Onderwerp: LOCATIETHEATER, FESTIVAL, CIRCUS EN SHOW, OEROL
19 Juni 2014
Clowneske klucht in poldercircus
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen
Een vermakelijke circusavond waarin, zoals het hoort, de acts over elkaar heen buitelen. Het publiek krijgt bij The Young Ones twee shows tegelijkertijd voorgeschoteld: eentje naast en eentje in de circustent. Twintig jonge talententen, hun tentjes staan op het terrein, gaan los. Enkele van hen komen uit de Oekraïne. Dat geeft dan nog wel een kritisch randje, want hoe negatief kijken wij hier aan tegen Oost-Europeanen, vragen zij zich af? Het spel en de mimiek van alle spelers is van grote klasse en wordt tot in de puntjes volgehouden. Het is een circus zonder wilde beesten of acrobatiek. Maar het publiek geniet desondanks.
Bij de zojuist in reprise genomen voorstelling PICNIC van Vis a Vis hebben we die truc eerder gezien: het publiek wordt in tweeën gedeeld en bekijkt gescheiden van elkaar van een kant van het toneel zijn eigen voorstelling. Halverwege wisselt het publiek van helft. Op het podium naast de tent wordt duidelijk dat het circus moet sappelen en dat de eigenaresse probeert haar dochter te verpachten aan een mogelijke geldschieter, als ze maar maagd blijft. Tegelijkertijd ontvouwt zich aan de achterkant van het podium, in de tent, voor het overige publiek het verhaal van de circus-eigenaar die probeert de show door te laten gaan voor het hooggeëerd publiek onder de noemer 'Theater van de honger'. De spelers wisselen meerdere malen razendsnel van speelhelft en van rol. Ze stuiteren over het podium en slepen het publiek mee in hun energie. De dochter wordt per ongeluk in tweeën gezaagd. De geldschieter blijkt vampier met vijf kinderen, de Oost-Europeanen willen eigenlijk naar Australië en hun zus slaapwandelt de hele voorstelling overal tussendoor. Pas aan het eind van de voorstelling wordt het doek tussen beide speelhelften losgetrokken, onder de gillende klanken van Nina Haagen volgt de finale: het applaus!
Het arsenaal van The Young Ones is nog beperkt. Eentje kan een dotje viool spelen en even op spitzen staan, een ander kan vuurspuwen en een derde maakt een vogelnestje op een hoge schommel. Geen technische hoogstandjes. Toch weten ze met witgeschilderde gezichten en veel mimiek een doldwaze act neerzetten. Doordat ze dat zo goed doen en de gescheiden voorstellingen ook heel vernuftig in elkaar steken, voldoet dat voor een fijne en vrolijke avond clownesk spektakeltheater.