Onderwerp: CABARET, STRAATTHEATER, TONEEL
25 Juli 2012
Zwarte Cross heeft meer te bieden dan bier
Tekst en beeld: Michella Kuijkhoven en Remie Stronks
Zwarte Cross. Festival van bier, cross, muziek en nog meer bier. Maar óók een festival vol theater! Al sinds de editie van 2004 is theater een vast gegeven in het programma en met de verhuizing naar Lichtenvoorde in 2007 kreeg theater een eigen stek op het festivalterrein: De Theaterweide.
Met meer dan 450 voorstellingen in 3 dagen, meer dan 800 artiesten, 3 podia, veel maatwerk en heel veel verschillende disciplines (waaronder poëzie, literatuur, muziek, dans, cabaret, straattheater, beeldende kunst en stand up comedy) maakt de theaterweide op zichzelf al één van de grootste theaterfestivals van Nederland.
André Manuel is inmiddels een vast gezicht op de Zwarte Cross. Waar menig televisiezender weigert zijn voorstellingen uit te zenden, wordt hij op de Cross als een held onthaald. Dagelijks voorziet hij ons in zijn dagcolumn met informatie over hoe ons te gedragen op de Zwarte Cross, seks en programmawijzigingen. Op geheel eigen wijze mixt hij de actualiteit met gebeurtenissen op de Cross. Zijn grappen zijn veelal hard en weinig subtiel, maar het publiek geniet. In deze eerste column slaat vooral zijn programmawijziging over de sprong over het hoofdpodium érg aan. Niet Urbanus, maar Dinand Woesthoff van Kane zal de sprong over het hoofdpodium wagen. Achterstevoren, geblinddoekt, met een losse voorvork en met een schans die voor de zekerheid aan de andere kant van Lichtenvoorde eindigt…
Veel van de voorstellingen op de Zwarte Cross worden slechts eenmalig gespeeld en zijn speciaal gemaakt voor het festival. Dat dit niet altijd even goed uitpakt, blijkt bij de eerste voorstelling in de theatertent die we bezoeken op de vrijdag.
“Tussen Kunst, Mest en Pröttel” wordt aangekondigd als een voorstelling over regionale kunstschatten, maar blijkt een nogal slordig geïmproviseerde versie van Tussen Kunst & Kitsch. Bij binnenkomst krijgen enkele mensen een pakketje in hun handen gedrukt waarmee zij later naar voren worden gehaald als zijnde hun eigen gevonden schatten op zolder of in de schuur.
Uit deze pakketjes verschijnen achtereenvolgens een urn gevuld met as van Ome Hendrik, enkele schilderijen, een vossenval en een rijk gedecoreerde drinkfles gevuld met het lokale Zwarte Cross drankje Nozem Oil.
Het idee van de voorstelling is leuk, maar verloopt helaas nogal ongestructureerd, waardoor je het gevoel hebt naar een schoolvoorstelling te kijken. Menigeen verlaat zelfs tijdens de voorstelling de tent al, iets wat we gelukkig tijdens de rest van het weekend niet meer tegenkomen.
Op de Theaterweide besluiten we deze eerste theaterdag met een vers kopje koffie, gezet door de brabbelende koffiekletsers “Car O Chieno”. Hun vernuftige machine doet er ruim twintig minuten over om 1 kopje koffie te zetten. Tja.. de Belgen nemen de tijd voor belangrijke zaken als het vormen van een regering én van het zetten van een heerlijk bakkie pleur. Een volgende bakkie nemen we echter toch maar gewoon elders op het festival…