Onderwerp: MUZIEK
19 September 2006
Una historica flamenco: Eric Vaarzon Morel & Gijs Scholten van Aschat
Door Mirjam van Zweeden met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Een open plek in het bos op een nazomermiddag. Een flinke groep mensen zit op bankjes bijeen om twee mannen te horen die hen met gedichten en gitaarmuziek meenemen in Spaanse sferen. De wind ruist door de bomen, het weer is nog goed al trekt af en toe iemand een vestje of jasje wat dichter om zich heen bij een vlaag koude lucht. Maar ook de woorden en de flamencoklanken zijn koud én warm, levend, en komen aan bij het publiek wat ingetogen luistert en enthousiast klapt na de verschillende presentaties.
Het gaat om een voorstelling in de serie ‘Eric Vaarzon Morel anders.. ’ van het Beauforthuis te Austerlitz. Het Beauforthuis opent het seizoen met dit bijzondere concert van, zoals staat aangegeven in de flyer, de beste flamenco-gitarist én de beste acteur van Nederland, Gijs Scholten van Aschat. Eric Vaarzon heeft zich vanaf zijn 16e verdiept in Spaanse flamencomuziek op gitaar. Hij maakte met verschillende flamenco-groepen toernee’s door binnen- en buitenland. In de afgelopen 10 jaar werkte hij mee aan diverse producties, componeerde en speelde de muziek voor de muziektheaterproductie ‘De ongelukkige’ en speelde met klassieke, jazz- en popmuzikanten. Hij integreerde jarnelang westerse muziek in de flamenco resulterend in ‘flamenco de hoy’, flamenco van vandaag en inmiddels is zijn muziek breder dan de flamenco in al zijn facetten. Dit seizoen toert hij naast diverse samenwerkingsprojecten door het land met een solovoorstelling.
Gijs Scholten van Aschat staat al vanaf 1983 op de Nederlandse theaterpodia. Hij speelde o.a. bij de Haagse Komedie, Orkater en Het Nationale Toneel, waarbij hij de Louis d’Or kreeg voor zijn rol in Decadance. Hij werd ook bekend van zijn rollen in televisieseries als Oude Geld (waarvoor hij onderscheiden werd met een Gouden Kalf) en Pleidooi. Verder is hij te zien in een hele reeks Nederlandse films, zoals Cloaca, de Passievrucht, Lek, de Afrekening en het nieuwe Zwartboek.
Als gelegenheidsduo maken ze indruk met hun Nederlandse vertolking van Portugese en Spaanstalige poëzie. Dichters uit verschillende eeuwen passeren de revue, van Garcia Lorca en Cernuda tot Borges en de populaire Braziliaanse dichter Carlos Drummond de Andrade. Het ging over de liefde, natuurlijk (o.a. uit de gelijknamige bundel van laatstgenoemde ‘O Amor Natural’) maar ook over de snaren van de gitaar en de last van het leven als pak op de schouders dat we niet neer kunnen leggen. Eric Vaarzon Morel improviseert hierbij grotendeels op basis van eigen stukken als Eternal Zuidegi, Feduchy, Lamas guapa en Recuerdo.
Ik vond het mooi om te horen hoe de twee op elkaar inspeelden in tekst en intonatie.
Het gedicht met de tekst ‘oh mevrouw, mevrouw’ bijvoorbeeld van Drummond de Andrade uit een serie erotische gedichten waarbij hij vroege herinneringen aan vooral de zinnelijke kant van de liefde verwoordt (zie ook het filmpje met een fragment) droeg Gijs heerlijk hijgerig voor, waarbij de tekst over de erotische belevenis van de verraste man hakkelend en steunend zijn weg zocht door en om het gitaarspel van Eric. De gitaar gaf de poëzie extra diepte, van zacht inleidend, bijna fluisterend getokkel tot roffels als slagwerk op de snaren en klankkast. Bij het gedicht over ‘de laatste Moor’ kregen kregen we deze koning Boabdil bijna weer als van vlees en bloed voor ogen, getekend als heerser over zijn ruige, warme land waarbij we de toppen van het hooggebergte in Spanje, de Sierra Nevada voor ons zagen opdoemen.
Als ik de heren terug in het Beauforthuis spreek bij een glaasje wijn met tapa’s vertellen ze deze voorstelling ‘stilletjes’ te doen. Het wordt geen theatervoorstelling die keer op keer te programmeren is. Het heeft meer het karakter van een speciale ontmoeting waar het publiek deel van is. Een mooie plek in de natuur geeft hieraan een extra dimensie. Dus als je er lucht van krijgt dat ze het nog eens doen, ga gauw kijken.
Wij werden in het happy hour nog getrakteerd op muziek van Nick Shipman (klarinet) en Stefan Hofkes (piano), als intro op Hofkens nieuwe serie 'Muziek! Live and Kicking'.
Op 9 december 2006 en op 14 april 2007 is Eric Vaarzon weer te beluisteren in zijn serie concerten in het Beauforthuis met respectievelijk ‘Een magisch concert’ samen met Sandip Bhattachary en Eric Vloeimans en met Santinera, samen met Oene van Geel en Sinna Casita.
Beauforthuis - website
Eric Vaarzon Morel - website
