Onderwerp: WERELDMUZIEK, POP-ROCK, MUZIEK
31 Maart 2014
Bekenden en nieuwe ontdekkingen tijdens Goois Jazz Festival
Tekst: Serge Julien
Beeld: Eric van Nieuwland
Theater en congresgebouw Spant! In Bussum was in het laatste weekend van maart het toneel voor de 31ste editie van het Goois Jazz Festival. Met een puike line-up konden de bezoekers in diverse zalen terecht voor onder meer Candy Dulfer, Alain Clark, Teus Nobel en de ontdekking Elizabeth Simonian.
Aan het begin van de avond stroomde de Grote Zaal vol voor een geslaagde soulrevue met optredens van een aantal jonge soultalenten als Cheyenne (The Voice of Holland) en Soul Mack onder begeleiding van de wervelende groep Jellyfish. Vooral Soul Mack maakte indruk met een angstaanjagend mooi authentiek stemgeluid waarmee hij liedjes van Otis Redding en Sam Cooke onder handen nam.
Samensmelting
Op het culinaire Heineken Plein trompetteerde rising star Teus Nobel zich met zijn Liquid Music Quintet door een set nummers van zijn fantastische debuut Flow. Met onder meer Salle de Jonge op drums en Hugo den Oudsten op bas speelde hij een aantrekkelijke samensmelting van jazz en dampende grooves die Herbie Hancock en Roy Hargrove in herinnering riepen. Nobel’s optreden was onbetwist één van de hoogtepunten van het festival.
De verrassing van de avond was zonder twijfel Elizabeth Simonian. Deze Cyprische/Scandinavische singer-songwriter, presenteerde een veelzijdig palet van liedjes dat niet in één hokje viel te plaatsen, maar juist daardoor nieuwsgierig maakte. Folk, jazz en Mediterraanse invloeden vloeiden moeiteloos in elkaar over. De charmante zangeres zelf bleek gespeend van een indrukwekkend en intens stembereik. In haar band musiceerden niet mis te verstane namen als Udo Demandt op percussie en Andreas Suntrop op gitaar.
Sssst!
Net als bij Simonian viel bij Alain Clark op dat een deel van het publiek moeite had respect te kunnen opbrengen voor de muzikanten om ook daadwerkelijk te luisteren. Luidruchtig converserende bezoekers werden met een welgemeend ‘sssst!’ duidelijk verzocht te dimmen. En dat verdiende Alain Clark ook, want met een heerlijke akoestische set-up dwong de soulzanger respect af. Ook liet hij zich van een meer croonende kant horen toen hij in het werk van Frank Sinatra dook en daarmee wegkwam.
In de Kleine Zaal trokken pianovirtuoos Peter Beets en de groep Who’s The Bossa hordes bezoekers. Naar Beets luisteren is keer op keer een verademing. Met een onwaarschijnlijke souplesse bediende hij de toetsen op zijn piano. Zowel opzwepend als ingetogen, maar altijd met een enorme lading gevoel. Who’s The Bossa is een nieuwe gelegenheidsformatie van vijf muzikanten uit Nederland, Brazilië en Zwitserland. Ambassadeur van de Braziliaanse muziek Josee Koning neemt in die groep de warme vocalen voor haar rekening, terwijl Nelson Faria de gitaar hanteert en Hans Vroomans de piano. Het optreden vormde een oorstrelend rustpunt.
Spetterend
Neerlands meest gevierde saxofoniste Candy Dulfer sloot het programma in de Grote Zaal als vanouds spetterend af met een swingend feestje waarbij veel ruimte was voor materiaal van haar laatste album Crazy. Ze had voor haar groep de Rotterdamse zanger Phatt (bekend van Anouk) meegenomen die het publiek opzweepte met zijn soulvolle vocalen.
Overige artiesten die optraden tijdens het festival waren Eric Vloeimans & Ramón Valle, DJ Maestro & Rob van de Wouw, Kizzy, Julia van Toorn en Bart Lust. De netto-opbrengst van de eenendertigste editie van het festival gaat naar het Prinses Maxima centrum voor kinderoncologie dat in Utrecht wordt gebouwd.