Onderwerp: MUZIEK, DANS, CIRCUS EN SHOW

5 September 2013

Niemand ontkomt aan de magie van Ellen ten Damme

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen en Roy Beusker

Als reporter bij cultuurpodiumonline val je soms van het ene uiterste in het andere. Van Oerol naar Carré is een grote stap. Van creatieve, ruige acts voor theaterminnend publiek, naar een première vol show voor the jetset. Van thermo-ondergoed naar designjurkjes. Van bier naar champagne. Onze ster maakt in dit geval dezelfde stap. Ellen ten Damme speelde eerder op de Parade en speelt nu voor de tweede maal een grote show bij Stardust, het productiebureau van Henk van der Meijden en Monica Strotmann. Een samenspel van circus, muziek en theater rond het ondeugende thema: De zeven hoofdzonden.

En wat is deze première een leuke avond uit! Ellen ten Damme gaat in het nieuwe Cirque Stiletto 2 lekker los. Ze danst, zingt in vier talen, hangt in touwen, zoent dansers (mannen én vrouwen), speelt muziek en verleidt het publiek moeiteloos met haar zwoele oogopslag en haar zachte kirren. In de om haar talenten heen gemaakte voorstelling wordt ze begeleid en afgewisseld door de Wereldband, door een set goede musicalzangers/dansers en door diverse circusacts. Genoeg te beleven dus op deze avond in town. We switchen van een adembenemende acrobatiek act van Duo A&A naar het zachte eigen liedje ‘Het regende zon’ en van een wilde salsadans naar een lachwekkende tapdans op klompen. Het lukt choreograaf en regisseur Stanley Burleson al deze acts en mensen aaneen te smeden tot een geoliede voorstelling. Ook in de kleine ruimte weet hij te imponeren. Bij het liedje Jaloezie, uitgevoerd in een prachtig tango arrangement, laat hij mannen en vrouwen met elkaar dansen om daarna door te schuiven naar een volgende partner. Ellen zingt en is middelpunt in deze wirwar van emoties.

Ontwerper Jan Aarntzen maakt de show compleet. Hij pakt onder andere uit met een groteske gele narcissenjurk, die Karin Bloemen naar de kroon steekt, pierrotachtige pakken voor de band en zwarte kinky pakjes voor de dansers die op de beat van ‘Crazy Horses' als paarden om Ellen heen draven, terwijl zij gekleed gaat in een frêle rode ajour cape met opgenaaide circuspaarden. Een echte vamp jurk en glitterhakken ontbreken deze avond natuurlijk niet, evenals een sexy stofvrij niemendalletje. De changementen van decor en kleding doen het publiek happen naar adem. Ellen alleen al draagt wel twintig kostuums. En wat een lijf! Menig vrouw zal zich na het zien van de show aanmelden bij een sportschool, zo durf ik te voorspellen.

De première in Carré wordt voornamelijk bezocht door BN-ers en pers. Bij het begin van de rode loper rijgen lange rijen taxi’s zich aaneen. Amsterdammers op de tegenovergelegen stoep proberen een glimp van de beroemdheden op te vangen. Tot mijn geluk noemen zij elke BN-er moeiteloos bij naam: “Paul van Vliet, Albert Verlinde, Tineke Schouten, André van Duin,..Frans Molenaar...”  En ook de jongere garde: “de boysband B-brave.” Zelfs Michael Boogerd waagt zich vanavond aan cultuur, evenals Obese-trainer Radmilo Soda. En uiteraard ontbreken musicalsterren niet.

Ellen zelf wordt er verlegen van: “Je kunt het publiek in Carré zien zitten vanaf de bühne, dus ik zag allemaal bekenden!” Ze hoeft echter niet te vrezen. Sven Ratzke, podiumpartner, is onder de indruk: “Wat een power! Ellen is een unieke artiest in Nederland. Dat heb je verder niet, zo’n vrouw die al die dingen kan. Het maakt niet uit of daar nou drie of 3000 mensen zitten, het is altijd die zelfde energie. De combinatie van dans, muziek, theater en circus is haar op het lijf geschreven!”

Theater Carré heeft een lange traditie waar het circusacts betreft. Het podium is rond opgezet. De muzikanten van de Wereldband hijgen uit na een avond waarop zij kilometers afstand hebben overbrugd. De afstemming tussen muziek en acts luistert nauw. Net als Ellen wisselen zij af, maar dan vooral muziekinstrumenten, bijvoorbeeld van viool naar gitaar en zingende zaag. Rogier Bosman zingt zelfs een klassiek lied, springend op een trampoline. Op de vraag hoe ze deze uitputtingsslag willen volhouden tijdens de vele optredens in het land zegt Ro Krauss: “Ik drink geen alcohol en eet ’s middags al warm. Met een volle buik kun je zo’n voorstelling echt niet spelen!” Eerder speelde hij in Carré met Paul de Leeuw, Brigitte Kaandorp en andere coryfeeën, maar dit is toch anders: “Het is zo gaaf om hier aan mee te doen. Nu we de intensieve repetitietijd door zijn en de voorstelling in elkaar zit, komen we helemaal toe aan het genieten van de afwisseling van zang, dans en acts. We komen er nu achter dat de Wereldband goed in het circus past. Dit is echt ‘spelen’!”

De onbetwiste ster van de avond is natuurlijk Ellen ten Damme. Haar talent spat van de bühne. Ze is speels en professioneel tegelijk. Zelfs een enkel klein foutje lost zij moeiteloos op; de ballen belanden op tijd in de handen van jongleur Victor Krachinov. De voorstelling vergt veel van haar. Ellen zingt haar nummers in de meest onhandige houdingen; lui liggend in een rondtollend bed en dat dan ondersteboven, sensueel gedragen door hete dansers, hollend en zittend op een metershoge schommel. Ze blijft keurig bij stem. Alleen de hoogste noot kan ze niet halen in het nummer ‘Königin der Nacht’, maar daarop is handig ingespeeld door de Wereldband die deze noot overneemt.

Is er dan nog kritiek te geven op deze voorstelling? Tja. Het enige wat ik ervan kan maken is: als je niet van show houdt, kun je beter niet gaan. Er zijn ook wel veel bekende nummers verwerkt in de voorstelling; Love the way you lie, Padam padam padam, When the going gets tough, Anything you can do (i can do better) ....het lijkt de top 1000 allertijden wel, Misschien mogen er wat musicalnummers geschrapt, maar dat is een persoonlijke voorkeur. Ook niet alle circusacts zijn van even hoge kwaliteit. Maar de goede circusacts zijn dan weer echt top. Met samengeknepen billen kijkt het publiek naar de gevaarlijke act van Los Saly en naar de act in de lucht van Duo Catalexi waaraan Ellen ten Damme deelneemt; ze gaat mee de lucht in!

Voor degene die al langer fan zijn van Ellen ten Damme, zoals ik, is de exclusiviteit en de ruigheid van kleine optredens - in ieder geval de komende maanden - doorbroken; zij is een grote ster die dit theaterseizoen in alle grote theaters in Nederland zal spelen. Maar ja, wie zal dat niet toejuichen?

De voorstelling eindigt met vallende rozenbladeren en een staande ovatie. Een klein festivalpubliek of een grote show; niemand ontkomt aan de magie van Ellen ten Damme.

Kijk op de website van Stardust Circus voor de speeldata.