Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER
16 Juni 2013
Gaan of blijven?
Door Youetta Visser met foto's van Beer Buijsman
In een volle schuur bij Cupido staat een schiettent. Wat zeg ik? Een schietsalon, dat is het. De vier spelers vertellen zelf het verhaal van de familie Mombarg; een kermisfamilie met een lange traditie van kramen. Helaas heeft het noodlot hen getroffen; een brand in de suikertent. De suikerspinnen smelten, het snoep wordt hete brei. Gevaarlijk spul.
Tijdens de voorstelling wordt langzamerhand het grote geheim onthuld: hoe kwam die brand daar? En welke tatoeage heeft de vader op zijn borst?
Met melancholische muziek en een haast open decor schetsen Wittenbols & Ligthert een verhaal vol passie en drama. We hebben al snel het kousje in de smiezen dat Loes Luca over haar arm heeft getrokken, waardoor het lijkt alsof ze vol tatoeages zit. Die willen we ook!
De minimalistische aankleding draagt bij aan de rauwheid van het verhaal. Maar de toon blijft luchtig. Het publiek geniet van de soms rake teksten (“als ik goede herinneringen heb, vraag ik me altijd af of ik die er later bij verzonnen heb”) en de mengeling van steenkolen-Duits, -Engels en -Nederlands van de spelers zorgt voor vele humoristische versprekingen.
John Buijsman en Loes Luca staan als een huis op het toneel. Vooral John speelt met grote ontspanning de vader, die misschien te lief is en juist daardoor het noodlot over zich afroept. De meer vileine moeder, Loes Luca, laat door de grappige en harde woorden feilloos ook de pijn schemeren die daarachter zit. Zij steelt de show met een verleidingsscene waarin ze met behulp van een oud, levensgroot reclamebord van zichzelf probeert een jongeman tot daden te brengen.
Het is de vraag of de twee jongere spelers Barbara Sloesen en Michel Sluysmans daaraan kunnen tippen. Gelukkig redden ze dat glansrijk. Op een enkele faux-pas na, een weifelend begin en een wat onzuiver liedje, komen ze prima door. De grote vertwijfeling bij de dochter en de passie en eenzaamheid van de aanstaande bruid zijn goed invoelbaar voor het publiek.
Het verhaal meandert in het begin van de voorstelling heel natuurlijk van voor naar achter: “Ja maar, daar zijn we nog niet, toch? Dat was nog voordat de brand uitbrak?”. Later ontvouwt zich een duidelijke verhaallijn. Ze nemen de volle anderhalf uur van de voorstelling om die verder uit te spinnen.
Het is de dochter die steeds meer komt te weten en die uiteindelijk voor de keuze komt te staan: Gaan of blijven?
Wittenbols & Ligthert/Schiettent Rosa
Locatie 48: schuur Cupido