Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, DANS

17 06 16 - 19:07

Japanse vouwkunst met een zeecontainer

  
Door Youetta Visser  met foto's van Mieke Kreunen 

De zeecontainer staat op de parkeerplaats bij paal 8 alsof ie daar altijd heeft gestaan. Alleen de rijen lage tuinstoeltjes ervoor verraden dat een voorstelling op handen is, van Compagnie Furinkaï. Het publiek is verbaasd als de container langzaam opensplijt. Metalen draden spannen zich. Katrollen kraken. Knarsend maakt een driehoekig deel zich van de container los en kantelt omhoog. Twee rode benen lijken in het inwendige ervan te zweven. Als de driehoek verder kantelt onthult het in zijn binnenste een vrouw, gekleed in rood en groen. Haast in slow motion draait en wentelt zij zich bijna een uur in en op de container, die steeds van vorm verandert. De toeschouwers kijken met open mond naar dit fascinerende schouwspel van beweging en ruimte.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, DANS

16 06 16 - 10:00

Tarten en begrenzen

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen 

Hoog op het duin van Seinpaalduin West, met de masten van de haven en vuurtoren de Brandaris als decor, dansen 'De Dansers' op de muziek van (pop)band La Corneille totdat ze niet meer kunnen. Ze springen en vallen hard in het zand, duwen en leunen, vertrouwen op andere dansers om hen te remmen in hun sprong. Met zijn vieren, drie vrouwen en een man, soms aangevuld met een muzikant, tarten ze de grenzen van hun lichaam en hun doorzettingsvermogen. 'Ten Noorden van Nergens' is een goede titel voor de choreografie van Josephine van Rheenen, waarin de dans steeds dierlijker wordt. De dansers zitten al snel onder het zand. Ontkleden zich ook deels tijdens de dans. Ze lijken te willen ontsnappen aan de eeuwige vragen: weggaan of blijven? Hoe kan ik ontsnappen uit een ongeluk leven? Hoe sta ik weer op? De band zingt het refrein: 'What is the meaning of this?' Iedere kijker die ooit worstelde met het leven en/of relaties herkent die wanhoop aan den lijve.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, DANS

12 06 16 - 07:56

Onderdeel van een groter geheel

  
Door Youetta Visser met beeld van Mieke Kreunen

Oerol 2016 opende vrijdag 10 juni bij zonsopgang. Elke ochtend om 5 uur danst het gezelschap van Sharon Fridman in het rode ochtendlicht een speciale jubileumvoorstelling in coproductie met Oerol 35 jaar. Nadat het publiek via een rustgevende wandeling naar Arjensdune is geleid, komen de dansers aan het begin van de voorstelling van alle kanten heel langzaam aanlopen om vervolgens tussen en rond de drie tribunes in het duinzand 'NIDO/Rizoma 2016' uit te voeren. Net als vorig jaar op Oerol zijn de professionele dansers van Sharon Fridman aangevuld met tientallen vrijwilligers. Zij bewegen gezamenlijk, in een organische samenhang. Samengeklonterd, rollend, tegen elkaar leunend, in groepjes rennend.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, DANS

21 06 15 - 09:21

La poème, Oerol op z'n best

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Een heel eigeel glijdt glanzend langs de uitgestrekte arm van performer Jeanne Mordoj van Compagnie Bal. Heel voorzichtig neemt ze het in de mond om het vervolgens op haar andere arm langzaam naar beneden te laveren. Bij haar pols knapt het. Het geel wrijft ze over haar lichaam. Het is een van de meer verstilde scenes in de voorstelling 'La Poème', over vrouwelijkheid. Een heel lichamelijke performance van bijna een uur, waarin gratie en dierlijkheid elkaar afwisselen. Een soundscape van  keelklanken, natuur- en zweverige geluiden, gemaakt door Isabelle Surel, ondersteunen de performer. Haar gezicht verwrongen, als ze wordt overgenomen door de aandrang een ei in zijn geheel in te slikken.

Onderwerp: MUZIEK, DANS, JAZZ

03 02 15 - 20:32

Vrouwelijke topkunstenaars dansen plafond aan gruzelementen

Door Youetta Visser met foto's van Joke Schot

Ruim twee uur later staan we buiten. Wat hebben we gezien en gehoord? Of beter: wat hebben we niet? 'Dansen op een glazen plafond' presenteert een grote groep vrouwelijke podiumtijgers die ieder voor zich een zaal kunnen vullen. En nu werken ze samen. Het gaat van rock naar jazz, van gedichten naar standup, van cabaret naar tapdans. Maar ook via combinaties van gedichten met bijbehorende muziek naar een improvisatie van saxofoon en tapdans. Wat een creatieve rijkdom! En wat een wonder dat het niet bij een eenmalige happening blijft; de dames touren in maart langs theaters in Nederland.

Onderwerp: MUZIEK, DE PARADE, FESTIVAL, DANS

31 07 14 - 11:54

Ragazze Kwartet schittert op de Parade

 
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

De projecties van overvolle wegen en steden op het achterdoek, gefabriceerd uit honderden witte kartonnen tegeltjes, maken het thema van de voorstelling 'Foodlifecrisis'  in één oogopslag duidelijk; het is druk op de wereld. De vier strijkers van het Ragazze Kwartet gaan op het podium musicerend, acterend en dansend de strijd aan met elkaar en met drummer Remco Menting en topsopraan Nora Fisher. Ze vechten om een plek, om speelruimte. De repeterende muziek versterkt het benauwde gevoel. Klassiek muziektheater van de bovenste plank. Gewoon te zien op de Parade. En zo fijn zuiver.

Onderwerp: DANS, FESTIVAL, DE PARADE, MUZIEK, TONEEL

25 07 14 - 16:47

Happy Family grijpt het publiek bij de kladden

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Mogen we even uw aandacht?  We hebben namelijk een tip. Ga naar 'Happy Family' en geniet van deze aangrijpende pantomime voorstelling van de Fantasten. De drie spelers/dansers weten zelfs gemaskerd en woordeloos feilloos gelaagde emoties als opbollende wanhoop en jeugdige opstandigheid op te roepen. In een grijs decor van scheve muren spelen zij het op zich simpele verhaal van een zoon die boos het huis verlaat en zijn ouders uit het lood geslagen achterlaat. De precisie van de bewegingen, ondersteund door meeslepende muziek, maakt het tot een topvoorstelling.

Onderwerp: DE PARADE, FESTIVAL, DANS

23 07 14 - 12:06

Offending the audience: ongemakkelijk èn vermakelijk

Een naakte vrouw die bananen uitdeelt aan het publiek dat de tent binnenkomt om een plaatsje op de tribune te zoeken. De toon is gezet voor Offending the audience want gemakkelijker wordt het niet, wel confronterender en vervreemdender. De dansvoorstelling van Club Guy & Roni’s Poetic Disasters Club in de regie van Hendrik Aerts is gebaseerd op het gelijknamige stuk van de Oostenrijkse toneelschrijver Peter Handke. In dit stuk wordt doelbewust géén theater gemaakt maar wordt de essentie ervan, de verwachtingen van het publiek en de interactie tussen publiek en toeschouwers, of veelal juist het ontbreken ervan, aan de kaak gesteld.

Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, FESTIVAL, DANS, OEROL

01 07 14 - 14:46

ISH Dadara met Like 4 Real

Onderwerp: LOCATIETHEATER, FESTIVAL, DANSLOG, DANS, OEROL

20 06 14 - 09:04

Het leven na de dans

Daar loop ik. Met blote voeten in het zand. Ik kijk recht vooruit naar de strandpaal, naar de kleuren van de vlakte voor me, de zee en vind uiteindelijk Vlieland in de horizon. Als de zon doorbreekt, voel ik de warmte op mijn naakte huid. Ik kijk een klein beetje naar rechts waar door de donkere wolken, Jakobsladders de aarde raken. Er gaat van alles door me heen, maar ook niets. Wat is dit fijn. Ik geniet. Ik bibber. Ik geniet.
Na ongeveer 14 minuten haal ik bij de strandpaal mijn 2 jurkjes uit hun vastgeknoopte positie. Ik kleed me aan en draai me om. In de verte zie ik een kleine kleurig bol, de tribune, het publiek, de witte stipjes zijn de podia met daarop links het koor met de lieve mensen uit België, Saartje met cello. Rechts spinvis en band. In het midden de seismoloog die op zijn rug met zijn armen de schokken van de aarde aangeeft. Of, is het mijn hartslag die hij hoort?
Ik begin te rennen. Ik val, ren, strek mijn armen, ren, val en beland plots op het kleine eilandje.

Onderwerp: OEROL, Impressies van Oerol, DANS

19 06 14 - 16:17

Flyland van David Middendorp en Korzoproducties

Onderwerp: DANS, DANSLOG, MUZIEK, OEROL, OPERA EN OPERETTE

17 06 14 - 18:00

Onderdompelen en weer bovenkomen

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Daar waar zee en wind vrij spel hebben en het zand de wangen van de toeschouwers striemt, daar duikt het publiek de onwerkelijke kracht van een tsunami in. Even word je mee-weggevaagd als een man zijn verhaal danst. Hij verloor zijn geliefde en wordt nu ouder zonder haar. Spinvis en Saartje van Camp zetten een meeslepende moderne opera neer op de Noordsvaarder, die nauw aansluit bij de ruige omgeving. De muziek en liedjes van Spinvis en band, aangevuld met een kwartet klassieke zangers en een cello, de teksten van Saartje van Camp, de choreografie van Adriaan Luteijn, de gedreven dansers; met de hulp van regisseur Ria Marks balt alles samen. Alles sleurt.