Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK

30 05 06 - 21:21

10e International Gipsy Festival

Tekst en foto's Mieke Kreunen (klik voor groter)
vlnr Natasch Osterkorn, Stochelo & Mozes Rosenberg en Irene Horv ¡thov ¡

Lalla Weiss, die het 10e International Gipsy Festival presenteerde, beloofde het publiek bij de opening 's morgens dat het droog zou blijven de hele dag en ze maakte haar beloofte helemaal waar. Het was overigens niet alleen aan het zonnetje te danken dat het zo aangenaam toeven was in de Interpolistuin in Tilburg waar het festival gehouden werd. De organisatie had gezorgd voor een fantastisch programma waarin muziek de hoofdmoot vormde maar ook de dans niet vergeten werd.

Na de officële opening door burgemeester Ruud Vreeman was het de Russische Natascha Osterkorn & Gipsy Cola die het spits mocht afbijten. Begeleid door Violist Oleksandr Klimas en gitarist Vadim Koulitskii wist ze de sfeer er meteen in te brengen met haar eigen composities. Er werd dan ook meteen druk gedanst in de ruimte voor het podium. Daarna was op het kleine podium de beurt aan het Gulo Car uit Brno met hun geweldige zangeres Irene Horv ¡thov ¡. Gulo Car speelt een mix van zigeunermuziek met funky popinvloeden.

Ondertussen was op het hoofdpodium een enorm groot gezelschap bezig zich te prepareren. Op het programma werden ze aangekondigd als de Sinti Big Band, een gelegenheidsformatie samengesteld uit het Rosenberg Trio, de Paulus Sch ¤fer Gipsy Band, Mozes Rosenberg en The Sinti Sisters. Het Rosenberg Trio is de in binnen- en buitenland bekende zigeunerband waarvan het geluid vooral bepaald wordt door sologitaris Stochelo Rosenberg in de voetstappen van diens inspirator en grote voorbeeld Django Rheinhard. Stochelo was ook degene die zijn broertje Mozes al van jongs af aan gitaar leerde spelen. Dat Mozes Rosenberg een groot talent is moge wel blijken uit het feit dat hij op 13-jarige leeftijd al op North Sea Jazz stond te spelen met Joe Zawinul. Een uitgebreide set werd gespeeld door de Sinti Big Band waarbij zowel de hele big band als de verschillende bands apart te horen waren met Mozes Rosenberg als vliegende keep.


vlnr Jan LImberger, Tcha Limberger en Paulus Sch ¤fer

Amparo Cortès op het kleine podium hebben we op afstand gehoord en overduidelijk was wel dat het publiek er maar geen genoeg van kon krijgen. Het hoofdpodium was daarna voor de Piotto's, een Belgische zigeunerorkest waarin de familie Limberger de hoofdrol speelt. De vier gebroeders Limberger volgen in de voetsporen van hun vader Piotto die het orkest 60 jaar geleden oprichtte. De Piotto's hadden een aantal gasten uitgenodigd: Koen de Cauter, Fapi Lafertin en Tcha Limberger. Het verhaal gaat dat geen van de Piotto's noten kan lezen maar dat mocht niet verhinderen dat er een wervelende set neer werd gezet met traditionals uit de zigeunermuziek en ook wat meer jazzy nummers.

'Het Servische KAL is de hottest gipsyband uit de suburbs van het Belgrado van nu', zo vertelt het programmaboekje. De band speelt een urban-rock'n'roll benadering van de Balkan Blues. Het is duidelijk dat deze band een hedendaagse stijl van muziek maken neerzet. De etnische achtergrond mag dan eeuwenoud zijn, deze jonge musici laten horen dat zigeunermuziek ook van deze tijd is. KAL is het Roma-woord voor zwart en als ik het goed begrepen heb bedoeld als een soort geuzennaam. De broers Dushan en Dragan Ristic (oprichters van KAL) wilden met hun muziek confronteren maar ook verbinden en hun hedendaagse sound is daarbij een fantastisch middel. In ieder geval ging Tilburg helemaal plat voor deze moderne Serven.
De eer om het festival hierna muzikaal te mogen afsluiten was voor Taraf de Haïdouks maar daar besteden we in een apart artikel aandacht aan.

Hoewel de muziek de hoofdmoot vormde waren er ook twee dansdemonstraties te zien van Trakya Zigeunerdans en van Flamenco Contempora ±eo en in het allerverste hoekje van het festivalterrein vertelde Gadjo Joe zigeunerverhalen vanaf het trapje van zijn woonwagentje. Hoewel het festival erg druk bezocht was bleef het erg gezellig en gemoedelijk en dat zonder noemenswaardige veiligheidsmaatregelen. Daar kan menig festival nog een voorbeeld aan nemen. Maar misschien is het ook wel de verdienste van het zigeunervolk met zijn rijke traditie dat het zo prettig en relaxt toeging op het festival en dat er letterlijk en figuurlijk ruimte was voor iedereen (ook om te dansen).

CD's kopen?

Kal Kal

Gipsy Passion Piotto's

Suenos Gitanos Rosenberg Trio

Onderwerp: WERELDMUZIEK, JAZZ

26 05 06 - 20:10

Gipsy jazz in Bimhuis

Door Marina den Hartog

Het is op 24 mei niet de eerste keer dat K ¡lm ¡n Balogh & the Gipsy Cimbalom Band in het Bimhuis speelt; de programmakrant vermeldt dat deze groep onder leiding van cimbaalspeler K ¡lm ¡n Balogh in november 2004 tijdens de Budapest Nights de zaal in extase heeft weten te brengen. Vanavond gebeurt hetzelfde. Het publiek kent de groep en laat dat geregeld blijken. De musici spelen zowel een heel herkenbaar als ook verrassend repertoire met invloeden van ver over de landsgrenzen van Hongarije, uit genres als jazz, ragtime, klezmer, flamenco, funk en latin. De avond in het Bimhuis maakt deel uit van een reeks concerten van het 10e International Gipsy Festival dat van 20 tot 28 mei plaatsvindt in diverse steden, met als hoogtepunt de afsluiting op zondag 28 mei in de Interpolistuin in Tilburg. Voor K ¡lm ¡n Balogh en zijn groep vormt de instrumentale zigeunermuziek uit de Balkan het vertrekpunt op basis waarvan ze werkelijk alle kanten uit kunnen.

Lees meer

Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK

25 05 06 - 10:31

Karnatic Lab Festival ‘Voices’

Tekst en foto's van Ton Maas, 20 mei, Bimhuis, Amsterdam

De tweede avond van het Karnatic Lab Festival 2006 begon zaterdag in het Amsterdamse Bimhuis met klanken die meer aan de Balkan en het Midden-Oosten refereerden dan aan de klassieke muziek van Zuid-India. Messing met PVC, het duo van trompettist Gijs Levelt en contrabasfluitist Ned McGowan, was voor de gelegenheid uitgebreid met de Italiaanse percussionist Pino Basile en de Griekse zangeres en luitiste Martha Mavroidi. Het kwartet ging van start met twee stukken van Levelt, die een sterk Arabische inslag vertoonden. Vooral de »d-achtige klank van Mavroidi’s lafta (Byzantijnse luit) en de zwierige tempi uit Basile’s raamtrommel waren daarvoor verantwoordelijk. McGowan wist met zijn imposante, uit pvc-pijp opgetrokken instrument diepten te bereiken waarin alleen kerkorgels hem ooit voorgingen. Een stuk van zijn hand mondde verrassend uit in een Bulgaars lied door Mavroidi, compleet met het tergend trage vibrato uit Rodope en de voor het Piringebergte typerende jodels. Basile zorgde voor visueel spektakel met zijn foekepot, een trommel waarbij de speler zijn hand op en neer beweegt langs een stok die door het vel is gestoken. Lees meer

Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK

24 05 06 - 09:18

Dubbelconcert: Erzincan & Kalhor en “zdemir & Moradi

Tekst en foto's van Ton Maas (13 mei, Orpheus, Apeldoorn)
vlnr Kalhor, Kalhor & Erzincan en Moradi

Of de Turkse en de Iraanse muziek elkaar ontmoeten in Mesopotamië, zoals het programmablad belooft, is nog maar de vraag. De Iraans/Koerdische zanger Ali Akbar Moradi en zijn Turkse collega Ulas “zdemir deden voor de pauze niet veel meer dan elk een lied uit de eigen traditie vertolken, waarbij de ander op z ­jn langhalsluit een deel van de begeleiding verzorgde. Toch viel er wel degelijk wat te genieten, want Moradi is behalve een begenadigd zanger ook een kei op de tanbur, de ‘moeder’ van alle langhalsluiten in de regio, waaronder ook de Turkse baglama. Vooral zijn opwaartse vingerrol “ tegengesteld dus aan die uit de flamenco “ is opmerkelijk, omdat met relatief trage handbewegingen razendsnelle passages kunnen worden gespeeld. De jonge Turkse zanger en baglamaspeler Ulas “zdemir bleek echter niet in staat dezelfde intensiteit te leveren en stak daardoor wat flets af tegen zijn Iraanse collega. Bovendien bewegen beiden zich in een volks idioom, veel minder spectaculair dan de hogeschool van de Turkse en de Iraanse soefimuziek met haar ragfijne melismen. Lees meer

Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK

21 05 06 - 20:34

Jennifer ‘India’ Martinez in Tropentheater

Tekst en foto's Ton Maas (28 april, KIT Tropentheater, Amsterdam).

Ze wordt wel omschreven als ‘de toekomst van de cante flamenco’, maar zelf leek de eenentwintigjarige zangeres India Martinez nog zoekende naar de juiste vorm. Bij haar eerste optreden in Nederland, twee jaar geleden tijdens het Gipsy Festival in Tilburg, was ze getooid in een ietwat folkloristische outfit met hoofddoek. De hoesfoto’s van haar cd tonen haar als een zwoele, donker getinte verleidster, maar toen ze vrijdagavond het podium van de grote zaal van het KIT Tropentheater betrad, oogde ze eerder koeltjes dan broeierig. Lees meer

Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK

19 05 06 - 13:32

Canciones Salvajes door Winanda del Sur

Tekst en foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)

Veel mensen zullen de Chileense dichter en Nobelprijswinnaar Pablo Neruda wel kennen. Muzikanten uit de hele wereld hebben werk van Neruda gebruikt als inspiratie voor hun muziek. Beroemde namen als Mikis Theodorakis, Mercedes Sosa of Violeta Parra gebruikten gedichten van Neruda in hun werk. Te weinig mensen weten dat onlangs de schitterende liederencyclus 'Canciones Salvajes' werd gecomponeerd door Patricio Wang geïnspireerd op Neruda's gedichten. Ik weet het sinds gisteren wèl omdat ik de voorstelling van Winanda del Sur bezocht in de Schiecentrale in Rotterdam. In de Schiecentrale is het World Music and Dance Centre (WMDC) gevestigd waar het concert plaatsvond, een prachtige ruime zaal die tot mijn verwondering slechts voor driekwart gevuld was. Lees meer

Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK

17 05 06 - 09:00

Nynke Laverman slaat nieuwe wegen in

Tekst Stéphanie de Wal en Mieke Kreunen.
De foto's in deze strip zijn van Bob Bronshoff (klik de foto’s voor vergroting)

Je kunt deze dagen bijna geen krant of tijdschrift openen, of je komt een artikel over de jonge Friese zangeres Nynke Laverman (26 jaar) tegen. Ook in (culturele) radio- en tv-programma’s is zij veel te beluisteren dan wel te zien (geweest). Vanwaar al deze belangstelling? Nynke’s laatste voorstelling ‘De Maisfrou’ is toch al vanaf november 2005 in de theaters te zien&hellip

De reden voor deze golf van publiciteit is het verschijnen van de 2e CD van Nynke Laverman, die dezelfde titel draagt als haar 2e voorstelling. Zondagavond 14 mei werd deze CD officieel gepresenteerd in de schitterende grote zaal van het Muziekgebouw Aan ’t IJ in Amsterdam, die in zijn korte bestaan al vermaard is om zijn fantastische akoestiek.

Ik dicht houvast
Ik geloof omdat ik zing
Ik dans mij moed
Ik droom tot het breekt. Lees meer

Onderwerp: JAZZ, WERELDMUZIEK, MUZIEK

13 05 06 - 13:42

Caribisch feestje in Bimhuis met Izaline Calister

Door Mieke Kreunen (klik foto's voor vergroting)

We waren wat aan de late kant voor de cd-presentatie van de nieuwe cd Kanta Hélele van Izaline Calister en het concert was al een aantal nummers onderweg. De gordijnen in het Bimhuis waren dicht en op het podium was met licht en geluid een caribisch sfeertje gecreëerd. Toen ik binnen kwam begon de band net met het prachtige verstilde 'Lamento di Mosa Nena' dat ik eerst luisterde voordat ik op zoek ging naar een zitplek. De zaal was nagenoeg uitverkocht maar dat was niet helemaal goed te zien omdat overal mensen stonden die het op hun stoel niet uithielden bij de goeddeels aanstekelijke Cura §aose muziek van Izaline Calister en haar band. Lees meer

Onderwerp: WERELDMUZIEK, POP-ROCK, MUZIEK, FESTIVAL

08 05 06 - 16:49

Bevrijdingsfestival park Transwijk Utrecht incl kinderverslag

Door Marieke van Soest met foto's van Hilde Grabijn (klik voor vergroting)

Park Transwijk is deze 5e mei omgebouwd tot een festivalterrein. Om 13.00 uur opent de burgemeester van Utrecht het bevrijdingsfestival door het aansteken van de fakkel: het symbool van 4 en 5 mei “ vier vrijheid. Het vuur is door leden van de atletiekvereniging Hellas overgebracht vanuit Wageningen, waar een van de andere festivals wordt gehouden.
De winnaar van de prijs voor het ‘lied van de vrijheid’ 2006 mag het spits afbijten. Het is de Amersfoortse band Nedertoon. De jury omschreef de interpretatie van Nedertoon als ‘erg spannend’ en met een ‘actuele sound’. De hip-hopband speelt inderdaad lekker in het gehoor liggende muziek, met goed klinkende raps. Het publiek is nog niet in grote getale aanwezig, maar de band krijgt de mensen voor het podium toch aardig mee. In het begin zijn de nummers wat moeilijk te verstaan, later wordt dit beter. Een nummer over een overleden vriend en het winnende lied van de vrijheid maken indruk. Dit nummer pakt je, de regel ‘kom feest met me “ leef’ blijft hangen, vraagt om meer. Dat kan: het nummer is te downloaden van de site. Al met al en prettige kennismaking met Nedertoon en een goede start van het festival. Lees meer

Onderwerp: WERELDMUZIEK, POP-ROCK, MUZIEK, FESTIVAL

07 05 06 - 18:35

Van 0 naar 100 decibel OP bevrijdingsfestival Wageningen

Door Mieke Kreunen

Genoeg reden om te zingen en te dansen op bevrijdingsdag en na de dodenherdenking van 1 decibel de knoppen open te draaien naar 100 decibel. Nederland viert de vrijheid en gelukkig beseffen de meeste mensen hoe breekbaar dat is en dat lang niet iedereen in de wereld onze vrijheid heeft. Wageningen vierde de vrijheid om maar liefst 15 podia door het hele centrum van de stad en wij waren er bij in dit stadje waar indertijd in Hotel De Wereld de capitulatie werd getekend. Ook Lange Frans & Baas B waren er en reisden per helicopter van bevrijdingsfestival naar bevrijdingsfestival even als rapper Brace die zich de 'ambassadeur van de vrijheid' noemt. Wij waren vooral bij het hoofdpodium op de Markt en het internationale podium op het Salverdaplein.

Lees meer

Onderwerp: WERELDMUZIEK, MUZIEK, JAZZ

11 04 06 - 12:00

Kippenvel bij Dhafer Youssef's Digital Prophecy

Door Mieke Kreunen

Wie in Tunesië geboren wordt speelt ud. Dhafer Youssef speelt dus ud en dat doet hij virtuoos. En op zijn ud speelt hij allerlei soorten muziek, traditioneel en niet traditioneel en al dan niet met electronica er bij. Maar dat is niet alleen wat deze man zo bijzonder maakt. Ik was indertijd al diep onder de indruk van zijn eerste cd 'Malak', die hij maakte met een internationaal gezelschap musici en die ik via een vriend te horen kreeg. De reden waarom ik zo onder de indruk was van deze man waren zijn zangkwaliteiten die je zelfs vanaf een CD nog rilling over je ruggegraat bezorgen. Zijn stem heeft een ongehoord groot bereik en is loepzuiver tot de hoogste tonen terwijl hij in de lagere registers een schitterend vol en fluweelzacht geluid laat horen. The Guardian schreef over Youssef's stem: "Elke keer als Youssef zijn mond open doet worden we getrakteerd op een geluid dat als het ware de echo van vervlogen eeuwen in zich meedraagt".

Op zondag 9 april trad Dhafer Youssef met zijn band op in het Muziekgebouw aan 't IJ met zijn band van Noorse muzikanten. Het is wel bijzonder dat een mediterraan muzikant als Youssef nou net in de Noorse scene van geïmproviseerde muziek moet terechtkomen want daar ontwikkelde zijn samenwerking met Eivind Aarset, Rune Arnesen en Audun Erlien (allen afkomstig uit Oslo) zich. Volgens Youssef lijkt het spel van de Noren wellicht in eerste instantie wat sereen en onderkoeld maar zit onder dat laagje een vulkaan van opgehoopte passie die hij in hen herkent. Dhafer Youssef's muziek heeft een onmiskenbaar Arabische origine maar wordt sterk beïnvloed door muziek uit allerlei andere delen van de wereld met name India en Europa. In het eerste nummer van het concert maken we meteen kennis met die fantastische stem waarbij hij ritme aanbrengt door met een hand tegen zijn eigen sleutelbeen te kloppen. Hij gebruikt zijn stem niet zozeer om te zingen maar als een instrument en doet dat met veel drama en expressie. Het komt uit zijn binnenste en vind zijn weg rechtstreeks naar de ziel van zijn publiek. De nummers die gespeeld worden tijdens het concert zijn vooral afkomstig van de laatste CD 'Divine shadows' waaronder '27th Century Ethos', 'Eleventh Stone' en 'Un Soupir Eternet', een nummer opgedragen aan een Noors meisje. Dat nummer begint met een schitterend fluisterend gezang van Youssef om zich vervolgens te ontvouwen tot een melancholisch weemoedig verhaal. Het publiek luistert ademloos.

  Hoewel de nummers hier en daar best jazzy klinken is het toch vooral het vrije en improviserend karakter van de muziek dat aan de jazz doet denken maar dan met een geheel eigen idioom. De magische en sympathieke aanwezigheid van Youssef doet je bijna vergeten dat er nog drie andere muzikanten op het toneel staan die er ook mogen zijn. Drummer Rune Arnesen is geen onbekende met de jazzscene en dat is te horen in zijn spel waarin hij vooral hele dikke brushes gebruikt. Bassist Audun Erlien is een drijvende kracht in de multiculturele muziekscene van Oslo en legt een schitterende ambient bodem onder Youssefs zang. Gitarist Eivind Aarset is een begenadigd gitarist die als toonaangevend wordt beschouwd binnen zijn generatie en een expert in het gebruik van electronica en dat laat hij horen ook. Alle heren hebben trouwens een hele batterij electronica om zich heen staan waar ze allerlei experimenten mee doen en de grenzen van opzoeken. In het begin laat de techniek ze een beetje in de steek maar het zouden geen improviserende musici zijn als ze daar geen mouw aan wisten te passen door dan maar akoestisch te spelen. Hoewel de grote zaal van het Muziekgebouw aan 't IJ niet vol zat waren het wel echte liefhebbers van Dhafer Youssefs muziek die waren gekomen dus zonder toegift kwam de band niet weg. Jammer genoeg was het experimentele begin van de toegift een beetje te veel voor een aantal oudere toeschouwers maar de rest van het publiek genoot met volle teugen. Na afloop liep het dan ook storm op het standje met de cd's bij de uitgang. Als je Dhafer Youssef nog nooit gehoord hebt kun je het nummer 'Iman' van hem beluisteren via de jukebox en denk ik dat je, net als ik, betoverd raakt door deze buitengewone Tunesische zanger. Line-up Dhafer Youssef - ud & zang Eivind Aarset - gitaar & elektronica Audun Erlien - elektische bas Rune Arnesen - drums CD bestellen?

Dhafer Youssef" >
Divine Shadows
Dhafer Youssef

Onderwerp: WERELDMUZIEK, MUZIEK, JAZZ

01 04 06 - 09:05

Suriname/Nederland: De Nazaten bij Vrije Geluiden

Tekst Vrije Geluiden

Ze passen niet in een vakje. In de tram van de grote stad vallen ze niet op als groep. Ze improviseren er lustig op los. De genetica van hun geluid is moeilijk uit te pluizen. Je hoort alle kleuren, je ziet alle geuren. Het begint met harmonie- en fanfarekorpsen die in strakke vierkwartsmaat door Paramaribo paraderen.

Neem daarbij de swingende driekwartsmaat in de Antilliaanse wals. Geef de muzikanten de vrijheid om vanuit een Afrikaanse, Indiaanse, Indiase of Indische traditie metropolitaans te spelen voor mensen die graag dansen. Dit steeds opnieuw, uit steeds andere wortels, en weest niet bevreesd voor een klompendans!

Dit jaar vingen De Nazaten een leeuw door zout op zijn staart te strooien. Het project 'Salting The Lion’s Tail' ontstond in samenwerking met Pregalathan Singaram, meesterpercussionist uit Zuid Afrika, die met zijn Indiase mridangam de kaseko en calypso kruidde met virtuoze patronen en onvoorspelbare breaks. Uitzending: zondag 2 april om 11.00 uur op Nederland 3 Bezetting: Robby Alberga - gitaar Klaas Hekman - piccolo, sopraan- and basssax Carlo Ulrichi Hoop - conga's and surinam percussion Keimpe de Jong - sopraan- en tenorsax Carlo Jones - altsax Gregory Kranenburg - drums Chris Semmoh - skratyi and surinam percussion Patrick Votrian - trombone and sousaphone