Onderwerp: LOCATIETHEATER, Impressies van Oerol, OEROL
23 Juni 2012
Wasteland van Alexandra Broeder
Door Mieke Kreunen met foto's van Kamerich-Budwilowitz
Als je in de bus stapt op de ET-10 in Midsland Noord tijdens Oerol 2012 dan loop je risico's. Risico om 'ontvoerd' te worden. Dat overkwam een groot aantal mensen afgelopen week. Eenmaal in de bus lijkt alles redelijk normaal behalve dan dat er een kind voorin zit dat de buschauffeur commandeert waar hij moet gaan. De bus rijdt een stuk over het eiland en van tijd tot tijd stopt hij, stapt er een ander kind in dat met doordringende blik rondkijkt in de bus en weer uitstapt om een kilometer verderop weer in te stappen, waarna zich het tafereel herhaalt. Dat kind lijkt overal tegelijk te zijn met haar doordringende ogen...
Hoe zou jij het vinden als je horloge werd afgepakt? Hoe zou je het vinden als je je mobiel moest inleveren? Of je tas met al je geld en persoonlijke eigendommen? Je jas, die je beschermt tegen de koude wind? De passagiers van de bus maken dat allemaal mee. En dat komt dichtbij!
Bestemming van de bus is het Hoornse Bos waar de bus tussen de bomen verdwijnt en uiteindelijk stopt. De deuren gaan open en de chauffeur pakt zijn jas en gaat er vandoor. Vanaf dat moment zijn de passagiers overgeleverd aan de kinderen, die met een hele groep blijken te zijn.
"Ga hand in hand lopen met iemand die je niet kent", luidt de instructie en als je je er niet aan houdt krijg je een bestraffende blik of wordt jouw hand weer terug gelegd in die van je 'partner'. Met zachte maar besliste dwang wordt er macht over je uitgeoefend en dat is een onheilspellend gevoel. Overal duiken kinderen. Je krijgt opdrachten, moet lopen, hand in hand en twee aan twee. Soms wordt er in je oor gefluisterd dat het allemaal wel goed komt. Er worden tranen met tuiten gehuild en soms ook geglimlacht. Maar spannend is het.
Het is een surrealistische thriller waar je als toeschouwer van deze voorstelling in terecht komt. Vervreemdend ervaringstheater met een groep fantastisch acterende Terschellinger kinderen in de hoofdrol. Als het voorbij is en we terug kunnen lopen naar de bus zijn sommigen niet helemaal aan hun net herwonnen vrijheid gewend en lopen nog steeds hand in hand.
In de bus terug gaat het vooral over die twee mensen die uit de groep werden gehaald en tussen de bomen verdwenen. Waar zijn ze gebleven? We hebben ze nooit meer terug gezien...
In het dreigende WasteLand (2007) droppen stille kinderen tussen zeven en elf jaar een groep volwassenen in het Terschellinger bos. Zwijgend ontrolt zich een spannende thriller.