Onderwerp: MUZIEK

14 Januari 2012

Muzikale Helden: traditie in wording in De Kleine Komedie

  
Tekst: Lex Koelewijn
Beeld: Ronald Rijntjes 

De Kleine Komedie is hard op weg een mooie traditie neer te zetten met Muzikale Helden. Voor het derde achtereenvolgende jaar wordt dit evenement georganiseerd. Dit jaar zijn het Sabrina Starke, Phatt, Pien Feith, Thomas van Luyn, Henk Hofstede, Ruben Hein en Fay Lovsky die een week lang muziek van hun eigen helden ten gehore brengen. Cultuurpodium Online maakte het een avond mee.

Intieme samensmelting
Ze staan in de intieme, bijna romantische Kleine Komedie voor de uitdaging om zo op het oog heel verschillende muziekstijlen samen te laten smelten tot één genot. Het fijne hierbij is dat de arrangementen en de stemmen van de artiesten naadloos op elkaar aansluiten. Dit is goed te horen tijdens de opening, waarin Sabrina, Pien en Phatt een bijzonder zuivere, mooie en vooral ook eigen versie van ‘Empire State of Mind’ uitvoeren.

De presentatie is in handen van Leo Blokhuis. Hij gebruikt zijn ervaring met en kennis van muziek om de toeschouwer via verschillende nummers mee te voeren naar belangrijke muzikale periodes die hun invloed hebben gehad op de stijl van de optredende artiesten. Blokhuis doet dit met de flair die alleen hij ten tonele kan brengen.

Stoffig
Thomas van Luyn is, misschien onbedoeld, grappig als hij vertelt over zijn eerste ervaringen met muziek. Hij heeft muziek meegekregen van zijn ouders, die uit Nederland vertrokken zijn toen de Beatles hun eerste plaat nog moesten opnemen en terugkwamen nadat de Beatles uit elkaar waren gegaan. Hij speelt echter een nummer van het Pasadena Roof Orchestra. Volgens hem is dit stoffige muziek, maar wel het fundament onder zijn muziekstijl. Hij brengt het met zoveel gevoel en de band speelt het op zo’n manier dat het nog steeds oubollig en stoffig is, maar wel een genot om naar te luisteren.

  
Een van de helden van Henk Hofstede is Leonard Cohen. Leonard vroeg hem ooit of hij mee wilde op tournee. Henks antwoord is even logisch als verrassend: “Nee, we hebben al een tour staan.” Hij wordt er soms nog wakker van. Het nummer ‘Famous Blue Raincoat’ zorgt er in de uitvoering van Henk voor dat het kippenvel op je rug staat.
 
‘Vrouw met gitaar, deel 1’
Met deze uitspraak begint Fay Lovsky haar eerste nummer van de avond. Ze vertelt over het krijgen van haar eerste gitaar. “Daar vergroei je mee”, zegt ze. Ze brengt een mooie en aparte versie van Dusty Springfields ‘Spooky’, dat ze  in het Frans vertaald heeft. De reden daarvoor is, even simpel als doeltreffend, een zomerkamp in Frankrijk.

Pien Feith brengt vervolgens een ware ode aan Billie Holiday. Ze vertelt hoe ze op een rommelmarkt aan haar plaat kwam: hij viel op door een vrouw met witte bloemen in haar haar. En ze pakt treffend het typische, net niet valse geluid van Billie.

‘Holmuis’
Ruben Hein representeert deze avond Stevie Wonder, met de overige zangers als backing vocals. Hieruit blijkt dat ze niet ‘omhooggevallen’ zijn en elkaar ondersteunen. Phatt doet tijdens dit nummer een trompet na, niet alleen met zijn handen maar ook met geluid. Prachtig om te zien en te horen.

Maar Ruben heeft nog meer helden: later in het programma legt hij uit waarom Paul Simon belangrijk voor hem is. Hij vertelt erbij dat je als kind van vier fonetisch meezingt. In het geval van Ruben werd Paul Simons ‘Homeless’ daardoor vertaald naar Holmuis. Simons intieme ‘Something So Right’ wordt voorafgegaan door een keiharde versie van ‘Mama Mia’, vertolkt door Thomas van Luyn.
   

‘Hymniale nummers’
Zo omschrijft Thomas de muziek van Billy Joel. Tijdens het nummer ‘Vienna’ wordt hij bijgestaan door Fay Lovsky op de melodica, als vervanger van de harmonica. Hierna is het tijd voor vrouw met gitaar, deel 2. Fay brengt nu een nummer waar alle akkoorden van de gitaar in voorkomen. Niet alleen met geluid, maar ook in de tekst: ‘I Bought a Flat Guitar Tutor’.

Vlak voor het einde van de avond vertelt Phatt nog dat hij fan van Toto is geworden op de middelbare school - nogal apart omdat zijn leeftijdgenoten naar Tupac luisterden. Hij werd zelfs zo’n grote fan dat hij naar eigen zeggen op de dvd staat. Dat heeft vast bijgedragen aan de prachtige versie van ‘Stop Loving You’ die hij ten gehore brengt.

Comfortzone
Muzikale Helden is dit jaar echt fantastisch. Als je ervan houdt om mensen uit hun comfortzone te zien stappen om zich vervolgens lekker comfortabel in een andere te settelen, is dit zeker een aanrader. De begeleidende band is bijzonder goed, mede door het feit dat ze alle stijlen zonder moeite spelen. Ook Leo Blokhuis doet het als master of ceremony erg goed.

Een avond Muzikale Helden is mooi, grappig, muzikaal en vooral bijzonder door de verschillende artiesten. Vanavond (14 januari) is de laatste voorstelling. Kijk voor meer informatie op de website van de Kleine Komedie.