Onderwerp: POP-ROCK

11 Juli 2011

Veel podiumspektakel op de Bospop vrijdag

Door Maarten Grootendorst en Berbera van de Hoek,
foto's Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

De 31ste editie van Bospop in Weert telt dit jaar drie dagen en daarom sluiten we vrijdag aan in de vakantie uittocht in de randstad. Hierdoor gaan helaas de eerste acts aan onze neus voorbij maar gelukkig net op tijd voor Gianna Nannini. Ik moet toegeven dat ik erg nieuwsgierig ben naar dit optreden. Het is een tijdje stil geweest rond deze zangeres die vorig jaar voor het eerst moeder geworden is. Maar ze is er weer helemaal.

Ze heeft net een nieuw album uit en op het podium is het ongelooflijk hoeveel energie en plezier deze 55-jarige Italiaanse rockzangeres uitstraalt. Van een Italiaans/Engelse versie van 'Bobby McGee' die zo mogelijk nog meer rockt dan het origineel naar het aanstekelijke 'Fotoromanza' en haar laatste single 'Ogni Tanto'. Verrassend is de Italiaanse klassieker 'Volare' die iedereen ook buiten Italië wel kan meezingen. Na een klein begin mondt dit uit in een moderne rockversie met veel bas. Het inmiddels toegestroomde publiek komt op stoom en zingt weliswaar wat aarzelend mee. Een mooi begin van een festivaldag.

Met wat gemengde gevoelens ga ik naar Foreigner. Van het optreden wat ze twee jaar geleden gaven was ik niet erg onder de indruk. Dat concert liep niet, wat vooral veroorzaakt werd door de lange pauzes. Hoe anders is dat nu. Zanger Kelly Hansen rockt, springt, duikt het publiek in, is goed bij stem en er is interactie tussen de bandleden. De setlist zit goed in elkaar met een mooie afwisseling tussen stevig en onbekender werk en ballads. Ze trappen bijvoorbeeld af met het niet zo voor de hand liggende 'Double Vision' waarmee de sfeer er al goed inkomt en ze het publiek meekrijgen.

Tijdens 'Cold as Ice' duikt Hanson het publiek in om talloze handen van de fans die vooraan staan te schudden. Uiteraard komen ook de bekende ballads zoals 'I want to know what love is' voorbij. Dit is zeker niet voor iedereen het favoriete nummer maar omdat het gevolgd wordt door een gitaarsolo waar Mick Jones schittert is de balans snel gevonden. Als afsluiter spelen ze een mooie lange versie van 'Juke Box Heroes' en Foreigner is dit keer een van de verassingen op Bospop.

Op het hoofdpodium stellen enkele veteranen uit de muziekgeschiedenis zich op. The Faces in bijna originele bezetting met Ron Wood, Kenny Jones en Ian McLagan. De heren op het podium die de 60 nog niet zijn gepasseerd zijn bassist Glen Matlock (Sex Pistols), zanger Mick Hucknall (Simply Red) en Jessie Wood (zoon van). Het siert de band dat ze voor zanger Hucknall gekozen hebben dan voor een jonge Rod Steward uitvoering. Hij heeft natuurlijk een typische stem en het is wel even wennen maar het past wel bij de muziek. Hucknall is een stuk losser op het podium dan dat hij met Simply Red was. Hij en de andere bandleden hebben er zichtbaar plezier in en de Faces klassiekers zijn lekker in het gehoor liggende nummers om van te genieten in het gras onder het genot van een biertje.

 Vaak verliest een band zijn kracht als de lead-zanger vertrekt en ook bij Journey heeft het vertrek van Steve Perry in het verleden hun parten gespeeld. Maar sinds Arnel Pineda door Neal Schon van YouTube geplukt is heeft de band weer een waardige opvolger die met zijn stem Steve Perry behoorlijk weet te benaderen.

Het energieke optreden van Arnel werkt aanstekelijk op het publiek die zeker bij de oudere nummers enthousiast reageert. Bij de nieuwe nummers van de juist uitgebrachte cd Eclipse verslapt de aandacht van het publiek wat zonde was om dat tijdens de finale van het optreden weer een rij hits langskwam. Ondanks dit minpuntje was, mede dankzij de energieke Arnel en kenmerkende gitaarriffs van Neal Schon het een feest van de herkenning.

Het programma in de tent wordt afgesloten door Texas in een volle tent. Deze Schotse band heeft niet heel veel albums en hits op hun naam staan maar bestaan toch al weer 25 jaar. Zangeres Sharleen Spiteri kondigt met een mooi Schots accent de goed in het gehoor liggende liedjes aan met als topper de Elvis Presley klassieker 'Suspicious Minds' waarbij ze alles uit kast halen.

De afsluiter op het hoofdpodium is vanavond Joe Cocker. De goede man moet het niet hebben van zijn podiumpresentatie. Hij beweegt zich wat houterig en blijft voor de microfoon staan en ook zijn stem komt wat langzaam op gang. Toch is het heel indrukwekkend om te zien en alle bekende nummers passeren de revue. Een mooie afsluiter van de eerste Bospop dag.