Onderwerp: WERELDMUZIEK

26 Oktober 2011

Cristina Branco gaat Lissabon voorbij

Tekst: Jorien Heemskerk
Beeld: Ronald Rijntjes

Nadat ze vorig jaar een concert moest afzeggen vanwege stemproblemen, konden Nederlandse fadoliefhebbers dit jaar wél live genieten van Cristina Branco. Op 19 oktober was de Portugese zangeres in het Utrechtse Vredenburg, waar ze onder andere nummers zong van haar nieuwe cd ‘Fado Tango’. Een bijzondere cross-over van fado en tango, die luisteraars meeneemt langs warme en gevoelvolle culturen.

“Have a safe journey”, wenst Branco de volle zaal toe voordat ze begint aan haar muzikale reis. Die leidt deze avond langs Lissabon, Parijs, Buenos Aires en zelfs een stukje Nederland. Ze wordt daarbij begeleid door Ricardo Dias (piano en accordeon), Bernardo Couto (Portugese gitaar), Carlos Manuel Proença (fadogitaar) en Bernardo Moreira op de bas.

Veelzijdig
Het repertoire dat Branco laat horen is net zo veelzijdig als de plaatsen die voorbijkomen. Om te beginnen zijn er natuurlijk de klassieke fado’s, met traditionele begeleiding op bas en twee gitaren. Die klinken – zoals het een waar levenslied betaamt – nu eens heel dramatisch, dan weer fel of swingend. Daarnaast zingt ze zowel een fado als een Argentijnse tango over Parijs. Dat levert twee verschillende muzikale beelden op van één en dezelfde stad.

Het nummer ‘Invitation au Voyage’ is juist weer gebaseerd op een bekend Frans gedicht uit de 19^e eeuw, waarbij Branco als ze het leest altijd aan Nederland moet denken. Verder maakt het pure en subtiele ‘Talvez’ veel indruk, mede dankzij het mooie pianospel van Ricardo Dias. Met ‘Dos Gardénias’ wordt zelfs een klein uitstapje naar Cuba gemaakt, dat overigens nog niet helemaal uit de verf komt.

Trots
Maar de rode draad door alles heen is toch wel de ‘saudade’, een woord dat verwijst naar een combinatie van weemoed, melancholie en liefde. Het meest letterlijk komt die tot uiting in een dromerig nummer over het missen van Lissabon. Ook Branco zelf mist haar land, ondanks de economisch barre tijden. Ze is duidelijk trots op haar cultuur en vertelt erover met enthousiasme en humor. Het zijn diezelfde gevoelens die haar muziek authentiek en overtuigend maken.

Deze avond heeft ze laten horen dat ze die authenticiteit ook vast weet te houden binnen andere muzikale culturen. ‘Não há só tangos em Paris’, heet een nummer op haar nieuwe cd. Vrij vertaald: er zijn niet alleen maar tango’s in Parijs. Zo heeft Cristina Branco ook veel meer in zich dan alleen de fado.