Onderwerp: MUZIEK, DE PARADE, FESTIVAL, DANS
31 Juli 2014
Ragazze Kwartet schittert op de Parade
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen
De projecties van overvolle wegen en steden op het achterdoek, gefabriceerd uit honderden witte kartonnen tegeltjes, maken het thema van de voorstelling 'Foodlifecrisis' in één oogopslag duidelijk; het is druk op de wereld. De vier strijkers van het Ragazze Kwartet gaan op het podium musicerend, acterend en dansend de strijd aan met elkaar en met drummer Remco Menting en topsopraan Nora Fisher. Ze vechten om een plek, om speelruimte. De repeterende muziek versterkt het benauwde gevoel. Klassiek muziektheater van de bovenste plank. Gewoon te zien op de Parade. En zo fijn zuiver.
Het Ragazze kwartet heeft een naam hoog te houden als het gaat om samenwerking met andere muziekstijlen en kunstdisciplines. Eerder stonden zij al op Oerol en een voorstelling rond mode staat op stapel. Langzaam verovert het kwartet de wereld: ze stonden onder andere in China, in de Carnegiehall in New York, in het Concertgebouw en nu - mede dankzij de steun via voordekunst.nl - op de Parade.
De klassieke dames laten zich ook in deze voorstelling niet kennen. Gekleed in onflatteuze felgele stretchpakjes stampen ze, briesen ze, rukken ze met instrumenten in de hand op en nemen het publiek mee in opzwepende ritmes. Violen en cello hangen soms even aan de wand, tijdelijk plaatsmakend voor ritmische instrumenten of voor stil spel. De korte muziekstukken en acts wisselen elkaar naadloos af. Ze gaan dit varkentje wel even wassen, klinkt het dreigend aan het begin. Al snel schakelen ze naar een klassieke rap: "winnen, winnen, winnen, overwinnen, overwinnen, overleven..." Niet alleen de spelers raken buiten adem.
Daarna pakken ze door met een lied over verdrinken. Op de achtergrond beelden van marathonzwemmers in zee. Nora Fisher zingt loepzuiver, heel hoog en langzaam: "Verdrinken duurt gemiddeld 3 tot 5 minuten, waarvan anderhalf bij bewustzijn." De rillingen lopen het publiek over de rug. Ondanks het zware thema is de voorstelling ook goed te hebben voor kinderen vanaf een jaar of 12. Zij genieten vooral van de capriolen van de drummer.
"De muziek is speciaal voor deze voorstelling gecomponeerd door Morris Kliphuis", vertelt een van de strijksters na afloop. Het doet af en toe vaag aan 'Koyaanisquatsi' denken, de film uit de 80-er jaren waarin versneld allerlei verplaatsingen in steden werden afgespeeld, vergezeld van minimal music van Philip Glass. Bij Ragazze is de samenwerking ditmaal sterk. Drummer Remco Menting steelt zelfs in gele outfit, gecompleteerd met gele nagellak, zeer manlijk even de show met een messenritme op een snijplank. Tussendoor ondersteunt hij de strijkers af en toe vanuit de coulissen met een roffel of transformeert on stage een vuilnisbak tot slagwerk. Het sobere decor en de gele pakjes, "We wilden een vervreemdende artificiële kleur" laten de boodschap eruit springen. Een gecomprimeerde, schone voorstelling van topniveau. 'Foodlifecrisis' smaakt naar meer.