Onderwerp: POP-ROCK

14 10 05 - 20:49

Flowerchild

klik foto voor vergroting
Eens in de zoveel tijd doet Margriet Eshuijs met haar akoestische band het Beauforthuis aan voor een unplugged concert. Drie jaar geleden zag ik haar daar met het programma Time en nu tourt ze met een nieuw programma: 'Flowerchild Unplugged'. Het Beauforthuis zat gisteren mudvol en ook het kleine podium was afgeladen met de spullen van de band. Maar ondanks dat, was er toch nog ruimte voor Margriet en haar band om een swingend programma neer te zetten. Het leuke aan Margriet Eshuijs is dat ze al haar songs of het nu oude nummers betreft zoals de klassieker 'House for sale' of één van de nieuwe nummers zoals 'Stay' of 'Flowerchild' allemaal met passie en overtuiging zingt. Tussen de nummers door legt Margriet ons met haar onvervalste Zaanse tongval uit waar de song over gaat en lardeert dat met grapjes en anekdotes (o.a. over de eerste keer dat ze met een jongen 'skoifelde'). Dat doet ze, zo deelt ze het publiek mee, ook omdat er gitaren gestemd moeten worden tussen de nummers door. De hoeveelheid gitaren op het podium is dan ook indrukwekkend te noemen. De meeste daarvan worden bespeeld door Maarten Peters, partner van Margriet en de schrijver van de meeste van haar liedjes. Maar er is ook de 'blonde del' (grote gitaar van blond hout) van Margriet zelf bij waarop ze Elvis nadoet waarbij de bandleden de Jordinairs nabootsen in een close harmony waar het publiek zich overduidelijk bij amuseert. Het zijn overigens allemaal all-round rasmusici die Margriet begeleiden: Maarten Peters speelt al die gitaren, doet backgroundvocals en zingt zelf ook nog zijn fantastische nummer 'White horses in the snow'; David de Marez Oyens (die we ook al eens zagen als bassist bij Floris) speelt bas, basgitaar, percussie en doet backgroundvocals en Co Vergouwen speelt vleugel, percussie, keyboards en doet ook backgroundvocals. Flowerchild Unplugged is een smakelijke afwisseling van ballads en up-tempo-nummers waarbij zowel de oude als de nieuwste nummers te horen zijn en die eindigt in een swingende toegift. Sfeertje proeven? Klik hier voor een fragmentje Black Pearl.
Margriet Eshuijs heeft weer eens laten zien dat zij met haar muziek al die jaren kan overbruggen en nog steeds actueel is. Daarmee toont ze zich een vakvrouw en popzangeres van niveau. Tot eind februari is ze nog te zien in allerlei plaatsen in het land. En er is ook nog een nieuwe DVD waarop al dit moois te zien is en nog veel meer. De DVD is te koop bij de concerten (signeert ze hem ook nog voor je) en via de website van Margriet.

DVD kopen?

Margriet Eshuijs - In Concert
Margriet Eshuijs

Onderwerp: POP-ROCK

02 10 05 - 20:51

Stofzuigers verkopen in de woestijn.

klik foto voor vergrotingSelling Hoovers in Mojave is iets waar het artistieke wonderkind Don van Vliet alias Captain Beefheart zich ooit mee bezig heeft gehouden. Hij verkocht er zelfs eentje aan poëet en schrijver Aldous Huxley. De Captain was een 'high school friend' van Frank Zappa, onderhield daarmee een haat-liefdeverhouding en volgde na een korte samenwerking met zijn Magic Band, duidelijk zijn eigen exentrieke avant-gardistische koers. Omdat ik altijd open heb willen staan voor alle soorten muziek kocht ik destijds een aantal van zijn LP's en later verving ik die door CD's. Zijn muziek was chaotisch, anarchistisch, had ongebruikelijke ritmes en melodielijnen (als je daar al van kon spreken) en vooral ook vreemde teksten. Ik vond het fascinerend wat de man deed en wist intuïtief dat ooit zou blijken dat het geniaal zou zijn. Veel huidige muzikanten verklaren door Beefheart geïnspireerd te zijn.
Afgelopen vrijdagavond waren we in het Utrechtse Theater de Kikker getuige van de tribute Selling Hoovers in Mojave door kamermuziekorkest het Rosa Ensemble en acteur/trompetspeler Hans Dagelet.
Hoewel Dagelet niet van Vliets stembereik van 41/2 octaaf heeft, is hij uitstekend in staat om het Beefheartgevoel uit te drukken. De vaak onbegrijpelijke vreemde, maar ook bloemrijke Beefhearttitels en -teksten zijn in het Nederlands vertaald. De vraag is hoe goed dat gelukt is want zo werd 'Bat Chain Puller' omgezet in Vleerketting Plukker terwijl het voor Beefheart waarschijnlijk een ander woord was voor locomotief en dan zou vleerketting trekker beter zijn geweest. Maar dat is meer voer voor puristen en daar wil ik mij in dit geval niet toe rekenen. De muzikale genieën van Rosa (Floris van Bergeijk, Eric de Clerq en Daniel Cross) hebben het materiaal - zoals ze zeggen - stukje voor stukje uit elkaar genomen en weer in elkaar gezet en daar hun eigen arrangementen en instrumentarium op losgelaten. Het resultaat is verbluffend en de complexe muziek werd, althans voor mij, ineens zeer harmonieus en toegankelijk.
klik foto voor vergroting
Dagelet zingt, rapt, schreeuwt, dirigeert (zie QT filmpje van Mieke) en speelt trompet. Dat alles doet hij voortreffelijk! Zijn kwaliteiten als acteur stellen hem in staat de best mogelijke uitdrukking te geven aan het gebrom, gekrijs en ander vocaal uitingen van de Captain. Hij heeft zich dan ook terdegen verdiept in het mysterie Beefhart en is er sindsdien ook door gegrepen. Hoewel hij wellicht de zware muzikale bagage mist van zijn Rosa medemuzikanten is zijn trompetspel zeer aansprekend (zie QT filmpje Mieke) en zijn rol in het geheel doorslaggevend.
Het lijkt geïmproviseerde muziek maar de stukken zijn nauwgezet genoteerd en ingestudeerd en de muzikanten hebben er duidelijk plezier in. De muziek van Beefheart is muziek met een hart dat hebben de heren en dame van Rosa wel duidelijk gemaakt die avond! De Amerikaan Beefheart zelf heeft de muziek vaarwel gezegd. Zit in een rolstoel en woont onder zijn eigen naam - Don van Vliet - als een schilderende kluizenaar in de Mojave woestijn in Zuid-West Amerika.
Het Rosa Ensemble bestaat uit: Sonsoles Alonso: wurlitzer piano, Floris van Bergeijk: electronica, toetsen, Jasper Boeke: bass guitar, Daniel Cross: drums, percussion, Jeroen Kimman: guitar, Ivo Ronkes: saxophones en toegevoegd: Hans Dagelet: teksten, trompet.
In het voorprogramma Durk Attaturk, een duo bestaande uit Rosa-lid Floris van Bergeijk en Jelte Heringa (Glenister): zeer geslaagde en prettig gestoorde electronische humor met veel verwijzingen naar Kraftwerk. Uitgebreide informatie over Beefheart hier

Onderwerp: POP-ROCK, OEROL, MUZIEK, FESTIVAL

18 06 05 - 18:59

Oerol: Muziek op het strand

Door Mieke Kreunen

Wat is er mooier dan bij een strakke blauwe lucht en een kersenbier op het strand van Formerum naar leuke muziek te luisteren. Manuela Kemp trad net als enkele jaren geleden op met haar gelegenheidsformatie the Cheddarheadz. Manuela had geen stem meer maar dat mocht de pret niet drukken de andere twee zangeressen vingen haar goed op. Het repertoir werd gevormd door leuke bekende nummers, waaronder 'What a Perfect Day' van Lou Reed. Toepasselijker kon het niet.