Onderwerp: CABARET
21 April 2011
RAUW EN REBELS
Tekst en beeld Berbera van den Hoek
Wat gebeurt er als je eenmalig een Vlaamse, een Zeeuwse en een Twentenaar op het podium zet die allemaal geen blad voor de mond nemen en politiek geëngageerd cabaret brengen. Rauw en Rebels!
De Belg uit het gezelschap, Roy Aernouts bijt het spits af. Hij begint de zaal uit te dagen met opmerkingen over het kabinet en natuurlijk de inkopper beter geen kabinet dan .... Toch kwam er niet veel respons vanuit de net voor de helft gevulde zaal. Op de een of andere manier kwam bij hem de sfeer er niet in. Jammer want aan zijn performance en zijn teksten ligt het niet. Die zijn sterk en gecombineerd met zijn wat stuntelige uitstraling wordt het een absurdistisch geheel. Vooral ' 'eten na half zes' , een ode aan Nederland waar gedurende het liedje zijn accent langzaam en heel knap verandert van Belgisch naar plat Amsterdams en de 'familiereunie in het bordeel' zetten je aan het nadenken en blijkt het talent van Roy.
Daarna is het de beurt aan Katinka Polderman. Deze Zeeuwse met paardenstaart komt het podium op gekleed in een pittige bloemetjesjurk en rode cowboylaarzen. Ze gaat zitten, haalt een plectrum uit haar bh en begeleidt zichzelf op gitaar. Haar teksten zijn in tegenstelling tot haar lieflijke uiterlijk heerlijk ongenuanceerd. Kom er maar eens op dat je vast allergisch moet zijn voor leer als je met hoofdpijn wakker wordt en je hebt je schoenen nog aan aan. Een 'loflied' op Christina (Aguilera) omdat feminisme toch ook niet alles is. Een strijdlied tegen de Nederlands betutteling want 'er zal eens iemand doodgaan'. Katinka Polderman kan prima de aandacht van het publiek vasthouden zonder fratsen, toeters en bellen en zet een leuk verfrissend optreden neer.
Op het podium verschijnen vlaggen met een rood/zwart logo en de Volendamse Jan Kwakman verschijnt. Kwakman, gekleed in driedelig pak is de voorzitter van de politieke partij SVP wat staat voor Soort van Pim. In een half uur worden in sneltreinvaart alle heilige huisjes omvergetrapt waarbij werkelijk niets wordt ontzien; van aardbevingen naar religie, vluchtelingen, hypocrisie naar coke snuiven en bejaardenzwemmen. Dit alles wordt afgewisseld met overbodige, volstrekt inwisselbare liedjes uit Volendam waarmee het publiek wordt uitgenodigd tot meezingen. Zou dit de nieuwe sterke man van Nederland moeten worden? Andre Manuel is als Kwakman een parodie op het Nederlandse politiek en de leiders. Hij praat recht wat krom is en omgekeerd. Leve de man van de SVP!
Rauw en Rebels is een leuke afwisselende avond en een goede manier om kennis te maken met minder bekende cabaretiers. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar.