Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

15 Juni 2016

Stoer en poëtisch BOT

  
Tekst en beeld van Mieke Kreunen

“Voordat het begon dacht ik nog bij mezelf: wat is dat podium leeg”, zei een mevrouw terwijl we samen wegliepen bij Schuur Jelle Cupido in Lies. “Daar moet ik nu erg om lachen”, vervolgde ze. 

Wie ooit bij een voorstelling van BOT is geweest weet waarom ze moest lachen. De vier mannen van de muziektheatergroep slepen namelijk allerlei denkbare en ondenkbare stellages het speelvlak op en alles wordt op de één of andere manier aangedreven om geluid te maken. Op het laatst staat de vloer overvol

In stoere mannenrokken gehuld bespelen Job van Gorkum, Tomas Postema, Doan Hendriks en Geert Jonkers hun instrumenten en het publiek. De voorstelling raast in een enorm tempo voorbij in een overdonderend spektakel. Overal piept en kraakt het en - op de blaasinstrumenten na - allemaal zelf ontworpen. De stoere bonkige instrumenten begeleiden de tere breekbare en poëtische liedjes van zanger Job van Gorkum en dat past wonderwel bij elkaar.

Er is een accordeon die een nieuw leven is begonnen als rups, een pianist die ronddraait in een manhoog rad terwijl hij zijn moppie speelt, een zanger die in een teil over een rails heen en weer schiet, pollepels als castagnetten, een klompendans met rotjes en een grote buis die adembenemende rookkringels blaast.

Dit is nog maar een kleine opsomming van wat er te zien is in de voorstelling die vol humor zit. De beeldtaal van BOT is sterk, de liedjes ontroerend en het geheel onvergetelijk. Gaat dat zien, gaat dat zien! Voor wie dat niet meer op Oerol kan doen, is er een herkansing. Theatergezelschap Vis à Vis in Almere ontvangt gasten en daar hoort ook BOT bij. Eind augustus en begin september treedt het muziektheatergezelschap er vijf keer op. Informatie vind je in de link hieronder.

BOT | Oerol | Vis à Vis ontvangt