Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Sep 2014 Jun 2014 Jun 2013 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Jun 2010 Mei 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Nov 2008 Jun 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: JAZZ, POP-ROCK

7 November 2010

Mecc Jazz: wel uitschieters, geen verrassingen

Matt Bianco Toots Thielemans Mo Jones Big Band
Door Maurice Kamps, foto's Joost Bazelmans

De presentator heet het publiek welkom bij 'Jazz Mecca'. De verspreking is begrijpelijk, begin jaren negentig was beurs- en congrescentrum Mecc namelijk het toneel van het Jazz Mecca Festival. Wereldberoemde artiesten als Miles Davis, Mc Coy Tyner, Branford Marsalis en Irakere lokten jaarlijks achttienduizend toeschouwers naar Maastricht. Desondanks viel het doek voor het festival na drie edities wegens gebrek aan sponsors.

Met Mecc Jazz wil de organisatie achter The Hague Jazz deze traditie voort zetten. Daarvoor moet een poster met onder andere de volgende namen zorgen; Angie Stone, Lizz Wright, Matt Bianco, Toots Thielemans Quartet, Roy Hargrove Quintet, Joe Jackson, Wayne Shorter Quartet, Trijntje Oosterhuis & Band, Count Basie Orchestra, Monty Alexander, Mezzoforte, Mike Stern Band, Tuck & Patti en Jazzanova

Na zich ontworsteld te hebben uit de lange rijen bij de garderobe en bonnenkassa, stroomt het publiek langs eetstandjes, jazzboeken, cocktailbars en Limburgse specialiteiten het Mecc binnen. Aan de muren hangen foto's van jazzgrootmeesters in traditioneel zwart wit, afgewisseld met nogal knullige kunst. In de grote zalen zijn sculpturen en opblaasbare figuren aan het plafond de blikvangers. Het lijken overblijfsels van een tranceparty in het zalencomplex en vallen wat uit de toon op een jazzfestival. Mecc Jazz heeft wat kinderziektes te overwinnen. Kwalijker is de slechte geluid afstelling die, met name de eerste dag, een stempel drukt op de optredens.

Month Alexander Count Basie Orchestra Angie Stone

Door samenwerking met Maastricht Jazz zijn er veel lokale Limburgse muzikanten geprogrammeerd. In de intieme Abbey Road zaal is het heerlijk op grote kussens onderuit gezakt luisteren naar het Limburgse souljazz band BBTHree, aangevuld met trompettist Marc Huynen en saxofonist Ros Sijben.

Het vijftal gaat ook in zijn geheel op in de Big Band van Mo' Jones, met eenentwintig koppen een van de grootste dit weekend, dat het met een klein aantal microfoons moet doen, waardoor het koper alleen tijdens de rustigere nummers echt tot hun recht komen. Toch is het een genot om rasartiest Mo in zijn natuurlijke omgeving te zien. In het grote 42nd Street speelt ondertussen Lizz Wright. De zangeres wisselt fraaie ballades af met soultracks die het boeketje op het orgel doen trillen, zoals het afsluitende 'Coming Home' .

Een van de grootste trekkers is uiteraard de achtentachtig jarige Toots Thielemans die nog steeds op veel podia te vinden is. De bescheiden, breekbare meester praat zijn liedjes aan elkaar met aandoenlijke anekdotes. De kitscherige synthesizertapijtjes die pianist Karel Boehle onder Thieleman's partijen legt zijn alleen wat teveel van het goede.

Mo Jones Big Bang BBThree Joe Jackson

De jazzy AVROpop van eighties coryfeeën Matt Bianco, bekend van hits als Half A Minute, More Than I Can Bear en Who Side Are You On, tovert bij menige veertiger, verreweg in de meerderheid dit weekend, een glimlach op het gezicht. Als voorman Mark Reilly vraagt om een applaus voor de zeer onvaste zangeres begeven wij ons naar het pluche van Bourban Street, waar pianist Monty Alexander optreedt, de eerste echte jazz van het festival.

Obed Calvaire begint het optreden met een drumsolo. Zo gauw hij een vierkwartsmaat aanslaat betreedt Monty Alexander het podium. Na een nummer heeft hij al het hele publiek op de hand. Alexander (Kingston, Jamaica, 1944) bouwt even virtuoos als vloeiend, ondersteund door zijn razend strakke ritmetandem, bruggen tussen jazz, mento, calypso en klassiek. Het ene moment speelt drummer Calvaire reggae ritmes, jazz grooves, of calypso steelpan roffels, het andere moment zorgt bassist Hassan Shakur voor de reggaegrooves of jazzy accenten. De oude meester verenigt al die stijlen met zijn fenomenaal pianospel, onderwijl goedkeurend knorrend. Een wat ontstemde piano doet daar niets aan af.

De meeste mensen komen voor artiesten als Joe Jackson en Angie Stone. Die laatste geeft een bloemlezing uit haar carrière. Haar rap is een verwijzing naar The Sequence, de hiphopgroep op Sugar Hill Records waar ze in de vroege jaren tachtig haar eerste successen mee boekte. Everyday wordt gedragen door de muziek van Brown Sugar dat ze schreef voor ex D'Angelo. Met hulp van haar fantastische achtergrondzangeressen gaat ze nog verder terug, naar het gospelkoor, waar het voor Stone ooit allemaal begon. Het vormt het hoogtepunt van de solide show, die echter nergens echt spannend wordt.

Door het afgelaste optreden van Jazzanova, zanger Paul Randolph heeft zijn stem verloren, mag Kraak En Smaak met een extra lange set in Central Park het licht uit doen. Het publiek dat niet op de hoogte is van het nieuws, weet al snel: dit is niet Jazzanova. De hapklare dancebeats gaan er desondanks als koek in.


Gebruikte Tags: , , , , , , , , ,

=================


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.