Onderwerp: ALGEMEEN, MUZIEK, POP-ROCK

30 Augustus 2015

Veel goede blues en goed sfeer maakt Culemborg Blues 2015

  
Tekst en beeld: Wim Barzilay

Tas check, fotospullen check, zonnebrandolie en bril check, geld en passen check en eten en drinken voor onderweg check ik was klaar voor de reis naar Culemborg. Voor een dag blues, met onder meer Jimi Barbiani, Aaron Keylock, Absolution en Rusty Roots.

De reis er naar toe stond achteraf symbool voor de sfeer en de gezelligheid die we aantroffen op het 22e Culemborg Blues. Een gezellig stadje. Dat viel meteen op bij binnenkomst door onder de poort door te lopen naar het hoofdpodium.

  
Breed
Er stond een flink aantal bands geprogrammeerd uit Italie, Engeland, Belgie en Nederland. Een heel internationaal gezelschap, en hoewel je bij blues misschien denkt aan huilerige dramatische muziek heeft deze dag in ieder geval laten zien dat bluesmuziek een heel breed begrip is. Iedere band heeft toch een eigen stijl binnen het genre. Hierdoor komt iedere bezoeker aan zijn trekken.

De sfeer in Culemborg is super relaxt ik voelde mij meteen welkom waar ik soms wel tegen onbegrip aanloop als ik het publiek wil fotograferen, heb ik bij dit festival eigenlijk alleen maar leuke en enthousiaste reacties gezien of gekregen van de mensen die ik op de foto mocht zetten.

Slow-blues
Genoeg te kiezen dus uit het flinke aanbod. Ik begon mijn blues-route bij het hoofdpodium waar Livin’ Blues Experience de spits af beet. En dat deden deze oude rotten in het vak met verve. De gezichten van de muzikanten tonen wat ouder, maar dat geldt zeker niet voor het optreden. Een frisse en energieke set van deze heren met afwisselend slow-blues en een meer honky tonk style.

  
De volgende act op het hoofdpodium was Jimi Barbiani met zijn band een ex-voetballer van Udinese. Bij dit optreden ging het gas er op en kregen we een soort power-blues-rock te horen. Leuk extraatje kregen we in de vorm van covers van Jimi Hendrix en  Jeff Beck, twee van zijn helden.

Na deze set even een uitstapje gemaakt naar het tweede podium de Fiber Stage. Hier werden we verrast door een amerikaanse band Doghouse Sam & his Magnatones niet alleen leuk om naar te luisteren maar ook om te kijken. Verrassend veel plezier bij deze drie heren.

Jimi Hendrix
Hierna stond het britse Absolution op het podium. Van hun had ik vooraf de meeste verwachtingen. En deze verwachtingen werden voor mij niet helemaal waargemaakt. Ook weer een mooie mix van rock en blues in een iets wat moderner jasje, maar toch niet overtuigend genoeg qua songs en presentatie.

  
Ze speelde nog wel een cover van Jimi Hendrix ‘Hey Joe’, dat was even een momentje van intens genieten. Nu even tijd voor de inwendige mens onder het genot van een drankje intussen ook kennisgemaakt met medewerkers van Blues Magazine en na dit gezellige samenzijn werd ik mee getrokken naar een act die niet gemist mocht worden.

Intens
En dat betrof de Nederlandse Howlin’ Stone, hoewel deze niet op mijn lijstje stond ook niet op de Spotify-playlist, ben ik toch blij deze band ook gezien te hebben. Indrukwekkend en intens, zo heb ik het beleefd. Dat blues niet alleen voor mannen is daar kwam ik achter bij de Zippy Leaps. Wat een dijk van een stem heeft de zangeres van deze band.

   
Ik wilde in ieder geval op tijd zijn voor Aaron Keylock, het tweede optreden na die op Waterpop in korte tijd die ik van deze nog jonge bluesgitarist/zanger ging zien. Bij de aankondiging van zijn optreden werd al gesproken dat dit waarschijnlijk een eenmalig optreden op dit festival zou zijn, want het gaat hard met deze jongen.

Eigenheid
Wat zijn gitaarspel betreft terecht, maar wat zijn songs betreft nog niet helemaal terecht. Ik mis vooral eigenheid en originaliteit, maar heb ondertussen weer wel enorm mogen genieten van zijn unieke gitaartalent.

Aan alles komt een eind dus ook aan Culemborg Blues maar gelukkig had ik nog even en ondanks moeheid kreeg ik meteen weer zin na de Belgische Rusty Roots. Wat mij betreft een hoogtepunt van vandaag! Een band met een toffe uitstraling, een charismatische zanger/gitarist en een heerlijke sound die ook werd gedeeld met het enthousiast aanwezige publiek. Een waar feestje en een mooi moment om Culemborg achter mij te laten.

  
Tenslotte wil ik de organisatie van Culemborg Blues bedanken voor de mogelijkheid om van dit festival een verslag en foto’s te maken. Wat mij betreft tot de volgende!