Onderwerp: TONEEL
16 Mei 2010
Wij weten ook niet wat er gaat gebeuren door Orkater | Susies Haarlok
Door Barbara Klomp met foto's van Ben van Duin (klik voor vergroting)
Er ligt een man op de vloer. Langzaam wordt hij wakker. Waar is hij? Waar komt hij vandaan? Een dame die zo uit een SF-serie lijkt te stappen, vindt hem. “Bent u moe, meneer?” vraagt ze, “Wilt u slapen, meneer?”
De man lijkt niet te weten waar hij is. Daar komen we in de loop van de voorstelling ook niet helemaal achter. Hij is hier op aarde, maar dan honderden jaren later. Hij is op een andere planeet. Of is het toch gewoon de fantasie van een eenzame zonderling?
'Wij weten ook niet wat er gaat gebeuren' werd gemaakt in het kader van Orkater | De Nieuwkomers: jonge professionele theatermakers krijgen de gelegenheid om binnen Orkater hun eigen muziektheatervoorstelling te maken. Voor deze voorstelling wordt Susies Haarlok versterkt door de theatermakers Ibelisse Guardia en Steven de Jong. Dit is de derde productie die Susies Haarlok bij Orkater maakt.
Het verhaal van deze voorstelling is een bekend gegeven, dat verwijst naar vele bekende en minder bekende Science Fiction films en boeken. Een man belandt honderden jaren of lichtjaren verder in een andere beschaving. Een beschaving waar een megalomane computer, de Omega3000, de dienst uitmaakt. Hij dicteert het denken van de bewoners en bepaalt welke gevoelens en woorden er verboden worden. Het is voor onze (tijd)reiziger even wennen, wanneer hij woorden als ‘Roodborstje’, ‘Huilen’ en ‘Herfstlicht’ niet meer mag gebruiken. Lastiger wordt het wanneer hij verliefd wordt en het meisje van zijn dromen niet weet wat ‘liefde’ is.
Susies Haarlok maakt op een geestige manier gebruik van futuristische instrumenten, knipoogt naar jaren ’70 SF series en weet vaak te amuseren met grappige vondsten. Het personage Ecoman gaat vergezeld van een te kitscherig liedje, dat je er wel om moet lachen (de eerste keer dan toch), de combinatie van reclame en propaganda voor Antivlees (nu in de aanbieding bij de Megaworst), is op zijn minst grappig te noemen.
Toch weten ze niet de anderhalf uur te blijven boeien. De grappige gimmicks worden te vaak herhaalt, en wat er dan overblijft is een vrij dunne verhaallijn, die een grote parafrasering is van dat wat we al kennen.
En ook de epiloog, waarin we, o hoe verrassend, even op een andere voet worden gezet, duurt te lang, legt te veel uit en laat te weinig aan onze verbeelding over.
En dat is jammer, want ze kunnen wel wat, de leden van Susies Haarlok, dat zie je ook. Maar zij lijken zich te veel te verliezen in de grappige vondsten. Van een regisseur als Ivar van Urk zou je dan mogen verwachten dat hij iets meer grip op de voorstelling heeft. En juist die grip lijkt overal tussenin te vallen.
Spel
Steven de Jong, Ibelisse Guardia en Susies Haarlok, bestaande uit: Wessel Schrik, Tjalling Schrik, Arthur Wagenaar, Harald Austbø
concept en muziek |Susies Haarlok
regie | Ivar van Urk
decor | Maarten Kastelijns
kostuums | Dieuweke van Reij
lichtontwerp Stefan Dijkman
regieassistentie | Suzanne Groenland
techniek | Maarten Warmerdam en Merijn Versnel