Onderwerp: OEROL

19 Juni 2011

Peking Opera Troupe kleurt Oosterend rood

Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema

Tijdens Oerol is het op de weg naar Oosterend waar Peking Opera Troupe zijn voorstellingen geeft van passende decoraties voorzien. De prachtig gedecoreerde poort heeft de hard wind niet doorstaan maar de vlaggen langs de kant van de weg wapperen dat het een lieve lust is en voor de huizen hangen lampionnen. Ook de straatnaamborden zijn tweetalig uitgevoerd en sommige verkeersborden hebben een Chinese toelichting gekregen. Allemaal leidt het ons naar de grote circustent op Weiland Bierema waar we Peking Opera gaan zien.

Peking Opera is de naam van een Chinese kunstsoort waarin muziek, dans, acrobatiek, mime, zang en vechtkunst gecombineerd worden. Het lijkt in geen enkel opzicht op de opera zoals wij die in Europa kennen (het doorgecomponeerde theatrale muziekstuk). De training om een Peking Opera performer te kunnen worden is langdurig, buitengewoon zwaar en begint al op jonge leeftijd. Eerst worden de performers geschoold in acrobatiek, later gevolgd door zang en gebaren. Als een student wat minder acteertalent heeft, wordt hij of zij vaak Peking opera muzikant.

De performers in Peking Opera beschikken over vier vaardigheden: zang, spraak, dans & acteren en vechtkunst. Met name aan de zang hoor je meteen dat die heel anders is dan wij gewend zijn. 'Hoe hoger hoe mooier', is het credo in Peking Opera dus stukken worden niet standaard in een bepaalde toonsoort uitgevoerd maar in de hoogste toonsoort die de performer aankan. En dat kan erg hoog zijn, zo bleek gisterenavond.

Aan het begin van de voorstelling van Peking Opera Troupe en tussen de onderdelen door, vertelde Drs. Oey Toen Ping over de bijzondere kenmerken van deze kunstsoort en de verhalen die getoond zouden gaan worden. Er werd bovendien een korte demonstratie gegeven van alle traditionele muziekinstrumenten in het orkest.

Het eerste verhaal is dat van een vrouw die bloemen strooit om een zieke te genezen. Dit onderdeel wordt op de - voor Peking Opera - kenmerkende hoge wijze gezongen door een met een prachtig blauw kostuum getooide vrouw. Terwijl ze zingt jongleert ze met de lange sjaals die uit haar mouw komen. De muziek is vreemd door de combinatie van de hoge zang en de schele instrumenten. Het schouwspel is prachtig.

Vervolgens komt er een verhaal van twee mannen waarvan de één wantrouwend is en de ander nieuwsgierig. De laatste dringt de kamer van de eerste binnen en dan komen ze elkaar tegen in het pikkedonker met alle gevolgen van dien. Dit stuk kan het beste geduid wordt als een komisch acrobatische act waar ook nog aardig wat vechtkunst aan te pas komt. Razend knap en onderhoudend theater.

Het programma wordt afgesloten met een stuk waarin de liefde de hoofdrol speelt, mannen om de gunsten van een vrouw strijden en waarin heel wat performers over het toneel gaan, sommigen vliegen er letterlijk overheen. Het is een kleurrijk en fraai spektakel.

Hoewel er verschillen zijn met westerse performers zijn er ook wel overeenkomsten. Sommige onderdelen van de performances zouden in de straattheaterprogrammering geen slechte beurt maken. De make-up en de kostuums zijn werkelijk schitterend en volgens traditionele voorschriften uitgevoerd. En de performers zijn perfectionisten. Wat een goed getrainde mensen! Dat kunnen wij in Europa niet op die manier volgens mij.

Door de traditie van China ruimte te geven op Oerol, wil Oerol contacten opbouwen die er uiteindelijk toe moeten leiden dat in de toekomst de Chinese avant-garde op Oerol kan optreden. Deze voorstelling is naast een kleurrijke voorstelling ook een eerste stap om te komen tot een betere samenwerking met Chinese performers.