Onderwerp: PODIUM FOTO, MUZIEK, ALGEMEEN
22 April 2016
Michael Varekamp eert Louis Armstrong met sterke show en top musici
Tekst en beeld: Ronald Rijntjes
Op vrijdag 15 april stond trompettist Michael Varekamp met zijn muziektheaterstuk Louis! in het Fulcotheater IJsselstein. Samen met een aantal medemuzikanten speelden ze muziek van en voor trompettist en zanger Louis Armstrong. Een eerbetoon aan de grondlegger van de New Orleans jazz scène. Bij het betreden van de zaal staat de band al lekker te spelen. Alsof je een café binnenstapt. Op het podium staat een barretje met daarachter de barman en VJ Job Geheniau. De musici zijn uitgedost in kleding uit de jaren ’30 en staan stralend op het podium.
Muziek wordt afgewisseld door verhalen over Louis Armstrong, van kleine jongen tot grote ster. In 1929 is het nummer ‘Honeysuckle Rose’ voor hem geschreven door Fats Waller en kun je je afvragen wat er met hem gebeurd zal zijn als hij in de smeltkroes van New Orleans was gebleven. Het nummer klinkt swingend en krachtig. Dan verschijnt zangeres Joy Wielkens aan de bar. Zij vertelt over papa Joe. Waar Louis op zijn 18e achterna ging in Chicago. Het ging niet goed met hem, waarna zijn moeder hem snel op zocht.
Zuiver
Helaas was Louis helemaal niet ziek, ze zag Louis met een vrouw, Lil, een pianiste. Waarna het nummer ‘Shout ‘m Aunt Tilly’ werd ingezet. Een lekkere layback blues, waarbij de trompet en sax los gaan tijdens hun solo. Een originele bewerking van het bekende nummer. Het bekende ‘Caravan’ staat ook als een huis .Op de achtergrond verschijnt een projectie met voertuigen uit die tijd. Op deze manier worden veel nummers ondersteunt. Prachtige beelden van vroeger die aansluiten op het thema van de nummers.
De muzikanten onderling genieten volop en dat hoor je ook in de energievolle nummers. Krachtige solo’s klinken door de zaal. Je merkt dat de musici hun instrument goed beheersen en kennen. Varekamp steelt de show door zijn spel op de trompet. Geen een noot is veilig. Hij vliegt van het hoge naar het lage register en doet dit met veel gevoel en passie. Zuiver van klank en vurig. Zo hoort een trompet te klinken. Niet alleen instrumentaal is hij sterk, maar vocaal kan hij er ook wat van. Zijn stem heeft hetzelfde karakter als die van Louis. Een volle en diepe klank met een hees randje.
Smaakmaker
Louis groeide op aan de rand van de samenleving, tussen de prostituees en ander gespuis. Toch wist hij zich sterk te houden en begon zijn passie voor muziek te hebben door het bespelen van een tinnen toetertje. Toen hij ouder was kreeg hij een cornet en daarna de trompet. Hij werd de smaakmaker van de buurt en speelde erg veel. Op Congo Square was hij veel te vinden. De rituele muziek die tijdens begrafenissen werd gespeeld greep hem aan. ‘Flee as a Bird to the Mountain’ was een nummer dat hij daarvoor schreef. Feestelijk met een rauw randje.
Zangeres Joy Wielkens vertelt niet alleen het verhaal, maar kreeg ook de ruimte om haar zangkwaliteiten te laten horen. En hoe. De passievolle ‘I’m Going to live the Life’ zingt ze met veel overgave. En ‘Summertime’ geeft ze voldoende gestalte en dynamiek. Haar stem heeft een groot bereik en kan zowel klein en zacht als fel en hard uithalen. Dit alles heel zuiver en warm. Haar stem sluit erg goed aan op de begeleiding.
Stuwende motor
Hammond speler Wiboud Burkens laat de toetsen hun werk doen en drukt er een vette sound uit. In zowel de begeleiding als solist een zeer goede muzikant. Contrabassist Harry Emmery krijgt ook nog de ruimte om zijn bas te laten horen. Helemaal alleen met zijn bas vult zijn geluid de zaal. Hij tikt vingervlug over de snaren en weet het publiek erg enthousiast te krijgen. Helaas is de versterking iets aan de harde kant, waardoor sommige noten wegvallen. Drummer Erik Kooger is samen met de bassist de stuwende motor van de band. De twee brengen de nummers van de eerste naar de vijfde versnelling in een rap tempo. Varekamp laat aan het einde van de show nog even weten dat ze nog cd’tjes verkopen van de show. Dit brengt hij op een grappige manier en zorgt voor drukte aan het tafeltje in de foyer waar hij deze ook signeert.
Als afsluiter spelen ze het bekende nummer ‘What A Wonderfull World’ dat door een kritische journalist als kitsche-afsluiter werd benoemd. Zo ziet Varekamp dat niet, want dit liedje is nu eenmaal één van de grootste hits die Armstrong geleverd heeft in de muziekwereld. Heerlijk om bij weg te dromen. Ze spelen dit dan ook met veel overgave en nog eenmaal zingt Varekamp dit in duet met Wielkens. Daarbij mogen de muzikanten nog elk een solo laten horen. En zo komt een swingende en dampende avond tot een eind en is de essentie van Louis Armstrong, “vandaag is het slecht, morgen wordt het beter”. De theatertour Louis! Is nog te zien in een aantal theater in Nederland. Voor het tourschema en meer informatie, kijk dan op de website.