Onderwerp: OEROL, FESTIVAL
27 Juni 2006
OEROL: 2006 in retrospectief
Door Mieke Kreunen
Het was een mooi jubileumjaar, dit 2006. Het aanbod was weer zeer divers en van een kwalitatief hoog niveau. Het is nagenoeg of eigenlijk helemaal onmogelijk om in die 10 dagen dat het festival duurt alles te zien en mee te maken daarom maakten wij onze eigen selectie uit de Oerol 2006 foto's en het enorme aanbod waarbij de nadruk lag op theater. Hieronder een aantal waarnemingen over het festival zoals we dat net achter de rug hebben.
Het programma
Opvallend was dat er veel voorstellingen waren waarbij gelopen moest worden en het publiek samen met de spelers van scenery wisselt. Daarmee wordt niet alleen de locatie optimaal benut maar wordt er steeds meer een symbiose tot stand gebracht tussen kunst en natuur en dat is een prima ontwikkelling. Vorig jaar zagen we dat alleen bij 'Echo is geen antwoord' maar dit jaar waren het van wat wij zagen 'Kaspar', 'Sparagmos', 'Ifigeneia', 'LesGumes', 'Hellobye' en 'Amore Traditore' waarbij gelopen moest worden. Onze van huis meegenomen zitstokken kwamen dan ook uitstekend van pas.
Er waren dit jaar meer voorstellingen met veel improvisatie of met weinig tekst. In sommige voorstellingen werd zelfs helemaal niet gesproken. Geluid en muziek nam daarentegen wel een prominentere plek in dan vorige jaren het geval was evenals allerlei beeldende elementen. Je zou kunnen zeggen dat het aanbod meer multidisciplinair of cross-over is geworden. Daarbij viel ons op dat er aardig wat theatermakers zijn die hun voorstelling maken een beetje op de manier zoals jazzmuzikanten hun muziek maken, met vaste thema's en veel improvisatie. Jammer is dan wel weer dat de jazzmuziek zelf nauwelijks aan bod komt in de programmering hoewel we hier en daar bij voorstellingen wel wat jazzmuzikanten tegenkwamen. We vingen wat geluiden op van mensen die de mening zijn toegedaan dat het op Oerol vooral leuk, verantwoord of educatief moet zijn maar vooral niet confronterend, politiek of actueel. Met name over de voorstelling Vuka! Vuka! hoorde ik mensen zich afvragen of zoiets nou wel op Oerol thuis hoort, al die narigheid. Ja wel goed gespeeld hoor maar toch... Anderen vinden juist dat er wel wat hardere en confronterender inhoud in het Oerolaanbod mag zitten. Meer voorstellingen zoals Jøsenfjord/Lampedusa van Polly Maggoo of Totaal Thomas van de Warme Winkel.
De bezoekers
Een opvallend fenomeen was de enorme hoeveelheid digitale camera's. Ik heb het nog niet zo erg gezien als dit jaar. Het was ook vaker dan ooit tevoren dat expliciet voor de voorstelling werd aangegeven dat er NIET gefotografeerd mocht worden en ik zag ook vaker dan voorgaande jaren dat mensen daar maling aan hadden en het toch deden. Jammer hoor, want van achter zo'n display kun je een voorstelling eigenlijk niet echt ervaren en je doet er de spelers of performers EN jezelf ook mee tekort door niet met je aandacht in het moment te zijn maar bij je foto's voor later. Het is opmerkelijk dat de leeftijd van de bezoekers aan de hoge kant ligt. Ik schat het gemiddelde dik boven de 35 jaar. Er zijn veel jonge mensen op het eiland tijdens het festival maar dat zijn dan theatermakers, performers, technici, musici of vrijwilligers. Het grootste deel van de bezoekers zijn witte Nederlanders die de indruk maken een boven-modaal inkomen te genieten. Als er gefietst wordt dan is dat voor de sfeer niet vanwege de centen en dat geldt ook voor het kamperen. Iemand merkte op dat je de jongeren vooral zag op De Westerkeyn en het Groene Strand terwijl de oudere garde de voorstellingen bezochten. Misschien liggen daaraan inhoudelijke motieven ten grondslag of interesse maar het kan natuurlijk ook een kwestie zijn van geld of waar je het aan uit wilt geven.
De organisatie
De organisatie was - voor zover wij kunnen nagaan - weer pico bello in orde. Het is een enorme klus om alles op tijd klaar te hebben, alle bewegwijzering gereed, alle locaties, boekingen, artiesten, pers, medewerkers en vrijwilligers georganiseerd en gecoördineerd te krijgen maar het team van Oerol kreeg het ook dit jaar weer voor elkaar. Natuurlijk had dat niet gekund zonder de medewerking (actief of passief) van al die eilanders die op de één of andere manier een bijdrage leveren aan het festival.