These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL
20 01 07 - 09:28
Oud vuil
Door Marieke van Soest met foto's van Edwin Deen (klik voor vergroting)
Gezien in Stadstheater Velsen 16 januari 2007
‘Ik zie flink wat grijze haren,’zegt een man voor me.’Moet jij nodig zeggen,’luidt het commentaar van zijn vrouw. Maar hij heeft gelijk, de gemiddelde leeftijd van de bezoekers ligt ongetwijfeld hoger dan gemiddeld. Dit zou goed te maken kunnen hebben met het onderwerp van de voorstelling: het leven na de pensionering.
Na een drukke baan als crisismanager is Alfred met pensioen. Met zijn vrouw Mies heeft hij een huis gekocht in een rustig dorp. Nu kunnen ze hun plannen ten uitvoer brengen: golfen, bridgen, lid worden van de herenclub&hellip
Direct bij aanvang van de voorstelling wordt al aan dit ideale plaatje geknaagd. Alfred sjouwt nog met verhuisdozen als de buurjongen zich komt voorstellen. Fransje, een irritant, opdringerig ventje met rare denkbeelden. Alfred wringt zich in alle mogelijke bochten om het contact prettig te houden: het is toch het eerste contact met de nieuwe buren!
Lees meer
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL
19 01 07 - 11:47
Dogville “ RO theater
Door Aukje met foto's van Sjouke Dijkstra (klik voor vergroting)
Stadsschouwburg Amsterdam “ 16 januari 2007
Dogville is het meesterwerk van filmmaker Lars von Trier uit 2003. Regisseur Pieter Kramer van het RO theater ging de uitdaging aan om deze film op de planken te brengen. Een uitdaging die op het eerste oog makkelijk lijkt, want de film speelt zich immers af op een toneelvloer. Er wordt minimaal gebruik gemaakt van decorstukken. De huizen met hun ramen en deuren zijn aangegeven met krijtlijnen en de bewoners openen de deuren als echte mimespelers. Toch geeft Pieter Kramer aan dat juist die setting de toneelbewerking bemoeilijkte. Want Dogville mag dan een klein stadje zijn, in de film worden veel verschillende locaties getoond: de boomgaard van Chuck, de parochiekerk waar Martha met de scepter zwaait, de kruisbessenstruiken van Mrs. Ginger en de verschillende huizen van de bewoners. Hoe breng je al die verschillende locaties op één toneelpodium bij elkaar zonder dat ze elkaar in de weg staan?
Pieter Kramer heeft er een vernuftige oplossing voor gevonden. Hij maakt gebruik van realistische, verrijdbare decorsetjes en werkt met soundscapes. Door de verrijdbare decorsetjes doet het podium soms ietwat chaotisch aan, maar toch staan de verschillende locaties elkaar niet in de weg. Dit is mede te danken aan het gebruik van licht: de locatie van de scène wordt uitgelicht zodat een ander decorsetje in het donker weggereden kan worden. De acteurs verrijden zelf de decorsetjes, zodat ze hun eigen helpende hand zijn.
Lees meer
Gebruikte Tags: beppe_costa, dogville, frank_lammers, jacqueline_blom, pieter_kramer, ro_theater, ton_kas
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL
10 01 07 - 17:13
Het goede Lichaam: Heerlijk ontspannend maar niks nieuws onder de zon
Door Lana de Wit met foto's van Joris van Bennekom (klik voor vergroting)
Het goede lichaam is een echte vrouwenvoorstelling. Het is de opvolger van De Vaginamonologen en gaat over de rest van het vrouwelijk lichaam want daar is volgens schrijfster Eve Ensler nog heel wat over te vertellen. Wat wij vrouwen van ons lichaam vinden en vooral wat er niet goed aan is. Een voorstelling voor en door vrouwen en dan heb ik het niet alleen over de speelsters want ook het publiek dat nadrukkelijk bij de voorstelling wordt betrokken bestaat, afgezien van die verdwaalde man, voornamelijk uit vrouwen.
We bevinden ons in de woonkeuken van actrice Wimie Wilhelm, de enige vaste speelster van het selecte gezelschap. Dansend in een corset, blakend van zelfvertrouwen, verschijnt deze veertiger klappend op het toneel. Haar lichaam van alle kanten aan het publiek tonend. Het publiek klapt mee, opgehitst door de aanstekelijke muziek en de enthousiaste Wimie. Het is duidelijk; wij zijn bij haar te gast en zij zal ons meenemen op deze herkenbare reis over het vrouwelijk lichaam. Actrices Else de Wijn en Tara Elders schuiven eveneens bij haar aan de keukentafel aan waarna al gauw de zakken chips, koek en snoep worden opengemaakt. Wij vrouwen zijn immers geobsedeerd door eten en ons lichaam en wat je moet doen om het perfecte lichaam te krijgen.
Lees meer
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL
22 12 06 - 13:27
Zalige vertolking Dickens’ A Christmas Carol door Ashley Ramsden
Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Bijna je hele leven in een bepaalde stad wonen wil nog lang niet zeggen dat je ook alle plekjes en geschiedenis van de desbetreffende plek kent. Zo is de al 30 jaar in Den Haag wonende ondergetekende aangenaam verrast als hij voor een uitvoering van Charles Dickens’A Christmas Carol zich moet begeven naar het Hofje van Wouw. Nog nooit eerder had ik over het bestaan hiervan gehoord maar na enig onderzoek leer ik dat dit in het Haagse centrum gelegen plekje tot een van de mooiste en meest authentieke hofjes gerekend mag worden. Het is gesticht in 1647 door Cornelia van Wouw met als doel de huisvesting van alleenstaande vrouwen. De huisjes worden nog steeds bewoond door deze groep vrouwen.
Bij de entree van het Hof branden fakkels die leiden naar de Tuin der Hesperiden waar het publiek wordt ontvangen in een omgeving van lieve 17e eeuwse poppenhuisjes die voorzien zijn van sierlijke kerstverlichting. Kerstliedjes zijn op de achtergrond te horen terwijl in een van de hoekjes door de bewoners zelfgemaakte gluhwijn, chocolademelk en diverse cakejes klaarstaan. In een ander hoekje worden allerlei zelfgemaakt kerstprulletjes verkocht. Een geweldig gevoel overmant me bij de sfeer die hier wordt opgeroepen want je kunt het bijna niet traditioneler krijgen dan dit.
Lees meer
Gebruikte Tags: a_christmas_carol, stichting_the_english_theatre
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL
19 12 06 - 17:50
Indrukwekkende Jan Rap en z'n maat van talentvolle jonge cast
Door Mieke Kreunen met foto's van Leo van Velzen
"Afscheid nemen is een beetje sterven maar na hoeveel keren afscheid nemen ben je dood?" Dat is de vraag die Gemma (Margreet Boersbroek), één van de hoofdpersonen uit Jan Rap en z'n maat zich stelt. Ze is een meisje met een incestverleden en door haar moeder in de steek gelaten waarna ze via diverse kindertehuizen in het opvanghuis voor jongeren terecht komt. Ze schreeuwt veel, scheldt iedereen uit in plat Amsterdams en draagt het hart op de tong, een klein hartje met maar één grote wens: bij een gezin horen. Dat zal haar niet lukken, althans niet binnen het bestek van het toneelstuk dat 30 jaar na de eerste opvoering opnieuw in productie is genomen en afgelopen zondag in première ging in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag, precies op de 75e verjaardag van schrijfster Yvonne Keuls. De 'echte' Gemma van vroeger (het stuk beschrijft een waar gebeurd verhaal) die al die jaren contact met Yvonne heeft gehouden was er om dat heuglijke feit met haar vriendin te vieren.
Lees meer
Gebruikte Tags: jan_rap_en_zn_maat, yvonne_keuls
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL, MUZIEK, JEUGD
15 12 06 - 17:05
Presentatie Katharina Katharina in het ganzenbord
Door Mirjam van Zweeden met foto's van Peggy de Haan (klik voor vergroting)
“IK WIL WINNEN!”roept Katharina Katharina. “Wat dan”, vraagt Moeder de Gans haar, “wil je snoep, geld, speelgoed, een zinvol bestaan?”
“IK WIL ALLES”, antwoord Katharina, “is dat teveel gevraagd?”
Deze tekst tekent een voorstelling die met gedrevenheid en passie gemaakt is door
Het Filiaal. Het gaat om de tweede grote zaalproductie muziektheater. Op 21 januari 2007 is de première in de Stadsschouwburg te Utrecht. Het is een familievoorstelling die ook heel veel basisschoolkinderen gaan zien met hun klas. De maandag na de première komen er meteen al zo’n 900 tot 1000 kinderen kijken!
Woensdagmorgen verzamelen we in de hal van Jeugdtheaterhuis de Berekuil voor een presentatie van Katharina Katharina in het ganzenbord. Als we met een groepje van voornamelijk recensenten en fotografen om de tafel zitten met koffie en koekjes komt Monique Corvers, artistiek leider van het gezelschap en regisseuse, vertellen over het Filiaal en de voorstelling.
Lees meer
Gebruikte Tags: het_filiaal
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL, LOCATIETHEATER
12 12 06 - 12:29
Niemandsverdriet door toneelgroep Oostpool
Door Gerjanne Tiemens met foto's van Antoinette Mooy (klik voor vergroting)
Niemandsverdriet is een locatievoorstelling en wordt gespeeld in de Menno van Coehoornkazerne in Arnhem. Per voorstelling kunnen er slechts 75 bezoekers mee. Het publiek beweegt met de voorstelling mee door de verschillende ruimtes van de kazerne. De voorstelling bestaat uit drie delen en duurt twee uur aaneengesloten. Tijdens het eerste deel (duur 20 minuten) zijn er geen zitplaatsen. Hierdoor is de voorstelling niet zo toegankelijk voor mindervaliden. Alhoewel er zondagmiddag voor een wat ouder echtpaar heel makkelijk een paar stoelen geregeld werd...
De Coehoornkazerne is een krachtig decor; de verlaten sfeer van het gebouw, de lange gangen en de hoge zalen hebben al veel zeggingskracht van zichzelf. Het geheel wordt verder afgemaakt door subtiel & krachtig gebruik van kleur, licht, geluid en kleine subtiele maar veelzeggende rekwisieten. Alhoewel in het derde deel er niet echt sprake is van subtiel & klein. In dit deel is er verhoudingsgewijs ‘veel’ toegevoegd aan de ruimte, de vloer is bedekt met houtsnippers & er staat een kas die als zuurstoftent dient. Het komt het spel an sich niet ten goede, maar het draagt wel bij aan een meer multi-zintuigelijke ervaring, het ruikt er naar vochtige kelders & herfst. Dit laatste deel had wat mij betreft ook iets ingetogener gespeeld mogen worden. Maar goed, laten we bij het begin beginnen.
Lees meer
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL
30 11 06 - 15:42
Jan Rap en z'n maat opnieuw in het theater
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik foto's voor vergroting)
Zaterdag starten de try-outs van het toneelstuk
Jan Rap en z'n maat dat op 17 december aanstaande in première zal gaan in de Haagse Koninklijke Schouwburg.
Dertig jaar geleden was Jan Rap en z'n maat in het theater een ware sensatie omdat het ging over sociale thema's die in die tijd heel actueel waren. Het beschrijft het wel en wee van de mensen die betrokken waren bij het eerste Nederlandse opvanghuis. Yvonne Keuls schreef de belevenissen van het ondertussen gesloten opvanghuis op in een boek met een enorme frustratie met name tegen de instanties door wie men zich volkomen in de steek gelaten voelde.
Cultuurpodium.nl woonde een perspresentatie bij van dit stuk waarin ondermeer schrijfster Yvonne Keuls en regisseur Peter de Baan aan het woord kwamen maar ook twee scenes werden gerepeteerd om ons een klein voorproefje te geven van wat ons in het theater te wachten staat.
Lees meer
Gebruikte Tags: jan_rap_en_zn_maat
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL
29 11 06 - 00:02
Oresteia “ Tragedie van de wraak
(thumbnail) (thumbnail) (thumbnail)
Door Aukje met foto's van Phile Deprez (klik voor groter).
Gezien op 27 november Stadsschouwburg Amsterdam
De eerste vijf rijen in de zaal zijn verstopt onder een houten vloer, met daarop een glazen huis met open bovenkant. Over de middelste stoelen van alle rijen in de zaal een loopplank, die vooral gebruikt wordt door de godin van de wijsheid en het respect, Athena en door de god van de orakels, Apollo. Het publiek zit aan weerszijden van de loopplank en óp het podium, waar een tribune is gebouwd, zodat het elkaar in de ogen kan kijken.
In het glazen huis liggen Orestes, zijn vader Agamemnon, zijn moeder Klytaimestra, zijn zus Iphigeneia, zijn vaders neef Aigisthos en zijn vaders minnares Kassandra, languit op de grond. Athena en Apollo kijken toe.
Het begin van de Griekse tragedie ‘Oresteia’, een trilogie, is een introductie van de karakters en het verhaal. In de zaal veel scholieren, die vermoedelijk op het gymnasium Grieks volgen en waarschijnlijk vaker met dit lastige bijltje hebben gehakt. Want niet alleen is het onthouden van alle Griekse namen een hele klus, ook het begrijpen en het volgen van de tekst vergt veel concentratie van de toeschouwer.
Lees meer
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL
18 11 06 - 13:49
Krachtige subtiliteit in klassiek kostuumdrama Maria Stuart
Door Lana de Wit met foto's van Deen van Meer (klik voor vergroting)
Het geroezemoes verstomt. Het licht dooft. Onheilspellende muziek zwelt aan. Van diverse kanten op het toneel en vanuit de zaal komen de personages op. De belangrijkste, de vrouwen om wie het draait, staan recht tegenover elkaar. Een voorbode van wat later werkelijkheid zal worden. In zijn vertolking van Maria Stuart laat regisseur Erik Vos ons op indrukwekkende wijze de intriges en persoonlijke strijd zien aan het Engelse hof, mede dankzij een aantal uitstekende acteurs.
De katholieke Maria Stuart van Schotland wordt al jaren gevangen gehouden door haar nicht Elizabeth de koningin van het protestantse Engeland. Zij is berecht en schuldig bevonden aan samenzwering tegen de Engelse staat en betrokkenheid bij moordaanslagen op Elizabeth. Elizabeth staat voor de keus het doodvonnis van haar collegakoningin en bloedverwant te bekrachtigen. Niet eerder werd een gezalfde vorstin terechtgesteld. Historische gegevens werden gebruikt in de totstandkoming van dit verhaal, geschreven door Friedich Schiller.
Lees meer
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL
11 11 06 - 10:32
Triple Bill deel 2: Hoop
Door Lana de Wit met foto's van Stephen van Hesteren en Maurice Boyer
(klik foto's voor vergroting)
Hoop is het tweede deel van een drieluik met de titel Triple Bill. Het thema Liefde is al achter de rug (lees
hier het artikel) en Geloof komt dit seizoen nog in volgende voorstellingen aan bod.
Wat moeten we met hoop? Dat vroegen de drie acteurs van Suver Nuver zich af in het tweede deel van het drieluik Triple Bill dat de thema’s Liefde, Hoop en Geloof onder de loep neemt. Peer, Dette en Henk lieten elk hun gedachten gaan over hoop en dat resulteerde in drie actes of zoals de acteurs het zelf noemen: “drie voorstellingen in een!” Een verrassende voorstelling gevuld met hoop!
De voorstelling begint. Het licht dooft. Iemand ademt in, langzaam gaat het licht aan. Op de uitademing wordt het weer pikzwart in de zaal. Een vrouw begint met schilderen terwijl het licht aan en uit gaat, op een in- of uitademing. Het schilderij vordert gestaag. Af en toe verschijnt Peer op verschillende plekken op het toneel in een huidkleurig pak, zwaar ademend. Bleef dat licht nu maar eens aan. Peer probeert het ‘euvel’ te verhelpen. Het valt niet mee.
Lees meer
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Onderwerp: TONEEL, MUZIEK
02 11 06 - 13:28
Sexual Perversity, een coole voorstelling
Door Mieke Kreunen met foto's van Leo van Velzen(klik voor vergroting)
Als wij op vrijdag 27 oktober op De Meervaart in Amsterdam West af lopen is het niet druk bij de rode loper voor het theater. Slechts één cameraploeg staat af te wachten wat er gaat komen. Maar schijn bedriegt want binnen is het een drukte van belang omdat tout trendy & jong Nederland naar Amsterdam is gekomen voor de première van Sexual Perversity, een unieke coproductie tussen Rick Engelkens Producties en MTV. De voorstelling belooft een balans te vinden tussen commercie en kunst en beoogt een voorstelling te brengen die jonge mensen aanspreekt en naar het theater krijgt. Dat betekent dat het in ieder geval cool moet zijn met hedendaags taalgebruik èn popmuziek. Toch is 'Sexual perversity' lang niet zo gewaagd als de titel suggereert want het ontkleden gaat niet verder dan het redelijk brave ondergoed terwijl het perverse gedeelte wordt ingevuld door een verhaal dat Nick (Gijs Naber) zeer beeldend vertelt over zijn one-night-stand met een kinky pyromane in een camouflagepak.
Lees meer