Onderwerp: TONEEL
4 Oktober 2014
Laura van Dolron: Een zoektocht naar liefde
tekst: Youetta Visser beeld: Deen van Meer (scenefoto's) en Youetta Visser
In de voorstelling 'Liefhebben' staat Laura van Dolron in haar eentje op het podium en vertelt. Achter haar twee mobiles waaraan dagelijkse dingen zijn op gehangen: een thee-ei, een kruik, een afstandsbediening... Zo vrijwel zonder enige rugdekking vertelt Van Dolron in rap tempo over haar zoektocht naar de definitie van liefde. Nadat ze haar baby van drie maanden verloor is ze een jaar op zoek geweest. Natuurlijk niet gevonden, maar ze heeft wel veel citaten en losse voorbeelden van liefde verzameld. Ze somt ze achter elkaar op. Haar openhartigheid raakt het publiek.
Een spervuur van liefde stort ze uit over de toeschouwers, zonder dralen en zonder spel. Daarmee maakt ze het haar publiek noch zichzelf makkelijk. Het vergt inspanning om haar gedachten bij te houden. Tegelijkertijd kunnen de toehoorders zich eraan laven, als ze zich laten meeslepen op de golven van haar verhaal. Als een pointillist probeert ze haast wanhopig met vele stippen een beeld te vormen van wat liefhebben is. Als 'standup filosoof' is ze natuurlijk op zoek gegaan in boeken en bij wijze heren, van Vonnegut tot Warhol, van een oosterse monnik tot John Lennon. Warhol zegt: "Ik wil dat iedereen elkaar leuk vindt." Dat wil Laura ook! Ze loopt over van ideeën en beelden; minder rationele zaken als aanraking, seks, eten, kleur en muziek ontbreken vrijwel in haar relaas, waardoor de opsomming soms wat monotoon is.
Liefde zit volgens van Dolron in van die kleine, dagelijkse dingen. Een geeltje op tafel, het langsbrengen van een aspirientje bij ziekte, een grapje in het ziekenhuis. Vooral de verhalende voorbeelden blijven even hangen, zoals van de buurvrouw die in de oorlog haar man op het laatst een tasje meegeeft met een appel, een schone onderbroek en een tandenborstel. Pas dan mag hij mee met de Duitsers op de stoep. Om de hoek fusilleren ze hem. Het is een herinnering van haar oma, van wie ze later zelf afscheid neemt in het ziekenhuis. Dat ze niet sterft zolang de familie er is, dat is liefde. Haar familie komt in veel voorbeelden voor. Een hecht gezin; ze zitten dan ook op de eerste rij bij deze Nederlandse première. Het ophalen van liefdevolle familieherinneringen in combinatie met haar eigen pijn en verdriet vergt veel. Maar door gaan we weer. Het ziekenhuis, haar man, Yoko Ono, … De drie-vier kleine grapjes onderweg geven het publiek even lucht in deze opstapeling.
Eigenlijk is 'Liefhebben' een pleidooi, een vurig pleidooi voor de liefde en het leven. Laura van Dolron wil graag haar gevonden inzichten delen. Zo wil ze dat we beter naar elkaar luisteren; veel ruzies zijn immers gebouwd op misverstanden. Ze pleit voor meer stiltes. Ze wenst dat we ook verdriet tonen, zodat de liefde aan de andere kant meer ruimte krijgt. Van Dolron omschrijft liefhebben als durven te vallen en vindt dat we onze drukke zelfverzekerdheid, waarin we zelf eigenlijk ook niet geloven, moeten loslaten. Wat zou het een ruimte en geluk geven! Haar is het gelukt om hulp te vragen aan haar man toen ze het nodig had. En hij was er. Ook de singles onder ons steekt ze een hart onder de riem; ze raadt ze aan om nu te genieten van alles, hun toekomstige geliefde zou niet willen dat ze deze tijd verspillen met wachten. En ja, die geliefde komt.
Luisteren is ook liefde. Dat doet het publiek ruim een uur geboeid. Uiteindelijk is het toch nog plotseling voorbij, na een laatste uitstapje naar de toekomst, waarin we terugkijken op deze avond waarin we eenmalig in deze samenstelling bij elkaar zaten en luisterden naar haar openhartige gedachten. 'Liefhebben' is een directe, letterlijke en openhartige vorm van theater, met weinig opsmuk. Pas na afloop krijgt het publiek de gelegenheid rustig te bedenken of ze het eens is met de gevonden inzichten of dat deze misschien nogal persoonsgebonden en idealistisch zijn: is liefhebben soms niet moeilijker, of wreder dan Van Dolron zou willen? Dat gezegd hebbende is 'Liefhebben' een intense ervaring van een moedige maker met een heel eigen signatuur. Uiteindelijk heeft ze je toch te pakken.
Had ik al gezegd dat ze weer zwanger is?
'Liefhebben' van Laura van Dolron: tournee in oktober en november en in apri 2015, zie www.lauravandolron.com