Onderwerp: Impressies van Oerol, Geluiden van Oerol, FESTIVAL
11 Juni 2014
Oerol blog 1: Boat Trippin
Tekst en beeld: Jeroen Pater
We rijden om 12 uur weg uit Utrecht. Ik heb de Red Hot Chili Peppers aan gezet en ik weet dat na ongeveer een uur rijden mijn favoriete nummer van het album Californication klinkt. Nummer 15: Road Trippin. Ik draaide het album grijs in de zomer van 2001 toen ik in mijn eerste auto naar Italie reed. Om in de mood te komen voor vrijheid en avontuur is er geen ander album dat mij beter in de stemming brengt. O ja en het nummer 'on the road again' van Willie Nelson. Maar dan wel de grappige versie uit Shrek met de stem van Eddie Murphy. Oerol begint pas aanstaande vrijdag, de dag dat het Nederlands elftal Spanje verslaat met 2-1. We hebben de afspraak gemaakt dat we niet gaan kijken zolang we op het eiland zijn.
We rijden om 12 uur weg uit Utrecht. Ik heb de Red Hot Chili Peppers aan gezet en ik weet dat na ongeveer een uur rijden mijn favoriete nummer van het album Californication klinkt. Nummer 15: Road Trippin. Ik draaide het album grijs in de zomer van 2001 toen ik in mijn eerste auto naar Italie reed. Om in de mood te komen voor vrijheid en avontuur is er geen ander album dat mij beter in de stemming brengt. O ja en het nummer 'on the road again' van Willie Nelson. Maar dan wel de grappige versie uit Shrek met de stem van Eddie Murphy. Oerol begint pas aanstaande vrijdag, de dag dat het Nederlands elftal Spanje verslaat met 2-1. We hebben de afspraak gemaakt dat we niet gaan kijken zolang we op het eiland zijn.
Op het eiland gelden andere regels dan op het vaste land. Andere regels kwa eten, slapen, drinken, feesten en andere regels aangaande dingen die te maken hebben met de realiteit. We kijken geen tv dus geen voetbal. Er komen elke jaar nieuwe, steeds moeilijkere regels bij. Zo hebben we dit jaar besloten dat het verboden is om facebook te checken. Elke overtreding wordt afgestraft met het maken van een maaltijd voor de ander inclusief de afwas.
We zijn te vroeg bij de boot, minstens een uur. Dat is ook wel eens anders geweest. De laatste keer dat we op de eerste Oerol dag, vrijdag met de boot gingen is al weer 9 jaar geleden. Toen kon je nog geen tickets reserveren maar moest je in de vertrekhal urenlang in de mensenmassa gaan staan. Daar zag je het ware gezicht van het vaste land. Mensen in paniek, bang dat ze de laatste boot zouden missen, mensen die boos werden en anderen omver liepen. Mensen die schreeuwden: "dit is toch geen Oerol", "dit is toch geen Oerol" en op iemand gingen zitten. Mensen die elkaar aan de benen naar buiten trokken en ritmische diabolische lachgeluiden maakten. Die chaos vonden we niets en die heb je niet op maandag voor Oerol. Op maandag zie je schoolklasjes met schattige kinderen van de boot komen. Mensen die lachen en vriendelijk naar elkaar knikken. Mensen die zo aan Oerol mee zouden kunnen doen.
We nemen altijd de langzame boot. Dat klinkt heel spiritueel verantwoord, maar het is het resultaat van gemakzucht, want we gaan ook al 8 jaar met het auto op de boot. De fietsen achterin, te veel kleren en spullen mee want we staan niet op de camping. Oh, zegt ie dat ie liever niet op de camping staat. Dat zeg ik. Ik heb liever een eigen douche en wil graag wakker worden wanneer ik wil. Ik weet het: niet des Oerols. Maar ik ga voornamelijk voor mijn eigen genot en beleving. Niet die van bergschoen Barbara van: "Ik snurk alleen als ik heel veel drink."
De vaart van twee uur doet mij goed. Ik word al wat rustiger. De Wifi-connectie op de boot is kut. Dat vinden we jammer, het laatste restje vasteland. Hoe zwakker de connectie wordt hoe sneller we de Jutters bestellen en als we na twee uur drinken, over het dek lopen, drinken, foto's maken van de boten, drinken, de meeuwen voeren, drinken, gemaand worden om naar de auto te lopen maken we ruzie over wie nu had beloofd de auto van de boot te rijden. Want anders had ik niet gedronken. Uiteindelijk heeft dat jongetje van 14 jaar geleden het gedaan die in zijn eerste auto naar Italie reed.
De vaart van twee uur doet mij goed. Ik word al wat rustiger. De Wifi-connectie op de boot is kut. Dat vinden we jammer, het laatste restje vasteland. Hoe zwakker de connectie wordt hoe sneller we de Jutters bestellen en als we na twee uur drinken, over het dek lopen, drinken, foto's maken van de boten, drinken, de meeuwen voeren, drinken, gemaand worden om naar de auto te lopen maken we ruzie over wie nu had beloofd de auto van de boot te rijden. Want anders had ik niet gedronken. Uiteindelijk heeft dat jongetje van 14 jaar geleden het gedaan die in zijn eerste auto naar Italie reed.
Jeroen Pater is stand-up comedian en mede-oprichter van het Comedyhuis, een Utrechts comedy collectief dat jaarlijks het Utrecht International Comedy Festival organiseert. Hij speelt zelf meer dan 150 voorstellingen per jaar. Samen met zijn vriendin Sasja Bork runt hij de Pop-Up-Galerie voor kunst en komedie. Hij gaat dit jaar voor de 10de keer naar Oerol. Je kunt hem de komende dagen op Cultuurpodiumonline volgen via zijn blog.