Onderwerp: POP-ROCK

8 November 2012

Geslaagd verjaardagsfeest Kunsthal

Na alle commotie en persaandacht rondom de diefstal van een verzameling schilderijen liet de Kunsthal zich het afgelopen weekend van een heel andere kant zien.

Dit Rotterdams museum bestond op 1 november precies 20 jaar en om dit te vieren was er een cultureel weekend samengesteld. Hierin kwamen poëzie, theater, muziek, circus, film, dans en beeldende kunst samen.

Cultuurpodiumonline had er voor gekozen om dit weekend de zaterdagavond te verslaan. Mijn ogen en oren stonden wel naar muziek en gelukkig voor mij en voor de vele bezoekers werden de optredens gegeven in het auditorium. Een mooie zaal voor dit soort gelegenheden waarbij het publiek lekker onderuit kan zakken en liggen op de zitzakken van een welbekend merk. Het enige minpunt hiervan is dat er deze manier veel minder publiek aanwezig kan zijn omdat de zaal al gauw vol raakt.

Het eerste optreden was voor Wende Snijders, die zich tegenwoordig Wende noemt. Dat klinkt internationaal gezien ook wel beter en past ook bij de status die zij heeft bereikt.

Bekende en minder bekende Nederlandse maar ook Franse songs werden ten gehore gebracht. Ook stonden er een aantal nieuwe liedjes van Wende op het programma. Wende, slechts begeleid door een gitarist trok alle registers open en liet blijken over een prachtige zuivere maar ook veelzijdige stem te beschikken.

Sommige nummers waren wat steviger, de gitaar werd ook even ten volle benut en ook hier bleek hoe goed Wende is. Ik was aangenaam verrast want ik kende Wende niet zo heel goed. Tijdens dit optreden ben ik zeker onder de indruk geraakt van haar en van haar repertoire. In de winter gaat ze naar Berlijn om te werken aan een nieuw album. Ik ga haar in ieder geval in de gaten houden.

Na een korte pauze was het podium voor Charlie Dee, een van oorsprong Rotterdamse zangeres die na een adempauze van ongeveer een jaar eindelijk weer eens te zien en te horen was. De samenstelling van haar band is enigszins gewijzigd. Er stond een 2e zangeres naast haar op het podium dat deze band meer mogelijkheden moet gaan geven. Dat bleek ook wel tijdens dit optreden. 

De singer songwriter muziek klinkt wat breder en strakker. De songs worden wat breder gedragen en geeft de muziek wat meer diepte. Toch zou ik persoonlijk wel eens een vette gitaarsolo willen horen, de muziek leent zich er uitstekend voor. Ook deze band gaat binnenkort weer de studio in, waarschijnlijk in het voorjaar en ook hier ben ik heel benieuwd wat dat gaat brengen.

Het laatste optreden was gereserveerd voor Eric Vloeimans’ Gatecrash en aan het geroezemoes  om mij heen te merken stond er nu iets bijzonders op het menu. Eric Vloeimans een bekend trompettist die eerder op de avond ook 1 nummer mee speelde met Wende is een opvallende en imposante maar ook zeer vriendelijke verschijning. Maar niet alleen dat maakt hem zo bijzonder. Het is toch  vooral zijn spel op trompet die je als kijker/luisteraar al snel in vervoering brengt. Spelend met zijn effectenbak die voor hem stond opgesteld tovert hij de ene na andere bijzondere klank uit zijn instrument.

Het is een trein die je meeneemt naar de meest verrassende landschappen waarbij je elke minuut word je steeds weer verrast door een nieuw uitzicht.

De beleving van Eric en zijn bandleden is zo geweldig om te zien. Het is net alsof hun leven er vanaf hangt, zo gedreven en enthousiast spelen zij op het podium. Muzikaal gezien gebeurde er ook heel veel tijdens dit optreden. Niet alleen Eric Vloeimans speelt op een zeer hoog niveau maar ook zijn mede bandleden passen zich moeiteloos aan het niveau aan.

Dit was werkelijk een geweldige afsluiter van deze zaterdagavond en mijn conclusie is ook dat dit feestje op de zaterdagavond reuze geslaagd genoemd mag worden.