Onderwerp: LOCATIETHEATER

21 Juni 2015

Goed kijken doe je alleen als je weg gaat...

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

We zitten in een bus en rijden over het eiland. Van West-Terschelling naar Midsland en na wat rondjes via de duinen weer terug. Op ons hoofd een koptelefoon. Vanuit de bus zien we af en toe scènes. De buspassagiers stoten elkaar aan: "Kijk, daar links! Een jogger met een oranje broekje aan." Of: "Kijk opzij! Daar is een man die net uit de gevangenis komt en zijn horloge weer om doet." De scènes rijgen zich aaneen deze middag, de bus stopt steeds net op tijd om de volgende acte te zien. In ruim anderhalf uur tijd ontvouwt zich een verhaal over thuiskomen en weggaan. Over toevallige ontmoetingen en de mate waarin je kunt kiezen. Over beweging.

De Hongaarse groep STEREO Akt heeft via In Situ, het Europese netwerk van locatietheatermakers, de weg naar Terschelling gevonden. In samenwerking met de eveneens Hongaarse groep Artus Company bedachten ze dit aantrekkelijke concept bij Oerols centrale thema 'sense of place'. Ze noemen het 'Urban Fate Tourism'.
Over de koptelefoon horen we een man die ons vertelt dat hij voor het laatst over het eiland reist. Nu kijkt hij goed, dat doe je immers alleen als je weggaat. Niks is wat het lijkt. Door zijn verhaal zijn af en toe geluiden te horen, bijpassend bij de scènes buiten. Een zwangere vrouw die tassendief blijkt en later een man op straat verleidt. Een ontsnapte psychiatrische patiënte. Een man in scheiding met zijn koffer onder zijn arm. Een toeriste met een camera. En de voor de hand liggende overkoepelende vraag: Waar is hun plek?

Soms horen we muziek via de koptelefoon. En op de tocht door de duinen zelfs verhalen van Oerolgangers. We kijken ineens anders naar Terschelling en de voorbijgangers. Hoort dat fietsende stel bij de voorstelling? Of die man met die grote zak over zijn schouder?

Op deze laatste dag van Oerol, festivalterrein De Westerkeyn is al afgebroken, is de reis koesterend. Een laatste rondje. Iedereen is moe. "Blijf maar rijden", zou je tegen de buschauffeur willen zeggen. We dopen hem Maarten. "Laten we nooit meer stoppen." Wat hem betreft is het goed. Eerder vertelde hij dat hij wel vaker had willen rijden dit festival; kijkers genoeg. Maar nog meer voorstellingen is voor de elf acteurs te zwaar. Ze rennen zich rot. Op locatie en van de ene plek naar de andere. Soms stapt een van hen in de bus, wat een lichte siddering teweegbrengt.

Na terugkomst bij het gemeentehuis op West-Terschelling is het toch echt tijd om weg te gaan en onze eigen plek weer terug te vinden. We kijken nog eenmaal om en besluiten vaker in te stappen bij STEREO Akt en Artus Company. En bij onze buschauffeur natuurlijk.

STEREO Akt | Artus Company | In Situ | Oerol