Onderwerp: TONEEL

22 05 10 - 14:38

Onder het melkwoud

Door Ad Aerts met foto's Lex de Meester (tijdens Nazomerfestival 2009)

Om te beginnen bij het begin: Het is lente, nacht zonder maan in de kleine stad, zonder ster en bijbelzwart, de stille straten en het gekromde vrijers- en konijnenwoud hinken onzichtbaar naar de sleezwarte, trage, zwarte, kraaizwarte, sloepdobberende zee. De huizen zijn blind als mollen (hoewel mollen scherp zien vannacht in de wroetende fluwelen valleien)  of blind als Kapitein Kat daar in het gedempte ruim bij de pomp en de dorpsklok, de winkels in de rouw, het huis van het Nutsgebouw in weduwendracht. En alle mensen in de gewiegde en verstomde stad liggen nu te slapen.

Onderwerp: TONEEL

16 05 10 - 16:38

Wij weten ook niet wat er gaat gebeuren door Orkater | Susies Haarlok

Door Barbara Klomp met foto's van Ben van Duin (klik voor vergroting)

Er ligt een man op de vloer. Langzaam wordt hij wakker. Waar is hij? Waar komt hij vandaan? Een dame die zo uit een SF-serie lijkt te stappen, vindt hem. “Bent u moe, meneer?” vraagt ze, “Wilt u slapen, meneer?”

De man lijkt niet te weten waar hij is. Daar komen we in de loop van de voorstelling ook niet helemaal achter. Hij is hier op aarde, maar dan honderden jaren later. Hij is op een andere planeet. Of is het toch gewoon de fantasie van een eenzame zonderling?

Onderwerp: TONEEL

26 04 10 - 19:04

Piet Paaltjens als muzikale thriller blijkt een artistiek hoogstandje

Door Jeannette Mayer, foto's Michiel Fokkema (klik voor vergroting)
Piet Paaltjens: gezien op 16 april in de Goudse Schouwburg, Gouda

De zelfmoordenaar uit ‘Snikken en grimlachjes’
In het diepst van het woud
't Was al herfst en erg koud -
Liep een heer in zijn eentje te dwalen.
Och, zijn oog zag zoo dof!
En zijn goed zat zoo slof!
En hij tandknerste, als was hij aan ’t malen.
…….. 

‘Piet Paaltjens, een muzikale thriller’ brengt de opmerkelijke combinatie van een acteur, een cabaretier, een performer, een bariton en twee instrumentalisten terug in de 19^e eeuw. Daar moet een goede reden voor zijn. Het is Piet Paaltjens die tot ieders verbeelding spreekt.

Onderwerp: TONEEL

10 03 10 - 09:06

Als de dood maakt kanker bespreekbaar

Door Ad Aerts met foto's van Roy Beusker

Op het toneel staat een intelligente, zelfbewuste vrouw van 50 die haar verhaal met ons wil delen. Professor Vivian Bearing, gespecialiseerd in zeventiende-eeuwse poezie vertelt ons dat ze over nog geen twee uur dood zal zijn. Ze vertelt over haar leven en werk.  Dat ze hoge eisen stelt aan haar collega's en studenten.  En dat op het hoogtepunt van haar carriere  bij haar een verregaande vorm van eierstokkanker wordt  geconstateerd.  Niet te genezen. Ze vertelt haar verhaal losjes, bijna achteloos, maar met veel oog voor detail en met veel humor. Ze vertelt hoe ze is geworden zoals ze is, en hoe ze zal eindigen. Je weet als publiek hoe het gaat aflopen. Er komt geen plot dat ontrafeld gaat worden. Geen raadsels die worden opgelost...

Onderwerp: TONEEL

09 03 10 - 21:55

De City van Veenfabriek

Door Ad Aerts met foto's van Jochem Jur

De City gaat over de stad van de schrijfster Claire. Nou ja, schrijfster, ze vertaalt literatuur. Ze wil wel heel graag 'echt' schrijven, over haar eigen stad, haar eigen wereld. Over wat zij er meemaakt, over de mensen die ze ontmoet. Maar haar verhaal verzet zich, spartelt tegen, kreunt en kraakt. De mensen in haar verhaal communiceren niet. Ze luisteren niet eens naar elkaar. En tegelijkertijd lijkt het verhaal zelf ook nog te proberen iedere samenhang te saboteren.  We zien de strijd van de vertaler Claire met haar verhaal, haar personages, maar ook met haar eigen leven.

Onderwerp: TONEEL, DANS

19 02 10 - 10:26

Ongrijpbaar Innenschau van Jakop Ahlbom

Door Mieke Kreunen met foto's van Stephan van Hesteren

Jakop Ahlbom zet de wereld graag op zijn kop en de toeschouwer op een ander been. Dat doet hij met een absurdistische en beeldende manier van theater maken. Was er in zijn vorige voorstellingen Vielfalt en De Architekt nog wel een rode draad zichtbaar, daar is in Innenschau pas in retrospectief een glimp van te ontdekken.

Je wordt als toeschouwer gaandeweg meegezogen in een surrealistisch verhaal dat zich afspeelt in een (letterlijk) zwarte wereld waar alle panelen kunnen schuiven, niets is wat het lijkt en illusie en werkelijkheid door elkaar heen lopen.

Onderwerp: VERWACHT, TONEEL

18 02 10 - 16:37

Als de dood: nieuw en indringend toneelstuk van V&V Entertainment

Door Ester Dijkema

Als de dood… is de nieuwe titel van het toneelstuk dat eerder als ‘Wit’ werd aangekondigd. Omdat de titel ‘Wit’ in het Nederland geen andere betekenis heeft als de kleur wit werd gekozen voor ‘Als de dood..’ een uitdrukking die de lading van het toneelstuk Margaret Edson goed dekt. Het stuk werd vertaald door Barbara van Kooten en gaat op 8 maart in de Stadsschouwburg van Haarlem in première. De regie is in handen van Peter de Baan.

Onderwerp: TONEEL

16 12 09 - 22:57

De Gelukkige Huisvrouw: een ontroerende reis...

Door Sophie Boterveld met foto's van Roy Beusker (klik voor vergroting)

Het was een koude, regenachtige avond maar dat mocht 'tout' Bekend Nederland niet verhinderen om naar Gouda te komen waar een prachtige vertolking van het boek De Gelukkige Huisvrouw in première ging. Een samenwerking tussen Heleen van Rooyen en V&V  leidde tot het toneelstuk dat is gebaseerd op de succesvolle debuutroman van Heleen van Rooyen. De verwachtingen waren hooggespannen en werden zeker waargemaakt!

Lea Meyer-Cornelisse, een ‘gelukkige huisvrouw’, heeft geen tijd om te werken en is jong, mooi en rijk. Harry, haar man, besluit dat het tijd wordt om een kind te nemen dat zo'n 9 maanden later tijdens een zeer pijnlijke bevalling ter wereld komt.  Lea laat het publiek getuige zijn van haar post-natale depressie waarmee ze uiteindelijk opgenomen wordt in een kliniek.

Onderwerp: TONEEL

01 12 09 - 17:00

Ik ben een gelukkige huisvrouw. Ik heb alles wat mijn hartje begeert.

Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)

Velen lazen de debuutroman 'De gelukkige huisvrouw' van Heleen van Royen over de Aerdenhoutse Lea, die emancipatie een vies woord vindt en wier echtgenoot Harry  in het vastgoed zit. Velen waren geraakt door dit hilarische en ontroerende verhaal over universele thema's als geboorte, dood en ouderschap. V&V Entertainment brengt dit seizoen een theaterbewerking van het boek op de planken met een script van Dick van den Heuvel en regie van Mette Bouhuijs.

Onderwerp: TONEEL

19 11 09 - 14:35

De pijnlijke stiltes van de lieve vrede | 'Geen Familie' door Cowboy bij nacht

Door Barbara Klomp met foto's van Cowboy bij nacht
Gezien op 12 november 2009 Huis aan de Werf te Utrecht

Op het toneel staat het skelet van een huis. Vier mensen lopen rond, kijken. Ze zijn onwennig. Zijn het de acteurs die zich nog geen goede houding weten te geven? Of toch al hun personages? Die iets zoeken waarvan noch zij, noch wij weten wat. Dan stapt een meisje vastberaden het toneel op. “O” schrikt ze, 'ze zijn eral...' Dan begint het toneelstukje.

“Hoe was het op je werk?” “Druk zeker?” Als we niet beter zouden weten, zouden we er zo intrappen.  Het meisje is jarig en haar familie zit braaf in een rondje en stelt de net niet gevaarlijke vragen. De koffie wordt ingeschonken de cake uitgedeeld.

Onderwerp: TONEEL

20 10 09 - 15:50

Ko! een hommage aan Ko van Dijk

Door Ad Aerts met foto's van Boy Hazes (klik voor vergroting)
Gezien op 16 oktober 2009 in Leiden (Schouwburg) 

De in 1978 overleden Ko van Dijk was in meer dan een opzicht een groot acteur die zijn ereplaats in de TIN website Een Leven Lang Theater zonder meer verdiend heeft. Hoewel hij een theateracteur was in hart en nieren (al noemde hij zichzelf liever komediespeler) stond hij ook open voor andere media. Daardoor is er  veel beeld- en geluidmateriaal van hem bewaard gebleven. De 10-DVD box die is uitgegeven laat daar de hoogtepunten uit zien. Al dat materiaal is voor Dick van den Heuvel de inspiratiebron geweest voor het toneelstuk Ko!

Onderwerp: TONEEL

11 10 09 - 11:46

Wachten op Godot, een bezoek meer dan waard

Door Ad Aerts met foto's van Sanne Peper (klik voor vergroting) 

Toen het doek openging en ik Vladimir en Estragon zag bij hun boom, kreeg ik meteen het gevoel op bezoek te zijn bij oude bekenden. Vrienden die je al jaren kent. Je ziet ze niet vaak, maar iedere keer als je ze tegenkomt is het alsof je ze gisteren voor het laatst nog sprak. Het gesprek gaat gewoon verder bij waar je gisteren was gebleven. Ze zien er iedere keer anders uit, praten anders, doen anders, maar je weet dat het je vrienden zijn. En het voelt goed. Nooit saai. Nooit vervelend. En als je afscheid neemt verheug je je al op de volgende keer dat je ze gaat zien. Hoewel er meer toneelstukken zijn die ik vaker zie, heb ik dit gevoel van herkenning eigenlijk alleen bij dit stuk.