Onderwerp: POP-ROCK
10 Oktober 2011
Paul de Leeuw gaat door!
Tekst en beeld Ronald Rijntjes
Tijdens de jaarlijkse ‘Week van het Metropole’ worden speciale concerten uitgevoerd in de Heineken Music Hall (HMH) in Amsterdam. Dit jaar heeft het Metropole Orkest onder andere met Paul de Leeuw de handen ineengeslagen om samen voor een groots concert te zorgen. Met als resultaat een goed gevulde HMH en een stralende Paul de Leeuw, die naast zijn beste nummers ook een aantal vernieuwende covers laat horen.
Glimlach
De sfeer in de HMH zat er al goed in bij het binnenlopen van de zaal. De tribunes zaten vol en in de zaal was nog genoeg ruimte om te kunnen bewegen. Toen de musici het podium opkwamen begon het publiek te applaudisseren, en daar was hij: Paul de Leeuw liep met een grote glimlach richting de microfoon. Na zijn “hallo lieve mensen, we gaan beginnen”, zette het orkest onder leiding van Maurice Luttikhuis de eerste noot in van het nummer ‘Samen zijn’, oorspronkelijk van Willeke Alberti.
Paul de Leeuw had direct een goede interactie met het publiek, dat spontaan meezong en zich met enige moeite zelfs liet overhalen om de dans van de Indische waterlelies te doen. De Leeuw zelf kwam op het HMH-podium uitstekend tot zijn recht; hij voelde zich duidelijk thuis en bleef nauwelijks een moment stilstaan. Zijn stem was zuiver en de samenwerking met het orkest en het Dutch Event Choir zorgde voor een extra dimensie, die herinnerde aan zijn Symphonica in Rosso-concert.
Intiem feest
Naast bekend repertoire, zoals de intieme liedjes ‘Ik heb je lief’, ‘Blijf bij mij’ en ‘Voorbij’, bracht De Leeuw ook een flink aantal nummers van andere Nederlandse artiesten. Zo waren ‘Sjalali sjalala’ in bigbandversie, André Hazes’ ‘Diep in mijn hart’ en ‘Wij zullen doorgaan’ van Ramses Shaffy te horen. Daarnaast zong hij originele Nederlandstalige bewerkingen van internationale songs, waaronder ‘Lentezon’ (Shirley Bassey), ‘Zo puur kan liefde zijn’ (Bob Dylan) en Rufus Wainwrights ‘Going to a town’.
Dankzij de afwisseling van gevoelige nummers en dansbare meezingliedjes was het een leuke en gezellige avond. Opmerkelijk was dat Paul de Leeuw er relaxed bij stond en tussen de muziek door amusante verhalen vertelde over zijn man en kinderen en hoe gelukkig hij is. Ook met zijn vijftigste verjaardag in zicht heeft hij, net als in het lied van Ramses Shaffy, nog steeds de energie om door te gaan.
Bob de Rooij is terug
Aan het einde van de avond kwam Bob de Rooij nog op bezoek, met geblondeerd haar en onder de woorden: “Goedenavond ‘blankers’, hoe is het met u?” Bob hoorde al geluiden van buiten de HMH en trof toen hij binnenkwam het Metro‘pool’ Orkest aan. “Wat zijn dit veel Polen bij elkaar, dat kan toch ook wel met minder?” Het publiek waardeerde dit humoristische intermezzo. Bob zette zelfs nog zijn eigen versie in van ‘Tien Tineke Tien’, zonder begeleiding van het orkest.
Tenslotte kwam Paul de Leeuw nog een keer terug en sloot deze feestelijke en zeer geslaagde avond af met het bekende ‘Vlieg met me mee’. Het publiek zong uit volle borst mee en was ook daarna niet te stoppen. Dankzij dit enthousiasme kwam De Leeuw tot tweemaal toe terug op het podium voor een reprise en een groot applaus. En dat heeft hij met dit veelzijdige en indrukwekkende optreden zeker verdiend.
Paul de Leeuw is vanaf januari 2012 te zien in de Nederlandse theaters met zijn nieuwe show Poephoofd.