Onderwerp: POP-ROCK, MUZIEK
31 December 2012
Zesde Winterreise van Yuri Honing is klein en gezellig
Tekst: Ronald Rijntjes en Jorien Heemskerk
Beeld: Ronald Rijntjes
De grote zaal van Paradiso stond op zaterdag 29 december in het teken van de zesde editie van de Winterreise. Die wordt jaarlijks vormgegeven door saxofonist Yuri Honing in samenwerking met Paradiso. Honing was te zien in een drietal formaties in de genres jazz, experimenteel en pop.
Kandelaars
Er heerst een gezellige sfeer in de grote zaal van de Amsterdamse poptempel. Jong en oud zijn hier samengekomen voor een muzikale avond met Yuri Honing en zijn muzikale vrienden. Er zijn zelfs kinderen die met de rondslingerende ballonnen spelen en er hun eigen feestje van maken.
De zaal is opgedeeld in twee podia: het bekende podium aan het eind van de zaal en een plek midden in de zaal die omringd wordt door grote kandelaars met brandende kaarsen. Het publiek staat daar letterlijk bovenop de muzikanten.
Eenvoud
De winterreis begint tussen de kaarsen, met Honings Acoustic Quartet. Deze groep bestaat verder uit pianist Wolfert Brederode, drummer Joost Lijbaart en contrabassist Ruben Samama. Zij spelen jazz in zijn puurste vorm. Hun dynamische en melodische stukken worden opgesierd met sterke solo’s. Ondanks de eenvoud van de melodie gebeurt er veel door de individuele kwaliteiten van de muzikanten.
Elektrisch
Er is een groot verschil tussen de stijl van het kwartet en die van de nieuwe formatie van Honing en blokfluitist Erik Bosgraaf. De bezetting is aangepast: de contrabas is verruild voor een elektrische basgitaar, bespeeld door Mark Haanstra, en gitaristen Rahael Vanoli en Stef van Es zorgen voor veel elektronische effecten. Joost Lijbaart zit wederom achter de drums.
Zij maken experimentele muziek die volgens hun eigen zeggen lichtelijk gebaseerd is op de Brandenburgse Concerten van Bach, iets dat door de vele elektronische uitstapjes nauwelijks nog te horen is. Deze muziek staat op het nieuwe album Terminus.
Blokfluit
Bij het eerste nummer spelen Bosgraaf en Honing vraag en antwoord tussen saxofoon en blokfluit. Het klinkt mysterieus en het publiek wacht met spanning af wat er verder gaat komen. Na deze strijd tussen begint de rest van de band met spannende en vreemde geluiden. De sfeer die hiermee wordt opgeroepen past in de contrastrijke omgeving van Paradiso.
Bosgraaf laat met zijn blokfluit horen dat dit instrument ondanks zijn brave imago goed toegepast kan worden in verschillende muziekstijlen. Hij speelt op verschillende maten fluiten van laag naar hoog en doet dit zeer gemakkelijk. Honing en Bosgraaf communiceren goed met elkaar, vullen elkaar aan en gaan ook graag met elkaar in dialoog.
Naarmate de stukken vorderen sluipt de vaagheid er helaas in. De vraag ‘waar gaat dit naartoe’ dringt zich steeds sterker op. De melodielijnen verdwijnen en er ontstaan onweerachtige geluiden door de combinatie van snerpende gitaren en een gong.
Vrolijke liedjes
Na al dit geweld gaan we weer terug naar het intieme kaarslichtpodium waar Gabriel Rios zijn opwachting maakt. Het publiek haast zich om bovenop de muzikanten te kunnen staan. Dit zorgt voor een sfeer die doet denken aan een huiskamerconcert.
Rios opent klein met alleen contrabas als begeleiding. Hij speelt een viertal vrolijke liedjes die zo nu en dan worden doorbroken door een interessante bassolo van Ruben Samama. Als de gehele band inclusief Honing, Lijbaart en een celliste erbij komen is het ijs gebroken en wordt er meer uptempo gespeeld. De poppy nummers met een jazzrandje laten het publiek swingen.
Verschillende stijlen
Deze avond heeft Yuri Honing laten zien dat hij in verschillende stijlen thuis is en daar ook veel plezier in heeft. De serieuze jazz zorgde voor een duidelijke lijn en gaf Honing vrij spel in de solo’s. Bij het experimentele gedeelte zocht hij de grenzen op en liet hij de muziek bijna ontsporen. Tenslotte kwam hij weer met beide benen op de grond in Rios’ pop-jazz, die meer begrensd en daardoor een stuk begrijpelijker is.
Winterreise is een concept dat zorgt voor een diverse avond voor jong en oud. Waar dankzij de intieme sfeer niet alleen muziekstromingen elkaar ontmoeten, maar ook heel verschillende mensen.