Onderwerp: DANS, FESTIVAL, LOCATIETHEATER, OEROL
15 Juni 2014
Eindeloos meedansen met strand en zee
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen
Op de achtergrond de zee. Van alle kanten komen de dansers van Compania Sharon Fridman over Strand West langzaam dichterbij om gezamenlijk in een wanhopige cirkel rond te rennen. Twintig dansers, zes van hen professioneel, de anderen vrijwillige deelnemers aan de dansworkshops, bewegen als levende organismen gezamenlijk over het strand voor de tribune. Op de klanken van speciaal hiervoor gecomponeerde muziek, een soundscape van heartbeats, cello en gitaarrifs, een enkele maal ontaardend in herkenbare klanken, slierten ze op en over elkaar. Soms losstaand, meewuivend in de wind, dan weer samenrollend of elkaar voortsleurend. De zes proberen zich omhoog te werken uit de kluwen, vallen en bieden elkaar steun. Een boeiend schouwspel dat soms wanhopig overkomt en dan weer rustgevend, meebewegend met getijden en wind.
Choreograaf Sharon Fridman legt uit dat hij zich zoveel mogelijk wil verbinden met de plek waar zij dansen. De dansers vormen een 'human landscape.' Juist daarom heeft hij de voorstelling opengesteld voor amateurdansers uit de omgeving. Zij oefenen en improviseren elke dag; de voorstelling ontwikkelt zich in de loop van Oerol. Hetzelfde geldt voor de muziek van Louis Miguel Cobo. Hij kent Fridman uit Madrid, waar hij zo onder de indruk was van zijn persoonlijke, unieke werkwijze, dat hij hem heeft benaderd met het voorstel samen te werken. Dat doen ze nu al jaren. Ook hij past elke dag de muziek aan. Op zijn computer, in de geimproviseerde studio probeert hij muzikaal in te spelen op de voortbouwende dansvormen.
Fridman's choreografie is gericht op interactie tussen het lichaam en de plek, letterlijk: "Voor de dansers is het erg zwaar, omdat zij lang van te voren klaarstaan, zijn hun spieren koud tegen de tijd dat we beginnen. En ook tijdens de dans is het koud als zij stilstaan in de wind of op de grond liggen." De elementen die hen inspireren bij het maken van de dans, spelen dus ook een rol tijdens de voorstelling.
Het is een prachtig schouwspel. De bewegingen passen bij het strand en de achtergelegen golven. De amateurs zijn verrassend goed en blijven gedurende de voorstelling geconcentreerd, opgaand in het geheel. De professionals putten zich uit tijdens de eindeloos meanderende bewegingen van duwen en trekken, springen, vallen en opstaan in de kluwen van lichamen. Het enige nadeel van deze natuurlijke aanpak is dat er weinig opbouw in de voorstelling zit. Net als de natuur lijkt het eindeloos door te kunnen gaan.
Oerol | Compania de Sharon Fridman