Onderwerp: TONEEL
11 November 2014
'Leven' van Lisah Baert: Je denkt dat je veel meer invloed hebt.
tekst: Youetta Visser Beeld: Ilse Stijntjes en William van der Voort Poster:Josine Beugels (klik voor volledig beeld)
"Ja, nou, je bent onderhevig, want je bent iets, snap je, je bent...er!". Een stamelende Thijs Bloothoofd loopt letterlijk vast in de nieuwe voorstelling 'Leven' van de jonge theatermaker Lisah Baert. Zijn bewegingen weerspiegelen hortend en stotend zijn woorden. Zo is er wel meer letterlijk deze avond. Toch geeft deze korte voorstelling veel te denken over de ongeschreven regels van de manier waarop we ons leven inrichten.
Het verhaal is simpel; twee mensen ontmoeten elkaar en proberen vorm te geven aan hun leven. Dat blijkt niet makkelijk. Het leidt bijvoorbeeld tot een omhelzing waarin zij enkel in ondergoed gekleed leunen tegen elkaar, wanhopig zoekend naar houvast. Steeds vallen ze uit evenwicht en proberen met hangen en wurgen, over elkaar heen klimmend samen een nieuwe houding te vinden. Het wordt letterlijk steeds zwaarder, ondanks de zoetsappige muziek op de achtergrond: 'I am so in love with you.' Een rauw schouwspel dat het publiek op deze zaalpremière in theater de Nwe Vorst in Tilburg bekend voorkomt. Het is haast pijnlijk te zien hoe beiden hun droom van samenzijn trachten te verwerkelijken.
De uiteenlopende pogingen van het stel tot levensgeluk zijn het vervolg op een letterlijk close op het publiek gespeelde ontmoeting tussen hen beiden. Man, vrouw, het doet er niet toe; ze zijn letterlijk inwisselbaar. Hun toenadering - onder de dreun van het lied 'Erection' - is openhartig en knullig. De toeschouwers blozen mee. Pas na hun eerste zoen gaat het doek open en ontvouwt zich een grote ruimte vol klusmateriaal. Volop mogelijkheden. De een is daar beter tegen opgewassen dan de ander. Jessie L'Herminez doet doortastend het gereedschapsschort om, waarbij ze Bloothoofd uit het oog verliest, die zijn weg nog niet kan vinden. Hard timmerend zingt ze steeds luider mee met de onhoorbare beat op haar koptelefoon: "I am also complicated." Muziek van Kimya Dawson. L'Herminez pakt het groots aan en zet zelfs een vliegtuig in elkaar, terwijl Bloothoofd onhandig struikelend over een ladder probeert ook iets aan hun geluk toe te voegen, onderwijl zichzelf moed insprekend: "Je kiest ergens voor en dat doe je dan. En dan ben je begonnen, met iets."
Het opmerkelijke is dat deze letterlijke voorstelling vooral emotioneel raakt. 'Leven' vormt deel twee van een vierluik waarin Lisah Baert verrassend direct, in horten en stoten vanzelfsprekendheden aan de kaak stelt rond de thema's Wonen, Leven, Eten en Slapen. Ze heeft een goede cast gevonden. L'Herminez en Bloothoofd vormen een geloofwaardig stel en spelen deze lichamelijk en emotioneel uitdagende voorstelling met talentvolle overmoed; na een uur nemen ze hijgend het applaus in ontvangst. Het decor van Jan Dams is simpel en heeft vooral een instrumentele functie. Het vliegtuig vormt daarin een intrigerend sprookjesachtig object, dat doet denken aan verhalen in jeugdboeken.
Al met al is 'Leven' een korte voorstelling, waarin Lisah Baert schetsmatig de wijze waarop we leren om ons leven vorm te geven ter discussie stelt. De dappere pogingen van het tweetal ontroeren. Op enige afstand ziet het er onbeholpen uit. Waarom pakken ze het niet anders aan? Dat is precies de vraag die het publiek mee naar huis neemt.