Onderwerp: MUZIEK, KLASSIEKE MUZIEK
17 Augustus 2006
Nabucco Open Air in Deventer
Door Mieke Kuyk met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
De voorstelling Nabucco Open Air kwam de laatste weken vooral in de belangstelling door de vele afgelaste voorstellingen. Keer op keer gingen de geplande uitvoeringen niet door vanwege de achterblijvende kaartverkoop. Uiteindelijk bleven er maar vier voorstellingen over en was daarom de onbedoelde première in 2006 van het stuk op dinsdagavond de 15e in Arnhem. Wij bezochten Nabucco in Deventer op woensdagavond 16 augustus.
De avond begon hoopvol, wachtend op mijn vriendin zat ik heerlijk in het zonnetje. Onze wandeling door het mooie oude Deventercentrum daarna was een genot. 'Sommer 2006' stond er op de bijlage van het programma en nog helemaal met het 'sommer'-gevoel togen we naar het Grote Kerkhof want het beloofde een geweldige avond te worden.
Nabucco was de eerste van Verdi's opera's die hem uiteindelijk internationaal beroemd zouden maken. Op 9 maart 1842 ging Nabucco in première met de beroemde maestro Ronconi (bekend om zijn zangoefeningen) in de titelrol. Ook 'onze' Nabucco voorstelling zou fantastisch worden met de Silesian State Opera uit Bytum in Zuid Polen.
Het verhaal van Nabucco gaat over de Babylonische koning Nebukadnezar (oftewel Nabucco) die Jerusalem belegert. Het Joodse volk is verzameld in de tempel vanwege de val van de stad maar er is ook liefde, verraad en jaloezie in het spel tussen de twee Babylonische dochters Fenena en Abigaile en Ismaele, de neef van de Joodse koning. Het loopt allemaal uit de hand als Nabucco zijn verstand verliest door een bliksemflits waarna Abigaile de macht grijpt en de Joden verbant. De Joden, die dwangarbeid moeten doen, beklagen zich (in het beroemde slavenkoor) en roepen God aan voor hulp. Gelukkig keert Nabucco's verstand terug, hij eist zijn kroon terug van Abigaile en bekeert zich tot de Hebreeuwse God. De Joden mogen blijven leven, de verslagen Abigaile vergiftigt zichzelf en Nabucco regeert verder als dienaar van Jehova.
Na dat we ons vooraan vlak voor het podium geïnstalleerd hadden, stak er een kil windje op. "Houden we het droog tot het 'Va pensiero'? (het slavenkoor dat het driedelig grijs stiekum meezingt in de auto)", dat was de vraag die iedereen bezig hield. Hoe dichter we bij de ouverture kwamen hoe zwarter de lucht werd en het witte 'koekbakkerijpandje' achter de artiestentent stak fel af tegen de blauwzwarte hemel. Hoopvol klonken er nog stemoefeningen van een mooie bas uit de tent ernaast. De artiesten gingen er voor, zoveel was duidelijk. Toen de speaker aankondigde dat paraplu's niet waren toegestaan en dat er niet alleen programmaboekjes maar ook regenponcho's te koop waren sloeg de nervositeit bij het publiek toe. De man was nog niet uitgesproken of... Het was vreselijk! Nog nooit heb ik zo'n bui op mijn lijf gevoeld en in luttele seconden was iedereen op het plein drijfnat en stond het water enkelhoog omdat het zo snel niet weg kon.
Maar de ouverture kwam. Nadat eerst een decorstuk spontaan wegwaaide, begon het orkest zorgelijk omhoogkijkend toch maar te spelen. Heldenmoed! Luisteren naar het eerste bedrijf konden we niet anders constateren dan dat de stemmen gefilterd werden door het dichte regengordijn dat tussen de zangers en het publiek naar beneden kwam en overstemd door de regen die op onze plastic capuchons striemde. Pas later, toen de regen wat minder werd, hoorden we de prachtige stem van Pawel Kajzderski als Nabucco. Ook Barbara Krzekotowska in de rol van Abigaile had een schitterende stem. Overigens is de partij van Abigaile één van de zwaarste dramatische sopraanrollen in het Italiaanse repertoire.
Langzaam maar zeker naderden we dan toch het prachtige slavenkoor. Het was inmiddels doodstil op het plein want iedereen wilde het mooie 'Va pensiero' wel eens op de echte manier horen. En schitterend was het! Achter mij probeerde een meneer het nog met een zwaaiend lichtje maar het werd niet gewaardeerd. Goed zo Deventer! Het blijft toch één van de hoogtepunten uit deze opera dat, toen Nabucco in het Teatro alla Scala in première ging, al meteen gebisseerd moest worden.
Vermeldenswaardig is nog wel dat de bliksemschicht die Nabucco treft in het tweede bedrijf in Deventer echt door de lucht schoot en dat ook de klokken van de Lebuïnuskerk hun momenten treffend kozen in de al zo geplaagde voorstelilng. Ondertussen was de stortbui veranderd in een miezerig regentje, we waren doornat en kregen het koud. Geheel tegen onze gewoonte maar in navolging van veel andere toeschouwers verlieten we het strijdtoneel dat ondertussen het vierde bedrijf was aangeland. Petje af voor al die zangers die onder deze barre omstandigheden, die toch bepaald niet inspireren, hun werk moesten doen met alle risico's voor hun stemmen van dien. Voor zover we het konden beoordelen onder deze omstandigheden deden ze dat op voortreffelijke wijze. Ik hoop dat de mensen in Delft op de 22e en Sittard op de 23e meer geluk met het weer zullen hebben dan wij en zonder regengordijn van deze opera zullen kunnen genieten.
Heb ik niet alleen die prachtige opera gemist maar ook zo’n stortbui. Jammer…
Brigitte (E-mail ) (URL) - 18-08-’06 11:30