Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, OEROL
16 Juni 2012
Wonderschoon horiZøne op Arjensdune is waardige openingsvoorstelling
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema (klik voor vergroting)
De verwachtingen waren hooggespannen voor de openingsvoorstelling horiZøne van Groupe Zur op het Arjensdune. In 2003 was de groep voor het laatst op Oerol geweest en de indruk die dat maakte denderde nog lang na. De schemer viel in en de laatste stroken licht kleurden de lucht toen de performers van Groupe Zur aan de horizon verschenen. Eén ervan bleek onze gids die ons de weg wees vanaf de voet van het prachtige Arjensdune. Eerst aarzelend maar later met vaste tred volgende het publiek dat onderweg attend werd gemaakt op plantes en polletjes die het dreigde te vertrappen.
Nadat we een duintje waren opgeleid, werden we tot stilstand gebracht doordat voor ons gloeilampen in de grond werden geplant vlak voor een billboard van een duinlandschap. Wees je bewust van het grote belang van de kleine dingen', leek de boodschap te zijn. Over de duinen kwamen muzikanten aangelopen en aan de horizon verschenen performers in allerlei uitdossingen, met borden en eentje zelfs te paard. Er klonken geluiden en muziek. Lichten verschenen aan de horizon. Waar ging dat heen? We konden zien dat in de verte iets stond te gebeuren, maar wat?
We werden door onze gids verder geleid naar de plaats van bestemming, langs de man met het vuur, die ook de hoeder bleek van zitmatjes. Ondertussen was het toch nog gaan regenen. Niet hard gelukkig maar toch gestaag en de toenemende wind zorgde daardoor voor een nieuwe geluid: dat van flapperende poncho's en plastic regenjassen die aangetrokken werden en speelbal werden van de wind.
Groupe Zur schilderde vervolgens met licht, geluid, cinematografie en de overweldigende natuur op Arjensdune een wereld waar het publiek ademloos naar heeft zitten kijken. Voorzichtig (en ook wat traag) beginnend op een aantal plekken werd er uiteindelijk een landschap voor ons geschilderd met licht en geluid. Fragmenten van een vreemde wereld kwamen voorbij op losse puzzelstukken die later in elkaar bleken te passen. Overal was geluid, vervreemdend maar ook hypnotisch geluid. En overal was wat te zien; zoveel dat ik in ieder geval de regen helemaal vergat terwijl ik in het 'verhaal' van horiZøne werd gezogen. De tijd ging snel tot de lichtjes weer werden opgehaald en de voorstelling voorbij was...
Wat een magische voorstelling en wat een schitterende lokatie om dat te doen! Het is razend knap hoe ze hele kleine beelden in zo'n grote lokatie weten te gebruiken zonder daarbij aan zeggingskracht te verliezen. Dat het landschap van Groupe Zur wonderbaarlijk was, bleek toen het publiek aan eind van de voorstelling achter het orkest door het decor heen het Arjensdune mocht verlaten en onderweg de verschillende plekken nader kon bekijken. Dat Groupe Zur de belofte weer dan waar maakte bleek wel uit het lange applaus dat de spelers na het uitsterven van de laatste noten ten deel viel. Een waarlijke waardige opening voor Oerol 2012.