Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

16 06 13 - 13:04

Er gebeurt niks en de wereld is toch veranderd

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

De zon breekt door op Oerol 2013. In de zandafgraving kan het publiek met een gerust hart neerstrijken op de grond en omhoog kijken naar een man op een vier meter hoge zandhoop. De wind blaast zand in het gezicht. Grote witte wolken waaien met een bloedvaart langs de blauwe hemel, waardoor de man op de zandberg afwisselend in de schaduw en in de zon staat.

Als je een voorstelling met een verhaal en personages verwacht, dan kom je hier van de koude kermis thuis. Nick Steur tart de wetten van het theater; hij zegt geen woord en vraagt zijn publiek om eveneens stil te kijken.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

15 06 13 - 20:40

Dakpannen, handtassen, lange jassen

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

De meest elementaire voorwerpen komen tot leven in de dans- en mimevoorstelling van le Collectief Bistaki. Duizenden Franse dakpannen (‘tuilles’) langer en slanker dan de onze, met een enkel boogje, hebben hun weg gevonden naar Terschelling.

In de handen van de getalenteerde spelers vervormen ze, bijvoorbeeld tot een hondje aan een touw, dat voortsleept over het helmgras, of tot de kap van monniken boven op een duin. Grimmig zijn de dakpannen als ze rechtop staan in de kraag van de lange jas van de spelers; een dwangmatig object dat op militaristische wijze rechtop doet lopen en recht vooruit doet kijken. Ook dienen ze eenvoudigweg als afscheiding van de speelvlakken op de route.

Onderwerp: MUZIEK, OEROL

15 06 13 - 18:21

Sense of place: dit is mijn eiland

Door Sandra van Kampen met foto's van Mieke Kreunen

Geen tromgeroffel, geen trompetgeschal, geen kanonschoten. Oerol 2013 opent op vrijdag 14 juni 19.00 uur ingetogen met een optreden van meer dan 100 Terschellinger schoolkinderen, die een nieuwe versie van het volkslied brengen. “Dit is mijn eiland”, zingen voornamelijk blonde kindertjes tussen 6 en 12, begeleid door de ‘Mannen van Hee’. Het samengestroomde publiek mag gelijk al meezingen. Joop Mulder, sinds 32  jaar creatief directeur van het Oerol festival, wil er een statement mee maken. "Dit is ons festival", lijkt hij te zeggen. ‘Wij doen dit als Terschellingers met elkaar en willen jullie laten genieten van alles wat Noord-Nederland te bieden heeft. En, we blijven dit nog even doen, want deze kindertjes hier achter mij zijn de festivalorganisatoren van de toekomst. ‘

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

15 06 13 - 17:56

Soms verandert er weinig, in een eeuw

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

“ Waar zijn we?”
Mijn buurman wijst vertwijfeld op zijn geplastificeerde A4tje enkele onderdelen van het muziekstuk aan.
“ Zijn we nog in Timboektoe of al in de onderzeeer?”
Hij moet tegen de wind in schreeuwen om zich verstaanbaar te maken.

Het is een goede vraag. Pierre Sauvageot bewerkte de Sacre du Printemps van Igor Strawinsky, dat precies een eeuw geleden veel opschudding veroorzaakte op de Champs-Elysees in Parijs, tot een muzikale reis in tijd en plaats. Vele noten werden geofferd. Ervoor in de plaats kwamen omgevingsgeluiden die vaak iets met reizen te maken hebben. Een stoomtrein, geroezemoes op het station Grand Central in New York en zelfs het zoeken naar een radiozender, dat je zo vaak in een hotel kunt horen. Flarden muziek en korte opnames wikkelen zich ineen tot een avontuur van geluid.

Onderwerp: OEROL, Impressies van Oerol

25 06 12 - 10:20

Global savages met Debajehmuijg

 

Foto's Peter Rillema

Onderwerp: LOCATIETHEATER, Impressies van Oerol, OEROL

24 06 12 - 21:07

Vangst van Roos van Geffen

Door Mieke Kreunen met foto's van Jean Philipse

Vangst heeft als ondertitel 'een kabinet van angsten en verlangens'. Roos van Geffen heeft meer dan een jaar angsten en verlangens verzameld van mensen in Nederland en daarbuiten. Alle bezoekers van de voorstelling werd dan ook gevraagd om hun grootste angst en hun diepste verlangen op papier te zetten en door de brievenbus aan de buitenkant van het houten gebouwtje te deponeren.

De voorstelling die volgt is moet je eigenlijk ervaren en het niet laten bij er over te lezen. Toch probeer ik hier wat te beschrijven, hoe beperkt dat ook is. De voorstelling begint ingetogen met een stem die voorleest wat mensen schreven over hun verlangens en angsten.

Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, MUZIEK, OEROL

24 06 12 - 20:29

Het lied van André Manuel en Geert Hautekiet

Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema

Het zijn allebei troubadours, Manuel en Hautekiet, en verhalenvertellers. In de traditie van oude reizende volken zoals Mongolen en Aboriginals bezingen zij een reis die zij in hun fantasie maakten in één lang lied van anderhalf uur. In de Middeleeuwen vertelden ook de volkeren van de lage landen hun verhalen in liederen en in 2012 gebeurt het voor het eerst sindsdien op Terschelling. Dit lied kreeg de aansprekende titel mee: 'Het Lied, Opus 1 in G groot voor Open Kadett en twee zangers'. En die titel is eigenlijk allesomvattend.

Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, OEROL

24 06 12 - 20:15

Padvinders van Beumers & Drost

 


Foto's Peter Rillema

Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, OEROL

23 06 12 - 10:31

Rituelen en realiteit in Drie monniken van Artemis en Veenfabriek

   
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema

Westerse kloosters lopen leeg, maar er zijn er nog, de monniken. De verdieping en de sereniteit waarvoor de monniken staan, lijken in zeer weinig op de druktewereld die ons omgeeft. Voor regisseur Floor Huygen dringt de tijd om haar fascinatie voor het monnikenleven te delen en om te zetten in muziektheater. De Vlaamse schrijver Bernard Dewulf (Libris Literatuurprijs 2010), schreef de tekst.

Drie monniken brengen hun laatste avond in het klooster gezamenlijk door. Het klooster gaat (blijkbaar) sluiten en ze weten geen van drieën wat hen daarbuiten te wachten staat. Hun leven van de laatste drieëndertig jaar bestond uit een aaneenschakeling van rituelen waarin bidden, zingen, hun geloften en de afzondering centraal stonden.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, Impressies van Oerol, OEROL

23 06 12 - 10:29

Celebration 3 - In verwachting van de verwachting door NUT

  
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema

Midden op het eiland, op het weiland van Cees Cupido bouwt NUT al twee jaren aan geluk. Geluk is een utopisch dorp, een droom die NUT samen met Oerol realiseert. Dit jaar staat het derde deel van het drieluik over het vormgeven van geluk en het streven naar vooruitgang geprogrammeerd: In verwachting van de verwachting.

Floor is alleen, haar man is weg. Ze heeft hem zelf weggejaagd met haar verdenkingen en angsten. Lang lachte hij er om maar op een dag kon hij er niet meer tegen en vertrok. Nu is ze alleen en staat ze in de klei in afwachting van het nieuwe dat haar te wachten staat. Ze voelt zich zwanger, alsof er binnen in haar iets groeit maar wat het is dat weet ze niet want ze heeft sinds haar man weg ging geen sex meer gehad. Dan duikt er een vreemdeling op. Aanvankelijk jaagt ze hem resoluut weg en gooit brokken klei naar zijn hoofd maar uiteindelijk laat ze hem schoorvoetend toe op haar terrein, in haar space en in haar hart.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, Impressies van Oerol, OEROL

23 06 12 - 08:01

Wasteland van Alexandra Broeder

Door Mieke Kreunen met foto's van Kamerich-Budwilowitz

Als je in de bus stapt op de ET-10 in Midsland Noord tijdens Oerol 2012 dan loop je risico's. Risico om 'ontvoerd' te worden. Dat overkwam een groot aantal mensen afgelopen week. Eenmaal in de bus lijkt alles redelijk normaal behalve dan dat er een kind voorin zit dat de buschauffeur commandeert waar hij moet gaan. De bus rijdt een stuk over het eiland en van tijd tot tijd stopt hij, stapt er een ander kind in dat met doordringende blik rondkijkt in de bus en weer uitstapt om een kilometer verderop weer in te stappen, waarna zich het tafereel herhaalt. Dat kind lijkt overal tegelijk te zijn met haar doordringende ogen...

Onderwerp: Impressies van Oerol, OEROL

22 06 12 - 11:53

Aap - noot - boem van De Jongens

Foto's Peter Rillema | De Jongens