Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK
25 Mei 2006
Karnatic Lab Festival ‘Voices’
Tekst en foto's van Ton Maas, 20 mei, Bimhuis, Amsterdam
De tweede avond van het Karnatic Lab Festival 2006 begon zaterdag in het Amsterdamse Bimhuis met klanken die meer aan de Balkan en het Midden-Oosten refereerden dan aan de klassieke muziek van Zuid-India. Messing met PVC, het duo van trompettist Gijs Levelt en contrabasfluitist Ned McGowan, was voor de gelegenheid uitgebreid met de Italiaanse percussionist Pino Basile en de Griekse zangeres en luitiste Martha Mavroidi. Het kwartet ging van start met twee stukken van Levelt, die een sterk Arabische inslag vertoonden. Vooral de »d-achtige klank van Mavroidi’s lafta (Byzantijnse luit) en de zwierige tempi uit Basile’s raamtrommel waren daarvoor verantwoordelijk. McGowan wist met zijn imposante, uit pvc-pijp opgetrokken instrument diepten te bereiken waarin alleen kerkorgels hem ooit voorgingen. Een stuk van zijn hand mondde verrassend uit in een Bulgaars lied door Mavroidi, compleet met het tergend trage vibrato uit Rodope en de voor het Piringebergte typerende jodels. Basile zorgde voor visueel spektakel met zijn foekepot, een trommel waarbij de speler zijn hand op en neer beweegt langs een stok die door het vel is gestoken. In een zelfgeschreven lied demonstreerde de jonge Griekse later nogmaals haar fabelachtige beheersing van het Bulgaarse idioom, door haar stem zonder enige aarzeling op slechts een secunde afstand tegen de toon van de trompet te vleien.
Het optreden van Boi Akih vormde een overtuigend bewijs voor het belang van Karnatic Lab. Nadat vocaliste Monica Akihary tijdens het festival van 2000 met open mond had zitten luisteren naar de Indiase zangeres Jahnavi Jayaprakash, kreeg zij de kans om bij haar in India te komen studeren. De aldaar opgedane vaardigheden vervlocht zij zaterdagavond veelvuldig in haar persoonlijke bewerkingen van Molukse melodieën. Bovendien bewees Boi Akih dat ze als duo zo op elkaar zijn ingespeeld dat elke toevoeging overbodig is. Akihary en gitarist Niels Brouwer bedreven op toneel de liefde, maar doordat ze daarbij elke buitenmuzikale toenadering vermeden, riep de intimiteit van hun samenspel bij het ademloos toeziende publiek geen enkele gêne op.
Filosoof, kunstschilder, componist en zanger Najib Cherradi had er vervolgens een harde dobber aan. Begeleid door de groep Weshm mocht hij de avond besluiten. Er werd fraai gemusiceerd en Cherradi is een bekwaam vertolker van de spirituele zangkunst uit de Arabische wereld, met een imposant en sonoor stemgeluid. Maar zodra het op improviseren aankwam, deed de onvermijdelijke vergelijking met Akihary hem toch de das om.