Onderwerp: MUSICAL
26 Oktober 2006
Thom Hoffman's musical debuut in My Fair Lady
Door Mieke Kreunen met foto's van Govert de Roos (klik voor vergroting)
In de bus van Amsterdam naar Bussum spraken we na Bob Fosko ook met hoofdrolspeler Thom Hoffman over diens musicaldebuut en zijn rol in My Fair Lady. Natuurlijk is de eerste vraag aan Hoffman, die we kennen als acteur, regisseur en fotograaf, wat hij dan precies met musical heeft. Hoffman vertelt ons dat hij is opgevoed met My Fair Lady. Zijn moeder draaide vroeger thuis veel Nederlandse muziek van Toon Hermans en Wim Sonneveld maar vooral ook alle liedjes van My Fair Lady. Toen hij dan ook gebeld werd door de castingafdeling van Stage-Entertainment kwamen zomaar hele stukken tekst boven borrelen van de liedjes uit zijn jeugd:
In de handen van een vrouw, wordt de wereld grijs en grauw.
en uit hetzelfde lied:
En steeds lauwer wordt de kus en steeds nauwer wordt de lus ! Liever nog een nieuw' editie van de Spaanse Inquisitie, dan te vallen in de handen van een vrouw !
Maar ook later in zijn jeugd bleef de belangstelling voor musicals. Musicals die boven komen drijven omdat ze indruk maakten zijn: The Sound of Music, Cabaret, Jezus Christ Superstar, The West Side Story en Hair.
Het bleek dat hij de tekst van dit nummer nog bijna letterlijk kon zingen. Vele jaren later is Hoffman met theater begonnen en ondermeer ook amateurmusicals gemaakt in de Engelenbak waar Amerikaanse en Engelse musicals werden gespeeld aan de lopende band. Overdag repeteren voor de volgende productie terwijl de vorig 's avonds nog werd uitgevoerd. Daar waren allemaal regisseurs bij betrokken die het materiaal heel goed kennen en het al vele malen op Amerikaanse universiteiten hadden gedaan dus met strakke aanwijzingen goede producties konden realiseren in korte tijd. Hoffman zelf is daarna de kant opgegaan van de film en het theater waar hij een aanzienlijke staat van dienst heeft. Zo stond hij onlangs nog met Max Havelaar op het toneel en trok daarmee in 92 voorstellingen door het land. De rol van Professor Higgings is volgens Hoffman één van de mooiste rollen ooit geschreven op het toneel. My Fair Lady is zoals de meeste mensen wel zullen weten gebaseerd op het toneelstuk Pygmalion van Shaw. Het is in feite een toneelstuk met gezongen delen. In de repetities is er daarom ook voor gekozen om aanvankelijk het stuk te repeteren met alleen de gesproken tekst en niet de muziek. Eerst moest het verhaal goed zitten en dan passen de liedjes er daarna heel naturel in en worden echt onderdeel van het stuk. Overigens zeer veel krediet van Hoffman voor de Engelse regisseur Matthew Ryan die heel goed kon uitleggen wat het betekent voor een gentleman om een vuilnisman op bezoek te krijgen of hoe men dient om te gaan met een butler. Dat hebben wij in Nederland niet in onze cultuur zitten. Hoe was het om auditie te doen? Enigszins grinnikend vertelt hij ons hoe hij eenmaal op auditie ontdekte dat er nog vijf andere kandidaten waren tegen wie hij het op moest nemen. Dat was wel even schrikken want met name over het zanggedeelte zat hij - ondanks de met spoed ingeplande zanglessen - toch wel een beetje in. Dat blijft natuurlijk voor iemand die van huis uit acteur is altijd een zwakker punt maar daar wordt door Hoffman hard aan gewerkt met name met het oog op de solo's.
Is er nog wat aan de tekst gedaan om hem wat actueler te maken? Er zijn wel wat dingen aangepast die in de oorspronkelijke vertaling nu wat oubollig zouden overkomen maar de vertaling van Seth Gaaikema was fantastisch en is dat nog steeds. Wel worden de dialogen wat scherper en moderner gespeeld door de hoofdrolspelers met sterke emoties van haat en liefde zoals je die in een relatie soms tegenkomt. Dat gaat ook zo goed, zo vertelt Hoffman, omdat er zo'n fanastische samenwerking en synergie is tussen de hoofdrolspelers. Dat leidt tot ontroerende momenten waarbij ze af en toe zelf ook met een brok in hun keel rondlopen. Als we nog even vragen of musical nou kunst is of niet dan antwoord Hoffman bijna verontwaardigd en vraagt zich af of er nog iemand is die denkt dat dat niet zo is. Dat gaat dan toch zeker niet om dit soort professionele producties en al helemaal niet om My Fair Lady dat gewoon een kunstwerk is. Over kunstwerk gesproken, hoe gaat het met de fotografie nu? "Tja, dat ligt even stil", aldus Hoffman. "Ik ben mijn hoofd naar beneden in deze productie gedoken en dan moet het fotograferen maar even wachten". Niet eens een paar kiekjes van 'the making of', vragen we nog voorzichtig. Maar nee, hoor, Hoffman gaat er helemaal voor en het is voor hem voorlopig My Fair Lady dat de klok slaat. In de drie jaar dat Sonneveld indertijd Higgins heeft gespeeld heeft diens understudy hem slechts drie keer moeten vervangen. Het ziet er naar uit dat - 'ziekte en zeer' daargelaten - de understudy van Thom Hoffman het ook niet al te druk zal gaan krijgen. My Fair Lady - website