocht. Dat Paradiso nu al te klein voor ze is, bewijst de locatie van hun volgende concert in Nederland: 3 maart 2007 treden ze op in de Heineken Music Hall. De verkoop start op 18 november om 10.00 uur, twee dagen na hun optreden in Paradiso. The Killers is een Amerikaanse band met een Brits geluid dat versterkt wordt door het Engelse accent van zanger Brandon Flowers. De band trekt fans aan uit verschillende leeftijdsgroepen en seksen. Dat is niet alleen te danken aan hun muziek, maar ook aan het uiterlijk en de houding van zanger Brandon Flowers. Hij valt namelijk niet alleen in de smaak bij tienermeisjes, maar ook bij homoseksuelen. Door zijn houding en uiterlijk, hij is niet bang om zijn vrouwelijke kant te tonen, wordt volop gespeculeerd of hij zelf niet homo is. Al is hij getrouwd met een vrouw, hij laat in het midden of hij ook op mannen valt. Als hij op het podium staat, doen zijn wapperende handjes, zijn statige lijf, zijn nette pak met lakschoentjes en zijn keurige ringbaardje hem denken aan Freddy Mercury, die biseksueel was. Maar het gaat hier niet om iemands voorkeur, het gaat om de muziek. En dat daar allerlei verschillende mensen op af zijn gekomen, is in eerste instantie te danken aan de goede en dansbare muziek die The Killers maakt.
Bij het eerste nummer wordt de zaal reeds afgebroken. Het publiek springt op en neer met één hand in de lucht en zingt zó hard mee dat zanger Flowers niet altijd boven het geluid van de meezingende keeltjes uitkomt. Ook heeft hij moeite om boven het geluid van zijn eigen band uit te komen. De bas laat menig lichaamsdeel trillen (bij mij de neusvleugels) en de klappen die de drummer zijn drumstel geeft zijn tot op het tweede balkon duidelijk hoorbaar. De pling-plongs van de synthesizer en piano waarop Brandon speelt zijn zowaar nóg harder en gitarist David Keuning draait zijn hand niet om voor luid gerag. Zelf hebben ze er schijnbaar geen last van, aangezien ze met oormonitoren werken. Maar het geluid komt de zaal binnen als één bak herrie. Eén grote brij waarin het publiek nog maar net een liedje kan onderscheiden. Niet dat ze zich eraan storen, het enthousiasme is er niet minder om. Iedereen zingt, schreeuwt en springt nog net zo hard mee. Het publiek kent en herkent de nummers, en vult zelf het onverstaanbare gedeelte wel in. Bovendien moet je in Paradiso nooit teveel van het geluid van een rockband verwachten, zeker niet als de geluidsman van de band achter de knoppen zit in plaats van de geluidsman van Paradiso.
Ondanks het slechte geluid is het wél een goed concert, en dat is mede te danken aan de entertainende kwaliteiten van zanger Flowers. Waar de gitarist en bassist met het haar voor hun ogen nogal suf overkomen en amper contact met het publiek maken, doet Flowers niets anders. Het is alleen al zijn aanwezigheid die de massa opzweept. Hij hoeft niet veel meer te doen dan zich inleven in de nummers, uit zijn dak gaan en op een verbluffend goede manier krijgt hij het publiek onvoorwaardelijk mee.
Tussen de nummers door neemt de band zijn tijd. Zweetdruppels worden weggeveegd, er wordt wat gedronken en gepraat, vooral met de technici. Haast hebben ze niet, al is het concert aan de korte kant. Maar dat wordt goed gemaakt met drie toegiften, en daarna nog een toegift waarin Flowers in zijn eentje een nummer zingt en speelt.
Ondanks de bak herrie is het een goed concert. En ach, The Killers mogen het op 3 maart nog eens vet overdoen.
The Killers - website
interview met the killers:
http://www.revu.nl/4470
Hans - 09-03-’07 10:42